Πλαστή δημοκρατία….

Κι αν μπορεί να διασυρθεί, να δικασθεί και να τιμωρηθεί ένας πρώην υπουργός Συγκοινωνιών μιας μπανανίας, για πλαστές πινακίδες του υπερπολυτελούς αυτοκινήτου του αν και «απόστρατος» της πολιτικής, δε μπορεί να γίνει το ίδιο και για την πλαστή δημοκρατία που τον ανέδειξε και τον έθρεψε κι επέτρεψε να την ξεγελάσει…

Άλλαξε και το θρίλερ στη σύγχρονη Ελλάδα…

Ποια μαχαίρια και ποιοι κατά συρροή δολοφόνοι και φαντάσματα κι εξωγήινοι; Τι να μας πουν κι οι ευφάνταστοι σεναριογράφοι και σκηνοθέτες του κινηματογράφου; Στη σύγχρονη Ελλάδα το θρίλερ αποκτά νέες διαστάσεις, ειδικά όταν κάποιος ανόητος, όπως φτάνει να νιώθει τελικά, προσπαθεί να ξεκινήσει νέα επιχείρηση…

Μια, ακριβή νύχτα με … απ’ όλα… και τίμημα την αξιοπρέπεια…

Σάββατο βράδυ. Αποφασίζεις να βγεις με δυο φιλαράκια, μια βόλτα να ξεσκάσεις βρε αδελφέ, να πιεις ένα ποτάκι, ν’ ακούσεις μουσική, να κάνεις και λίγο χάζι… Τα προβλήματα στην άκρη απόψε… Δε μένει και ώρα όμως να τα σκεφτείς αφού, μια το μεταμεσονύκτιο μποτιλιάρισμα, μια που δε βρίσκεις να παρκάρεις, μια που δεν βρίσκεις να κάτσεις, περνάει κι η ώρα…

Πρόοδος, ναι…! Ασυδοσία, όχι…!

Πάμε παρακάτω; Προοδεύουμε; Το θέλουμε; Το προσπαθούμε; Φυσικά! Ή τουλάχιστον το θέλουν όλα τα υγιή μέλη μιας πολιτισμένης σύγχρονης κοινωνίας. Υπάρχει όμως όριο που αν ξεπεραστεί, ’ αποτελέσματα θα είναι καταστροφικότερα απ’ αυτά του άκρατου συντηρητισμού και της εχθρότητας σε καθετί προοδευτικό…

Βαρέθηκα να κινδυνεύω…

Όσο ορεξάτος ή κεφάτος και να ξυπνήσεις το πρωί, όσο κι αν έχεις καταφέρει να περάσεις φοβίες που παλιά ήταν πραγματικές, όπως να πέσει μια γλάστρα στο κεφάλι σου, μέχρι το μεσημέρι θα καταφέρουν να σε κάνουν να θυμηθείς ότι κινδυνεύεις από πολλά και σοβαρά πράγματα που σε πλησιάζουν ό,τι κι αν κάνεις…

Κι όμως, κάποιοι πρέπει να θανατώνονται!

Πολιτισμένοι, άνθρωποι, εξελιγμένοι αλλά όταν πρόκειται για τέρατα που ασελγούν σε παιδιά και μάλιστα λερώνοντας το ‘σχήμα’ μιας θρησκείας, μπαίνουμε στον πειρασμό να επιλέξουμε την επιστροφή της θανατικής ποινής κατά περίπτωση…

Αιδώς …αγρείοι…!!!!!

Κι άντε, οι παλαιότεροι, εκείνων των εποχών που έπαιρναν ‘δωράκια’ εκατομμυρίων από τραπεζίτες κι όπως απεδείχθη υπήρχε η γενική άποψη της μετάλλαξης των σοσιαλιστών σε σοσια- ληστές, κατάφεραν να τη γλιτώσουν τέλος πάντων ή προσπαθούν να τους πιάσουν έστω κι ετεροχρονισμένα. Οι καινούργιοι όμως; Αυτοί οι εθνοπατέρες φωνακλάδες τηλεοπτικοί ήρωες που συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν και να κοροϊδεύουν ασύστολα;

Τελικά, ζουν ανάμεσά μας…;

Κι η γελοιότητα έχει τα όριά της, τα οποία όμως ξεπερνούν συχνά όλοι εκείνοι που προτείνουν και τελικά εγκρίνονται υπουργικές αποφάσεις κι εγκύκλιοι που μπορεί να μας ‘στείλουν αδιάβαστους’, λες και δε ζούμε ήδη στην απόλυτη παράνοια….

Ποτέ λύση από εμφύλιο αίμα…

Αυτό που φοβόμασταν αλλά σκεφτόμασταν, έγινε! Δυο νέοι άνθρωποι, έχασαν τη ζωή τους προσθέτοντας τα ονόματά τους σε κείνους που άδικα άφησαν την τελευταία τους πνοή χωρίς λόγο και για κανέναν λόγο! Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι όπως όλα δείχνουν, το νήμα της ζωής τους κόπηκε από Έλληνες αν κι η ιστορία ‘κραυγάζει’ ότι το ‘εμφύλιο αίμα’ ποτέ δεν έδωσε λύση…

Χαλαλίζω τα καύσιμα…! Λυπάμαι!

Πού πρέπει ν' απολογηθώ ή να καταθέσω υπεύθυνη δήλωση για όλα αυτά που αισθάνομαι όταν ακούω ένα μαχητικό να ‘σκίζει’ τον ουρανό και χαλαλίζω τα καύσιμά του…;

«Μηχανοκίνητες» παρελάσεις για να ισορροπήσουμε…;

Επανέρχονται τα άρματα λοιπόν, με χορηγό για τα καύσιμα, στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης κατόπιν αιτήματος των πολιτών που τελικά αντιστέκονται στην αριστερή τάση που τροφοδοτεί όσο δύναται, την άποψη περί κατάργησής τους…

Την «τραβάει το αίμα μας» την εξαπάτηση…

Συμπαθέστατος σε όλους τους Έλληνες ο απόστρατος ναυτικός που έκανε μήνυση στον ΓΑΠ για εξαπάτηση εκλογέων με κείνο το «λεφτά υπάρχουν» αλλά αν δεν ήταν φίλος ή συγγενής του ο δικηγόρος που την στοιχειοθέτησε και του πήρε λεφτά, μάλλον άλλος εξαπατήθηκε τελικά… σίγουρα!

Δεν είναι κακό τελικά κι ένα ξεπλυματάκι…

Και βγήκε λοιπόν κι η απόφαση για τον Άκη και την παρέα του ή συμμορία, καλύτερα…, που όπως φαίνεται, αν και διαχειρίστηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια, ο νόμος προέβλεπε απλώς κάποια χρόνια φυλακή που φυσικά θα είναι λιγότερα στην πραγματικότητα… Το μήνυμα που εστάλη είναι ότι οι δήμαρχοι που καλύπτουν υπεξαιρέσεις πάνε ισόβια ενώ οι υπουργοί που ξεπλένουν, μόνο μερικά χρόνια…

Έγινε κι η «στραβή» που άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου…

Παίξε, παίξε, την πάτησαν μάλλον τελικά εκείνα τα μαυροντυμένα παιδιά με τις άγριες διαθέσεις. Εκπαίδευση σκληροτράχηλων, κουρεμένα κεφάλια, τατουάζ, αγριάδα, χαστούκια σε αριστερές βουλευτίνες «στον αέρα», «ποδόσφαιρο» με κεφάλια λαθρομεταναστών όπως μαθαίνουμε, να και κάτι όπλα, πολλά μαχαίρια και γενικώς τσαμπουκάς που διδάσκεται, έγινε η «στραβή»!

'ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ' με την Αλεξάνδρα Γρηγορίου στο web radio του ΕΟΕ...

ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ 19.30΄- 21.00΄ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ, ΣΑΤΙΡΙΖΟΥΜΕ, ΚΡΙΤΙΚΑΡΟΥΜΕ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ, ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ...

Υποκριτική τιμωρία από... τυχαία, ακόμη έντιμους...

Η εξωφρενική είδηση που φέρνει εκνευρισμό αλλά και διάθεση εκδίκησης, αναφέρει ότι ένας άνεργος πατέρας συνελήφθη κατόπιν μήνυσης ενός καταστήματος, λόγω της «κλοπής» ενός σετ μαρκαδόρων που πήρε για το παιδί του. Τα υπόλοιπα σχολικά είδη τα πλήρωσε αλλά δεν του έφταναν τα λεφτά για τους μαρκαδόρους που προφανώς ήθελε το παιδί του και γνωρίζουμε όλοι τι σημαίνει αυτό... όλοι οι γονείς που έχουν πάει για σχολικά στην αρχή του έτους, γνωρίζουν πολύ καλά τον τρόπο που τα παιδιά διεκδικούν και το βλέμμα που προκύτπει από κάποια άρνηση αγοράς....

Προεκλογικό κλωτσοσκούφι…

Και ξαφνικά μας ενοχλεί που οι Γερμανοί πολιτικοί κονταροχτυπιούνται στον προεκλογικό τους αγώνα, για την βοήθεια στην Ελλάδα! Η επιτομή της υποκρισίας! Τι κάναμε ώστε να μην θεωρούν τους Έλληνες «λίγους» και ύποπτους να μην μπορούν να διαχειριστούν υπέρογκα ποσά που δανείστηκαν από χώρες που τώρα ζητούν πίσω τα δανεικά…;

Μοναξιά, σερφάρισμα, μοναξιά…

Μοναξιά, διαδίκτυο, απιστία… Τρείς λέξεις που κυκλοφορούν πολύ στις μέρες μας και παραπάνω απ’ όσο πρέπει συνδυάζονται μεταξύ τους… Υπάρχουν κανόνες απιστίας τελικά στις μέρες μας; Το γεγονός ότι δεν υπάρχει εντολή «ου σκουντήξεις πονηρά, άτομο στο facebook», σημαίνει ότι η προσπάθεια επικοινωνίας στο διαδίκτυο, με σκοπό την κάθε τύπου επαφή, δεν αποτελεί μορφή απιστίας…;

Θυμάμαι ή έμαθα…;

Ως λαός με καλή μνήμη και πολλά γεγονότα στην ιστορία μας που θέλουμε να τα θυμόμαστε και να τα γιορτάζουμε, έχουμε πολλές και διάφορες επετείους. Μαύρες, χαρούμενες, περιττές, αχνές πλέον, σημαντικές, καθοριστικές, πάντως πολλές και διάφορες. Το ζητούμενο όμως είναι να γιορτάζουμε κι απλώς να θυμόμαστε ή να μαθαίνουμε…;

Να δουλεύουν σωστά όσοι μείνουν όμως…

Καλή κι απαραίτητη η εξυγίανση του δημοσίου τομέα που οδήγησε σε υδροκεφαλισμό το ελληνικό κράτος, καλή η κατάργηση της εισόδου απ’ τα παράθυρα, άσχετων κολλητών πολιτικών, καλή κι η προσπάθεια μείωσης των περιττών δημοσίων υπαλλήλων. Ωστόσο, για να λειτουργήσει όλο αυτό, πρέπει όσοι μείνουν, να εργάζονται κανονικά σε χρόνο και ποιότητα διασφαλίζοντας την σωστή προσφορά υπηρεσιών στους πολίτες.

Αυτό μας έλειπε για να ολοκληρωθούμε …

Όποιος πει ότι δεν έχουμε λύσει τα προβλήματά μας ως λαός κι ότι παραμένουν ανοιχτά πολλά ζητήματα, μόνο από κακία θα το κάνει! Ειδικά τώρα που τακτοποιούμε και μια απ’ τις τελευταίες εκκρεμότητες που πράγματι μας κρατούσαν ανήσυχους όλους! Γιατί, δε μπορεί να κλείνουν και να καίγονται σε άλλες χώρες στον κόσμο, χριστιανικές εκκλησίες και να μην φροντίσουμε εμείς να έχουμε ένα τέμενος στην πρωτεύουσα για τους υψηλούς φιλοξενούμενους μας…!

Φαντάσματα αποφασίζουν…;

Υπάρχει μια «σκιώδης» καταραμένη κυβέρνηση τελικά όπως φαίνεται, που αποφασίζει, μαλώνει, ψηφίζει νομοσχέδια και τελικά δεν υλοποιεί όπως πρέπει κι εξυπακούεται και καταλήγουμε σε νέα μέτρα και σκληρότερη καθημερινότητα για τον ανήμπορο πολίτη…

Κάθε ομοιότητα με στάνη, είναι εντελώς συμπτωματική…

Κι εκεί που είχαμε μια φρέσκια και λαχταριστή κυβέρνηση, εκεί που οι ευχαριστημένοι νεοδημοκράτες μαζεύτηκαν για να κάνουν το συνέδριό τους, εκεί που χειροκροτούσαν τον «μάγκα» αρχηγό τους, ήρθε ένας ομιλητής που έφερε τα πάνω – κάτω… ή μήπως τελικά προσφέρει την καλύτερη υπηρεσία στο κόμμα… και την καλύτερη ευκαιρία στον συνέταιρο;

Γελοία υποκρισία ή υποκριτική γελοιότητα…;

Την επαύριο του ανασχηματισμού, κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα, άπαντες! Κι αν για κάποιους αποτελεί επαγγελματική διαστροφή που μάλιστα πληρώνεται κιόλας, για κάποιους άλλους αποτελεί απλώς διαστροφή! Ενοχλούν κάποιοι ιδιαιτέρως κι εκεί είναι που «πήραν φωτιά» οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης… λες και πρόκειται για επιλογές άλλου λαού, άλλων ψηφοφόρων, άλλης χώρας…

Έμειναν τα αποκόμματα και οι μαριονέτες ….

Να κάτι συνιστώσες που δεν ευθυγραμμίστηκαν, να κάτι φιλόδοξοι πάλαι ποτέ «ωραίοι» σοσιαλιστές, να κάτι «περήφανες» ψηλές δεξιές, να και κάτι αντιφρονούντες φωνακλάδες που δεν νοούν να περιμένουν τη σειρά τους για αρχηγοί, ο κάθε πικραμένος έκανε κόμμα στην Ελλάδα!

Επικίνδυνο το πολύ χιούμορ στη δημοκρατία…!

Περιμένουμε ότι θα σωθούμε τελικά, μέσα μας βαθιά όλοι αυτό πιστεύουμε. Ότι κάτι θα γίνει και θα σωθούμε τελευταία στιγμή όπως γίνεται πάντα με την Ελλάδα. Πώς και γιατί όμως, κάποιοι συνεχίζουν τον χαβά τους πιστεύοντας ότι μπορούν να κυβερνήσουν και να δώσουν λύσεις ενώ ούτε το κόμμα τους δε μπορούν να συμμαζέψουν, κανείς δεν ξέρει!

Να θρηνήσουμε για την ΕΡΤ…! Δώστε μας δάκρυ…

Τι κακό μας βρήκε όμως! Πού να το ξέραμε όταν ξημέρωσε η 11^η Ιουνίου 2013 ότι θα μας έβρισκε τους δύσμοιρους τέτοια καταστροφή! Άλλοι είπαν ότι καταλύθηκε η δημοκρατία, κάποιοι ότι ζούμε υπό το καθεστώς χούντας κι άλλοι έκλαιγαν στο προαύλιο του λεγόμενου ραδιομεγάρου…

«Έλληνας είναι».…!

Πήραμε εντολή ως… συμβουλή, απ’ τους δανειστές μας, να πουλήσουμε εθνικό πλούτο, κινητά ακίνητα κτλ, ώστε να μειώσουμε το χρέος ή να ελαφρύνουμε τις υποχρεώσεις των πολιτών τέλος πάντων. Ξεκινήσαμε λοιπόν, όμως φαίνεται ότι ξεχνάμε κάτι βασικό, οι οργανισμοί που ανέλαβαν το πούλημα και τις διαπραγματεύσεις, από Έλληνες στελεχώνονται…

Σύντομο ανέκδοτο: ο αυτοκράτορας του 4,5%…!

Είχαμε την αφέλεια, τελικά όπως αποδεικνύεται, να πιστεύουμε ότι με την αποκαθήλωση του ‘Μέγα Βεζίρη’, θα ησυχάζαμε τέλος πάντων κι απ’ τους συνεργάτες του! Εκείνους που θα μείνουν στην ιστορία ως οι πιο λάθος και «λίγοι» άνθρωποι, στις λάθος θέσεις την χειρότερη εποχή για τη χώρα!

Άνοιξη ή… επικίνδυνη βαρυχειμωνιά «στο σπίτι του γείτονα»…;

Ξεσηκώθηκαν οι Τούρκοι και φυσικά κανείς δεν πιστεύει ότι ο λόγος ήταν το πάρκο και το μνημείο που με την προκλητικότητα που τον έχουμε συνηθίσει πλέον, ανακοίνωσε ο τέως δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως και δυνατός άνδρας της τουρκικής πολιτικής σκηνής…

Χάσαμε το εγχειρίδιο της δημοκρατίας... ;

Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και οι σκέψεις και οι θέσεις και οι προτάσεις και οι απόψεις, των πολιτικών πάντα... των αρχηγών, των βουλευτών, των υπουργών... Με τους πολίτες ποιος ασχολείται; Με την ευκαιρία που δίνεται στη χώρα και τους αυτόχθονες, ν’ ασχοληθούν σοβαρά με το τεράστιο θέμα του ρατσισμού που προέκυψε ξαφνικά με την ανεξέλεγκτη έλευση ‘κάθε καρυδιάς καρυδιού’ σε μια χώρα που μόνο έστελνε μετανάστες, δε δείχνει κανείς ν΄ασχολείται...

"Μπάτε σκύλοι αλέστε...."

Τραγικές υποχωρήσεις σε εξαιρετικά ευαίσθητα όσο και σημαντικά θέματα για το μέλλον της χώρας, μπορεί να οδηγήσουν σε ανυπολόγιστα καταστροφικά αποτελέσματα και τελικά στην επιβεβαίωση των πιο τραγικών σημερινών σεναρίων που αποδεικνύεται περίτρανα ότι μάλλον τελικά δεν είναι απλώς σενάρια... 

Ο απόλυτος «τραπεζικός» παραλογισμός!

Κι ενώ στρεφόμαστε όλοι μέσω συστήματος, στην κατάργηση του ρευστού και την χρήση καρτών για όλες σχεδόν τις συναλλαγές, ο παραλογισμός των τραπεζών αποδεικνύεται περίτρανα πλέον με τους όρους που θέτουν για έκδοση πιστωτικών καρτών που είναι πιο δύσκολο ν’ αποκτήσει κάποιος αξιόπιστος με περιουσία που δεν χρωστάει παρά ένας καταχρεωμένος με μισθό 500 ευρώ!

Να μαζευτούμε να πέσουμε όλοι μαζί απ’ τα σύννεφα…!

Πόση υποκρισία ακόμη; Ότι δεν ξέραμε τι συμβαίνει στην Κύπρο ακόμη κι όταν κάποιοι μετέφεραν τα χρήματά τους εκεί όταν η Ελλάδα ξεκίνησε να ‘χει θέμα… Και τώρα, έκπληξη με όσα ακούμε και προσπάθεια αποστασιοποίησης… Πότε θα καταλάβουμε ότι άρχισαν «να βγαίνουν στη φόρα» όλα… και δε μπορούμε πια να είμαστε άνετοι και αδιάφοροι γιατί δεν πείθεται κανένας;

Θυμόμαστε και γνωρίζουμε τελικά…;

Όπως μας τα ‘χουν μπερδέψει και μας έχουν ανακατέψει, θυμόμαστε και γνωρίζουμε στ’ αλήθεια τι ακριβώς γιορτάζουμε την 25^η Μαρτίου; Κάποτε κάναμε χάζι με τους μαθητές και λίγο μεγαλύτερους που μπέρδευαν την 25^η Μαρτίου με την 28^η Οκτωβρίου. Σήμερα συζητάμε κατά πόσο ήταν εθνική ή ταξική η επανάσταση ενώ κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η εκκλησία εκμεταλλεύτηκε και δε βοήθησε τελικά… 

Τελικά, πόσο καρναβάλια είμαστε…;

Αποκορύφωμα του καρναβαλιού κι η Ξάνθη γιορτάζει όπως κάθε χρόνο, έτοιμη να δεχθεί τους επισκέπτες της. Παραδοσιακή συνήθεια η επιλογή στολής και η παρέλαση καρναβαλιών που τραβάει τα βλέμματα κι όχι άδικα. Μόνο που τελευταία αποδεικνύεται ότι εκτός απ’ αυτή την περίοδο, είμαστε γενικώς καρναβάλια και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, κακοντυμένα και με στολές που μόνο γέλιο δε βγάζουν…

Ήρθε επιτέλους η ώρα του φόβου…

Ζούμε ιστορικές στιγμές που οι περισσότεροι δεν είχαμε καν διανοηθεί ότι θα ευτυχούσαμε να ζήσουμε! Οι φυλακές απέκτησαν υψηλούς φιλοξενούμενους, οι έλεγχοι των οικονομικών στοιχείων δεν αφορούν πλέον μόνο τους συνήθεις υπόπτους, οι αιρετοί που μειδιούσαν στα «μούτρα» των δημοτών με τον γρήγορο και παράξενο πλουτισμό τους σε πολλές περιπτώσεις, άρχισαν να ελέγχονται και το κυριότερο, να φοβούνται ότι θα ελεγχθούν… Γενικώς, άρχισε να επικρατεί, επιτέλους ο φόβος σ’ αυτούς που θεωρούσαν εαυτούς υπεράνω πάντων ενώ κάποτε ήταν «προνόμιο» εκείνων που δεν έπρεπε…

Θέλουμε τον χρόνο μας για το καινούργιο…

Είναι κάποιοι όμως που προβλέπουν, κοιτάνε μπροστά όπως μάθαμε να λέμε κι όταν προτείνουν κάτι καινούργιο, το πρώτο που αντιμετωπίζουν είναι αντίδραση και σκεπτικισμό στην καλύτερη των περιπτώσεων! Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα όμως κι αφού το χωνέψουμε κι αρχίσουμε να το συνηθίζουμε, ξεκινάει η συζήτηση που μπορεί να οδηγήσει και σε υιοθέτηση της καινοτομίας για το καλό όλων… Θέλουμε τον χρόνο μας…

Τιμούμε! Δεν ξεσαλώνουμε…

Ένας απ' τους βασικότερους πυλώνες του κόσμου όπως τον «χτίσαμε», η γυναίκα, δικαιούται πολλά περισσότερα από την Παγκόσμια Ημέρα 8η Μαρτίου, αρκεί να συνειδητοποιήσει κι η ίδια ότι πρόκειται για μέρα τιμής κι όχι για ευκαιρία «ξεσαλώματος»…

Τους ξεχάσαμε τους «υψηλούς φιλοξενούμενους» ξαφνικά…;

Για κάποιον λόγο που κανείς μας δε γνωρίζει τελικά, το όλο θέμα με τη λαθρομετανάστευση και την φιλοξενία και τις συνθήκες κράτησης και την αδυναμία απελάσεων, ξαφνικά εξαφανίστηκε απ’ τις ειδήσεις και τα ενδιαφέροντά μας. Eίναι που εμφανίζεται απασχολημένη κι η αξιωματική αντιπολίτευση με άλλα θέματα πλέον, πιο σημαντικά για τον δρόμο προς την εξουσία… Όλα καλά λοιπόν με τους «υψηλούς φιλοξενούμενους»…;

Ειλικρινής συγγνώμη ή απλώς λόγια του… συνεδρίου;

Καλή είναι η αυτοκριτική κι η αποποίηση ευθυνών για ένα πρόσφατο παρελθόν που πληγώνει και πονάει κι όλοι θέλουν να ξεχάσουν, ειδικά όταν συνδέεται με συγκεκριμένα άτομα που κάποτε θεωρούνταν μεσσίες και μόνο λόγω επιθέτου… και σήμερα όλοι τους γυρνούν την πλάτη… Μόνο που η ζημιά έχει γίνει και μάλιστα την πληρώνει το σύνολο πολύ ακριβά με αποτέλεσμα να μοιάζει απλώς υποκρισία η όποια αυτοκριτική… μέχρι να καθαρίσει το «τοπίο»…

Για κάποιους είναι πράγματι ντροπή!

Για κανέναν κλάδο συνταξιούχων δεν είναι δίκαιες οι περικοπές που έγιναν στις συντάξεις ενώ πλήρωναν όλα τα χρόνια εργασίας! Ωστόσο, για κάποιους κλάδους, είναι περισσότερο άδικο αφού η ταλαιπωρία κι ο τρόπος ζωής όσο εργαζόταν οι σημερινοί συνταξιούχοι, ήταν παραπάνω από ειδικών συνθηκών και στιγμάτισαν τις ζωές και των επόμενων γενιών των οικογενειών τους…

Μείναμε με τα στοιχήματα…

«Τσίχλα» πια η φράση «να κερδίσουμε το στοίχημα…» και κολλούσε ο καθένας ό,τι ήθελε μετά, την ανάπτυξη, τα εθνικά θέματα, την οικονομία, τα δάνεια απ’ τους εταίρους, ό,τι βόλευε τέλος πάντων… Τώρα που έχουμε καιρό να την ακούσουμε, μήπως να θυμηθούμε τελικά ποια στοιχήματα κερδίσαμε; Mάλλον με τα στοιχήματα ανά χείρας μείναμε όπως φαίνεται…

Ένας μετεωρίτης θα μας ξυπνήσει….;

Όταν μια περιοχή του πλανήτη βιώνει μια βροχή μετεωριτών με 500 τραυματίες, οι υπόλοιπες ειδήσεις, όσο σοβαρές κι αν είναι σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτομάτως διαβαθμίζονται φυσικά… Ή τουλάχιστον θα έπρεπε να διαβαθμίζονται μπροστά στην ανικανότητα αντίδρασης του απρόβλεπτου και την διαπίστωση της ασημαντότητας του μεγαλύτερου, που διαπιστώνονται…

Χάσαμε ή κερδίσαμε με την ακύρωση των ΕΟΖ…;

Μάλλον θα μείνουμε με την απορία τελικά κατά πόσο είναι προς όφελός μας η απόφαση για την μη λειτουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στη χώρα και φυσικά και στη Θράκη που κάποιοι υπολόγιζαν και υποσχόταν ότι θα την μετατρέψουν σε «Ελβετία των Βαλκανίων»… Σοβαρότης μηδέν ή απλώς σκοπιμότητες…;

Μνήμη, η καλύτερη τιμωρία για… γκρίζες ζώνες και μαύρες σελίδες…

Ελάχιστες οι προσπάθειες να θυμηθούμε όσο λίγα όπως αποδεικνύεται, γνωρίζουμε τελικά για κείνη την αποφράδα νύχτα των Ιμίων… Εναγωνίως προσπαθούν όλοι και κυρίως οι αχαρακτήριστοι πολιτικοί, πρωταγωνιστές, να τη διαγράψουμε απ’ μνήμη μας μαζί με τους τρεις αδικοχαμένους νεκρούς ήρωες φυσικά… Ήταν ξημερώματα 31^ης Ιανουαρίου και οφείλουμε κάθε χρόνο να το θυμόμαστε και ν’ απαιτούμε να λάμψει η αλήθεια!

Απογοήτευση απ’ το «φρέσκο τουρλουμπούκι» έναντι υποκρισίας του παλιού και γνωστού…, σημειώσατε 1!

Ποιοι είναι αυτή τη στιγμή οι πιο απογοητευμένοι Έλληνες; Φυσικά εκείνοι που πίστεψαν το φρέσκο και το νέο ακούγοντας μεγάλα λόγια απ’ τους αριστερίζοντες κεντρώους με την δεξιά νοοτροπία με μια μυρωδιά από επανάσταση… Αυτό το «τουρλουμπούκι» που αναδείχθηκε στις πρώτες πολιτικές δυνάμεις της χώρας λόγω της διάλυσης που επέφερε ένα άλλο «φρέσκο» που όμως απεδείχθη παλιό κι επικίνδυνο… Κι ενώ η υποκρισία, απλώς παραμένει… σταθερά!

Δέσμιοι ιερών δικαιωμάτων…;

Φράσεις κλειδιά σε δημοκρατίες όπως «το ιερό δικαίωμα στην απεργία», συχνά χάνουν τελείως το νόημά τους όταν η υπερβολή κι η υπέρβαση των ορίων οδηγεί σε καταπίεση των υπολοίπων, ενόψει των διεκδικήσεων ενός κλάδου. Το ζούμε συχνά στην Ελλάδα κι αυτός είναι κι ο λόγος της θετικής αποδοχής της πλειοψηφίας αποφάσεων όπως η επιστράτευση των απεργών. Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι υπερβολές στη δημοκρατία, οδηγούν στην ανάγκη χρήσης κι άλλων εναλλακτικών …

Κι άντε να κόψεις τους «επενδυτές»…

Ζητάει η χώρα απεγνωσμένα επενδυτές, ν’ αγοράσουν, να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, να φέρουν ευρώ και κόσμο που θα ενισχύσουν τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας. Μόνο που δεν είναι δυνατόν, δεν υπάρχει η πολυτέλεια, να γίνει διαχωρισμός των επενδυτών απ’ τους «επενδυτές»…

Ναι, ψαλίδι κ εκεί…! Γιατί όχι;

Η λέξη «ψαλίδι» άλλαξε πλέον έννοια για τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια κι όποτε ακούγεται συνοδεύεται από ένα «ωχ» που εύλογα προκύπτει. Ωστόσο έχουν μείνει τομείς κι επαγγέλματα που δεν έχουν νιώσει τι σημαίνει «ψαλίδι» στη νέα ελληνική γλώσσα. Ήρθε η ώρα τους και φυσικά είναι δίκαιο, πριν βγούμε απ’ αυτήν την κρίση, να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες διόρθωσης όλων των λαθών κι αδικιών του παρελθόντος…