Τελικά, πόσο καρναβάλια είμαστε…;

Αποκορύφωμα του καρναβαλιού κι η Ξάνθη γιορτάζει όπως κάθε χρόνο, έτοιμη να δεχθεί τους επισκέπτες της. Παραδοσιακή συνήθεια η επιλογή στολής και η παρέλαση καρναβαλιών που τραβάει τα βλέμματα κι όχι άδικα. Μόνο που τελευταία αποδεικνύεται ότι εκτός απ’ αυτή την περίοδο, είμαστε γενικώς καρναβάλια και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, κακοντυμένα και με στολές που μόνο γέλιο δε βγάζουν…

Ήρθε επιτέλους η ώρα του φόβου…

Ζούμε ιστορικές στιγμές που οι περισσότεροι δεν είχαμε καν διανοηθεί ότι θα ευτυχούσαμε να ζήσουμε! Οι φυλακές απέκτησαν υψηλούς φιλοξενούμενους, οι έλεγχοι των οικονομικών στοιχείων δεν αφορούν πλέον μόνο τους συνήθεις υπόπτους, οι αιρετοί που μειδιούσαν στα «μούτρα» των δημοτών με τον γρήγορο και παράξενο πλουτισμό τους σε πολλές περιπτώσεις, άρχισαν να ελέγχονται και το κυριότερο, να φοβούνται ότι θα ελεγχθούν… Γενικώς, άρχισε να επικρατεί, επιτέλους ο φόβος σ’ αυτούς που θεωρούσαν εαυτούς υπεράνω πάντων ενώ κάποτε ήταν «προνόμιο» εκείνων που δεν έπρεπε…

Θέλουμε τον χρόνο μας για το καινούργιο…

Είναι κάποιοι όμως που προβλέπουν, κοιτάνε μπροστά όπως μάθαμε να λέμε κι όταν προτείνουν κάτι καινούργιο, το πρώτο που αντιμετωπίζουν είναι αντίδραση και σκεπτικισμό στην καλύτερη των περιπτώσεων! Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα όμως κι αφού το χωνέψουμε κι αρχίσουμε να το συνηθίζουμε, ξεκινάει η συζήτηση που μπορεί να οδηγήσει και σε υιοθέτηση της καινοτομίας για το καλό όλων… Θέλουμε τον χρόνο μας…