Άλλαξε και το θρίλερ στη σύγχρονη Ελλάδα…

Ποια μαχαίρια και ποιοι κατά συρροή δολοφόνοι και φαντάσματα κι εξωγήινοι; Τι να μας πουν κι οι ευφάνταστοι σεναριογράφοι και σκηνοθέτες του κινηματογράφου; Στη σύγχρονη Ελλάδα το θρίλερ αποκτά νέες διαστάσεις, ειδικά όταν κάποιος ανόητος, όπως φτάνει να νιώθει τελικά, προσπαθεί να ξεκινήσει νέα επιχείρηση…

Και για κάποιους λόγους που μάλλον χρήζουν ψυχιατρικής έρευνας όπως αποδεικνύεται, ένας σύγχρονος Έλληνας, αποφασίζει να ξεκινήσει επιχείρηση με έδρα τη χώρα του. Προφανώς έχει ξεπεράσει τα όσα ακούει και παραπέμπουν στο ‘δεν ήξερες, δε ρώταγες;’… Επίσης, είναι μάλλον δύσπιστος σε όσα του έχουν πει εκείνοι που την πάτησαν πριν απ’ αυτόν…

Ξεκινάει λοιπόν να στήσει την επιχείρηση. Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να μην βρει εμπλοκή στον ασφαλιστικό φορέα, λάθος ενημέρωση στη σύνδεση με ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, ελλείψεις στην εφορία που θα τον αναγκάσουν να πάει περισσότερες από τρεις φορές να καταθέσει έγγραφα, να υπογράψει, να διασταυρώσει, να εκδώσει και τελικά να αισθανθεί τουλάχιστον ψεύτης για τις προθέσεις του! Τα χαρτιά που θα έχει μαζέψει πριν ακόμη ξεκινήσει να στήνει το γραφείο ή το μαγαζί του, χρειάζονται ήδη δυο βιβλιοθήκες!

Στην προσπάθεια φυσικά να βγει απ’ αυτόν τον κυκεώνα, έχει χάσει χρόνο και χρήμα κι όταν κάποια στιγμή σκεφτεί ότι θα χρειαστεί μια βοήθεια, ένα ‘μαξιλαράκι’ τέλος πάντων κι αποφασίσει ν’ απευθυνθεί σε κάποια τράπεζα, εκεί πέφτει το γέλιο της αρκούδας όπως μάθαμε να λέμε… Για να πάρει ένα μικρό ποσό ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει, με κάποια ασφάλεια, του ζητάνε κερδοφόρες χρήσεις 3 ετών! Αφού τώρα ανοίγει! Εντάξει, ένα ακίνητο τουλάχιστον τριπλάσιας αξίας απ’ το ποσό που θέλει! Μα είναι δυνατόν να υποθηκεύσει για μερικές δεκάδες ευρώ, ολόκληρο ακίνητο; Ωραία, τότε εγγυητή! Και ποιος βάζει, στις μέρες μας, τέτοια υπογραφή; Φεύγει απ τις τράπεζες αισθανόμενος τουλάχιστον μπαταχτσής, που λέμε στην καθημερινότητα.

Πόσες φορές κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δεν έχει σκεφτεί να τα παρατήσει ο επίδοξος ελεύθερος επαγγελματίας; Πόσες φορές δεν επέστρεψε σπίτι του απογοητευμένος κι αηδιασμένος; Αν έχει όνειρο ή κάποια αβεβαιότητα ότι αυτό που ξεκινάει αξίζει, παίρνει δύναμη από κει. Διαφορετικά, μόνο το αδιέξοδο της ανεργίας κι ο φόβος της ξενιτειάς μπορεί να του δίνουν κίνητρο να συνεχίσει!

Όλα τα υπόλοιπα λειτουργούν, όχι μόνο αποτρεπτικά, ίσως κι εχθρικά απέναντί του μέχρι να τον διαλύσουν, πριν καν αρχίσει να λειτουργεί ως επαγγελματίας! Πού να βρει κουράγιο και δύναμη να μπει στο δύσκολο κομμάτι της σκληρής και στεγνής από ρευστό κι αισιοδοξία, καθημερινότητας;

Κι αυτό είναι το πρώτο βήμα για την περίφημη ανάπτυξη που ευαγγελίζονται ότι στοχεύουν οι κρατικοδίαιτοι χαραμοφάηδες, οι χορτάτοι μεγαλοαστοί αριστερίζοντες κι οι αχαρακτήριστοι ανεπάγγελτοι ή ξεχασιάρηδες να δηλώνουν εκατομμύρια στην εφορία, επιτυχημένοι του κέντρου της πρωτεύουσας! Κι όμως, αυτοί νομοθετούν και διαμορφώνουν το κλίμα που εχθρεύεται και επιτίθεται στον απλό επίδοξο ελεύθερο επαγγελματία που ευελπιστεί σε μερικές εκατοντάδες ευρώ κέρδος το μήνα.

Αυτός είναι όμως που θα ξεκινήσει το νέο στήσιμο της χώρας μετά την πλήρη διάλυση… Κι η ερώτηση που προκύπτει αβίαστα κι εύκολα: «αξίζει τον κόπο…» άραγε…;