Σάββατο
βράδυ. Αποφασίζεις να βγεις με δυο φιλαράκια, μια βόλτα να ξεσκάσεις βρε
αδελφέ, να πιεις ένα ποτάκι, ν’ ακούσεις μουσική, να κάνεις και λίγο χάζι… Τα
προβλήματα στην άκρη απόψε… Δε μένει και ώρα όμως να τα σκεφτείς αφού, μια το
μεταμεσονύκτιο μποτιλιάρισμα, μια που δε βρίσκεις να παρκάρεις, μια που δεν
βρίσκεις να κάτσεις, περνάει κι η ώρα…
Κρίση σου λέει,
ανεργία, ανέχεια, πεθαίνει κόσμος από μαγκάλια και κομμένο ρεύμα, αυξάνονται τα
συσσίτια, πατεράδες φυλακίζονται επειδή έκλεψαν μαρκαδόρους, μετανάστες φεύγουν
απ’ την χώρα αφού προτιμούν να επαναπατρισθούν στις πατρίδες που άφησαν για καλύτερα…
Η Ελλάς του 2013!
Και τότε, το μποτιλιάρισμα που βρήκες μετά τα
μεσάνυχτα στη Β. Όλγας και στην Τσιμισκή που πάει σημειωτόν, Σάββατο βράδυ, τα
κοριτσόπουλα με τις ψηλές μπότες και τα μαύρα πανωφόρια, τελευταία λέξη της μόδας,
μέσα στο κρύο, τα γεμάτα ταξί που κλείνουν ένα ρεύμα της λεωφόρου περιμένοντας
πελάτες, τα ασφυκτικά γεμάτα μπαράκια, το ένα δίπλα στο άλλο, πώς δικαιολογούνται;
Για παρκάρισμα, ούτε λόγος αφού πιο εύκολα βρίσκεις
το πρωί παρά αυτή την ώρα, για πληρωμένο πάρκινγκ, κάτι μπορεί να γίνει αφού
κάποιοι φεύγουν για παρακάτω, μπουζούκια ή κάτι άλλο, το επόμενο της σαββατιάτικης
διασκέδασης, τέλος πάντων, κάπου βρίσκεις και μετά από μια περιήγηση τριών
τετάρτων, το αφήνεις κάπου το αυτοκίνητο.
Κι άντε να βρεις μαγαζί… ούτε σκαμπό ελεύθερο! Είκοσι
λεπτά νέα περιήγηση… κάποιοι φεύγουν και τρυπώνεις… λίγη κάπνα παραπάνω, λίγο
κρυάκι απ τα τζάμια που μπάζουν, εντάξει, βρήκες να κάτσεις, σε λεπτομέρειες θα
κολλήσεις; Μα αργεί και το σερβίρισμα κι έρχεται λάθος το ποτό… καλά, μην
γκρινιάζεις, Σάββατο είναι, άστους να δουλέψουν κι αυτούς… περικοπές στο
προσωπικό επειδή δε βγαίνει την εβδομάδα που δεν έχει κίνηση… όπως λέγεται
τουλάχιστον…
Κι αφού κατάφερες μετά από μιάμιση ώρα να ξεκινάς να
διασκεδάσεις ή ό,τι κάνεις τέλος πάντων, μια περίεργη κίνηση στον κάτω όροφο
του κτιρίου που υποτίθεται ότι βρίσκονται οι τουαλέτες, σου τραβάει την προσοχή.
Σε λίγο διαπιστώνεις ξεκάθαρα ότι κάποιο αλισβερίσι γίνεται εκεί… δεν τολμάς να
εξακριβώσεις, απλώς συλλέγεις στοιχεία κι απ’ τον τρόπο που κινούνται και
κάποιοι, ικανοποιημένοι και… ξαλαφρωμένοι, με το τσιγάρο στο χέρι…, ανεβαίνουν τις
σκάλες ακολουθούμενοι από ξαναμμένες ή αδιάφορες κοπελιές που στρώνουν στα
γρήγορα τα ρούχα ενώ κατά διαστήματα κάποιοι περίεργοι ανεβοκατεβαίνουν με το
ένα χέρι στην τσέπη…, καταλαβαίνεις ακριβώς τι γίνεται μπροστά στα μάτια σου…
Κι αφού έχεις περάσει όλη την ταλαιπωρία της σαββατιάτικης
διασκέδασης τέλος πάντων, η όποια διάθεση πάει περίπατο αφού διαπιστώνεις ότι
το ιλουστρασιόν που παρακολούθησες κι ακολούθησες μέχρι να φτάσεις εδώ,
διαλύεται σε τρία λεπτά με κάποιες δεκάδες ευρώ που εξαφανίζουν την αξιοπρέπεια
αμφότερων που συμμετέχουν στο αλισβερίσι… Τα έξοδα τρέχουν από Δευτέρα και το σαββατόβραδο
βοηθάει να βγουν κάποια, έστω κι αν το αντίτιμο είναι πανάκριβο τελικά… δε
φαίνεται τώρα κι όχι από ένα μπαράκι μια πόλης, μόνο!
Κι έτσι, καταρρακώνεται η αξιοπρέπεια μια ολόκληρης
γενιάς που δε μπορεί, δεν ξέρει και δεν της μαθαίνει κανείς, να επικοινωνεί, να
ερωτεύεται, να διασκεδάζει, να εργάζεται, να κοπιάζει αλλά περισσεύουν οι
διαθέσιμοι να της μάθουν να ‘βολεύεται’ στις τουαλέτες τα σαββατόβραδα για να ξεχαρμανιάζει
και να ξεχνιέται για τρία λεπτά ή απλώς για να καλύψει κάποιους λογαριασμούς με
τον ‘εύκολο’ τρόπο…
Κι αυτή η αξιοπρέπεια που χάνεται στον κάτω όροφο,
είναι που θα σημαδέψει την Ελλάδα του μέλλοντος αφού οι μανάδες του αύριο, θα
έχουν να θυμούνται κάτι τέτοια σαββατόβραδα της νιότης τους αφού έχουν
φροντίσει άλλοι, να έχει δοθεί η τέλεια δικαιολογία… Και το ξέρουν καλά όλοι
αυτοί που σπρώχνουν σε τέτοιες λύσεις εκείνους που επιμένουν να μένουν στην
χρεωκοπημένη πατρίδα, μέχρι να ξανασταθεί στα πόδια της…
Άντε, το άλλο σαββατόβραδο πάλι, θα διασκεδάσουμε…
σε άλλο μπαράκι, με τις ίδιες εικόνες όμως… απλώς θ’ αλλάζουν τα πρόσωπα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου