Όταν μόνοι τους φροντίζουν ν’ απολύονται…

Ζούμε γι’ ακόμη μια φορά το απίστευτο που λόγω του ότι έχει επικρατήσει η άποψη που αναφέρεται μόνο στο «δίκιο του εργάτη», συχνά ξεχνάμε ότι για να έχει δίκιο ένας εργάτης, πρέπει να έχει δουλειά και για να έχει δουλειά πρέπει κάποιος να λειτουργεί και να έχει την ευθύνη μιας επιχείρησης… Κι όταν οι εργαζόμενοι μιας επιχείρησης ξεπερνούν τα όρια και ειδικά σε δύσκολες εποχές, το μόνο που καταφέρνουν είναι να μείνουν χωρίς δουλειά τελικά… να αυτοαπολυθούν απ’ την επιχείρηση που κλείνουν…

Όλοι επιτυχόντες...!!

Γεμίσαμε ήδη επιστήμονες, άνεργοι οι περισσότεροι, με δυο - τρία μεταπτυχιακά ο καθένας και με γνώσεις που τίθενται συχνά εν αμφιβόλω κυρίως λόγω του επιπέδου και της ποιότητας των μαθημάτων στα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης... Παρ' όλα αυτά, συνεχίζεται η αθρόα είσοδος στα ΑΕΙ και ΤΕΙ με βαθμούς κάτω από 10 στα πρώτα και κάτω από 4 στα δεύτερα! Όλοι επιτυχόντες! Έχασε τη χαρά της κι η επιτυχία! Γιατί, όταν μπαίνουν όλοι, διαβασμένοι κι αδιάβαστοι, έτοιμοι κι ανέτοιμοι για να χριστούν επιστήμονες, συνειδητοποιημένοι και μη για το αντικείμενο που τους έλαχε μάλλον παρά επέλεξαν, ποιος και τι κερδίζει τελικά; Ίσως το μόνο θετικό είναι ότι δεν φεύγουν στο εξωτερικό για σπουδές πλέον τόσα πολλά παιδιά; Αυτό θα γινόταν ούτως ή άλλως λόγω οικονομικών συνθηκών, δεν ήταν ανάγκη να πέσει τόσο τραγικά το επίπεδο των ανώτερων κι ανώτατων ιδρυμάτων της χώρας ώστε να κρατηθούν εδώ οι νέες γενιές! Άλλωστε, για δουλειά, πάλι έξω θα βγουν... αφού η ανάπτυξη κατάντησε γελοία λέξη και μακρινό όνειρο! Καλή επιτυχία λοιπόν σε όλους που πέτυχαν κι ευχές να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους σε σχολές που δεν θα παύσουν λόγω οικονομικών προβλημάτων ή λόγω αδυναμίας κάποιων φοιτητών να παρακολουθήσουν τα... βασικά! Άντε και του χρόνου ακόμη περισσότεροι! Άλλωστε με τα δίδακτρα που σκέφτονται να λαμβάνουν απ' τους αιώνιους φοιτητές, όσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα...! 

Ενώ ο κόσμος καίγεται, η... διεθνής χτενίζεται!

Κι ενώ η Ελλάδα προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τρόπο για επαναδιαπραγμάτευση ενώ οι φόροι θα έρχονται δυο- δυο κάθε μήνα, οι αυτοκτονίες αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, οι Έλληνες "καίγονται" στις πόλεις απ' τον καύσωνα αφού τους στέρησαν την "πολυτέλεια" των διακοπών, στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε η συνάντηση των Ηγετών Σοσιαλιστικών Κομμάτων της Νοτιανατολικής Ευρώπης...

Αποτυχημένα κατεστημένα θάβουν την Ξάνθη…!

Ποιος αδαής πίστεψε ότι με τις τραγικές εξελίξεις σ’ όλους τους τομείς και ειδικά αυτόν της οικονομίας, στην Ξάνθη που παραπαίει, θα έβαζαν μυαλό οι εκφραστές των αποτυχημένων κατεστημένων, παλαιότερων και πιο … φρέσκων και θα έβαζαν στην άκρη τις προσωπικές ή … οικογενειακές και φιλικές κοντρίτσες και συμφέροντα ώστε να επιτρέψουν στην περιοχή ν’ ανασάνει…; Πρόκειται μάλλον για το τίμημα του ραγιαδισμού που επιδεικνύουν οι νεότεροι στα κατεστημένα της πόλης που καλά κρατούν κι αξίζουν τελικά στην Ξάνθη που τους ανέχεται, όπως διαπιστώνεται…

Οι δεξιώσεις μας μάραναν...!

Ιούλιος κι έχουμε και την καθιερωμένη δεξίωση για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας. Ποιος δεν ξέρει ακριβώς τι θα λεχθεί και το θα γίνει σ' αυτή την περίφημη δεξίωση στον κήπο του Προεδρικού μεγάρου; Η ερώτηση απλή κι εύλογη 'είμαστε για δεξιώσεις τώρα'; Και δεν είναι μόνο τα έξοδα που τέλος πάντων με την μείωση των μπουφέδων και των ποτών, δεν είναι μεγάλο το ποσό που διατίθεται. Είναι η διάθεση όμως και το μήνυμα που στέλνεται ενώ η χώρα βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση... Ότι έχουμε πολιτικούς που μια χαρά ταιριάζουν σε τέτοιες εκδηλώσεις και δείχνουν να τις περιμένουν μια ζωή, είναι γνωστό και μάλιστα τώρα 'ευτυχούμε' να τους έχουμε και πρωτοκλασάτους υπουργούς και θα τους 'χαρούμε' με το κοστουμάκι τους και το χαμόγελο της υποκρισίας να χαιρετάνε δεξιά κι αριστερά με κείνο το περισπούδαστο ύφος που μόνο διάθεση για γέλια προκαλεί πλέον...! Το χαιρόμαστε και το θυμόμαστε ότι αποκαταστάθηκε η δημοκρατία στη χώρα μας αν και στη βουλή πλέον οι Έλληνες και κάποιους νοσταλγούς άλλων πολιτικών συστημάτων..., δε χρειάζεται και δεξιώσεις και τέτοιου τύπου γιορτούλες για να το φωνάξουμε! Δυο λόγια απ' την πολιτειακή και την πολιτική ηγεσία είναι αρκετά...!  

Είναι δυνατόν να ξέχασε πώς το κάνουν...;

Μα δεν μας λυπάται κανείς επιτέλους! Καταφέραμε να γλιτώσουμε απ' την διακυβέρνηση στα...χέρια του, ιδρώσαμε να τον δούμε να παραδίδει την καρέκλα, διαλύθηκε η "παρέα" που είχε μαζέψει να κυβερνήσει, προφανώς πιστεύοντας κάποιο άλλο κρατίδιο..., πληρώνουμε ακόμη τα απίστευτα λάθη και την ανικανότητα των κυβερνήσεων που ηγήθηκε, έγινε γνωστό σε όλους, εταίρους και εχθρούς, ότι ψηφίζουμε με κριτήριο το... επίθετο κι όχι τις ικανότητες κι όμως, συνεχίζει να μας ταλαιπωρεί το συγκεκριμένο άτομο με την συνεχή απόδειξη των... ικανοτήτων του! Αυτή τη φορά μάλλον προσπάθησε ν' αποδείξει ότι είναι το μόνο άτομο στη γη που ξέχασε, μάλλον, πώς κάνουν ποδήλατο! Όπως αναφέρει είδηση σε αθηναϊκή εφημερίδα, έπεσε, πάλι, χτύπησε στο χέρι και πήγε στο νοσοκομείο! 59 χρονών άνθρωπος και δεν έχει μάθε πώς να ΜΗΝ πέφτει απ' το ποδήλατο! Δυστυχώς δεν είναι για γέλια! Είναι για κλάματα αφού κάθε φορά θα μας θυμίζει ότι τον εκλέξαμε να μας κυβερνήσει στην πιο δύσκολη στιγμή της χώρας και φυσικά απέτυχε παταγωδώς και τώρα σερνόμαστε! Εδώ δεν ξέρει κάτι που κάνει τόσες δεκαετίες και δεν το ξεχνάει κανείς όταν το μάθει! Την διακυβέρνηση της χώρας που δεν την έμαθε ποτέ, πίστεψαν κάποιοι ότι θα την μάθαινε και θα την ασκούσε σωστά...; Κι αυτό δεν έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ βέβαια αφού το διέλυσε κι αυτό... !   

Χαθήκαμε στις λέξεις ενώ το πρόβλημα οξύνεται…!

Μόνο ως επικοινωνιακή τακτική μπορεί να γίνει αποδεκτό αυτό που παρακολουθούμε έκπληκτοι πλέον μετά τις εκλογές κι ενώ η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται για τα οικονομικά του κράτους και φυσικά των πολιτών! Λέξεις όπως «επαναδιαπραγμάτευση», «επαναδιατύπωση», «τήρηση συμφωνηθέντων», «δεσμεύσεις», ακούγονται για διάφορους λόγους όπως για αντιπολίτευση π.χ. ενώ ξεχνούν τις λέξεις «αντίδραση», «αδικία», «αρνητισμός» που εκφράζουν και την πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες…

Ξεκινάμε απ' αυτά που μας ζητάνε...

Αποκρατικοποιήσεις ώστε να ελαφρύνουν τους πολίτες, όχι επειδή τους λυπήθηκαν ξαφνικά αλλά επειδή όλοι κατανοούν ότι έφτασαν στα όρια της φοροδοτικής τους ικανότητας... Και φυσικά από πού θα ξεκινήσουν να πουλάνε; Απ' αυτά που επιβαρύνουν περισσότερο, με τις ζημίες τους, τα κρατικά ταμεία, λέει η λογική... Κι όμως, ξεκινούν απ' αυτά που είναι υγιή και κερδοφόρα! Ο λόγος απλός βέβαια αφού αυτά είναι που θα ζητηθούν περισσότερο απ' τους ενδιαφερόμενους να επενδύσουν στην Ελλάδα. Αυτό είναι ή μήπως προχωράμε κι ένα βήμα παρακάτω και τελικά ξεκινούν να πωλούν απ' αυτά που απλώς ζητιούνται απ' τους υποψήφιους επενδυτές; Το δυστύχημα είναι ότι στην κατάσταση που φτάσαμε ή ακόμη χειρότερα, που καταντήσαμε, λίγο μας ενδιαφέρει τελικά αφού εκείνο που προέχει είναι να βρεθούν τρόποι να ελαφρύνουν τους φορολογούμενους που δεν αντέχουν! Το άλλο δε, είναι ότι μάλλον δεν έχουν δικαίωμα οι κυβερνώντες μας να επιλέξουν από πού θα ξεκινήσουν να πωλούν... Μόνο να διαχειριστούν την διαδικασία της πώλησης μπορούν πλέον! Και μιλάμε για την περιουσία της χώρας και των πολιτών που πρόσφατα τους ψήφισαν για να διαχειριστούν τα κοινά...! 

Ζητείται σοβαρότης!

Ότι αποτυπώθηκε το χιούμορ των Ελλήνων σ' αυτές τις εκλογές, είχε διαφανεί ξεκάθαρα με την ανακοίνωση πολλών ονομάτων που κατέλαβαν βουλευτικές έδρες! Με την πρώτη ομιλία από βήματος όμως λόγω των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, απεδείχθη ότι μάλλον ένας τρόπος τιμωρίας ήταν η εκλογή θεατρανθρώπων και τηλεοπτικών αστέρων που μετατρέπουν τη βουλή όμως σε παλκοσένικο... Τι θεατρικότητα, τι περιττές φωνασκίες, τι κούνημα δάχτυλου από... επιεικώς άσχετους περί την πολιτική, τι πρόκληση της νοημοσύνης των πολιτών σε μια εποχή που παραπάνω από δύσκολα είναι ως γνωστόν για όλους! Βέβαια, οι σοβαροφανείς κι οι εκπρόσωποι της άλλης γελοιότητας που ζούσαμε επί τόσα χρόνια, είδαμε πού μας οδήγησε...! Σωστό κι αυτό! Τώρα όμως, που υποτίθεται ότι γίνεται ξεκαθάρισμα κι οι πολίτες ωρίμασαν κι έμαθαν πολλά απ' αυτά που τους έκρυβαν, πώς αποτυπώνεται η αλλαγή προς τον καλύτερο, η βελτίωση; Με τα "νούμερα" που εναλλάσσονται στο βήμα της βουλής...; Χαμένη υπόθεση είμαστε κι επειδή εμείς το επιλέγουμε...! Δε χρειάζεται να μας το επιβάλλει κανείς πλέον απ' έξω! Τα καταφέρνουμε και μόνοι μας μια χαρά!