Ήρθε επιτέλους η ώρα του φόβου…

Ζούμε ιστορικές στιγμές που οι περισσότεροι δεν είχαμε καν διανοηθεί ότι θα ευτυχούσαμε να ζήσουμε! Οι φυλακές απέκτησαν υψηλούς φιλοξενούμενους, οι έλεγχοι των οικονομικών στοιχείων δεν αφορούν πλέον μόνο τους συνήθεις υπόπτους, οι αιρετοί που μειδιούσαν στα «μούτρα» των δημοτών με τον γρήγορο και παράξενο πλουτισμό τους σε πολλές περιπτώσεις, άρχισαν να ελέγχονται και το κυριότερο, να φοβούνται ότι θα ελεγχθούν… Γενικώς, άρχισε να επικρατεί, επιτέλους ο φόβος σ’ αυτούς που θεωρούσαν εαυτούς υπεράνω πάντων ενώ κάποτε ήταν «προνόμιο» εκείνων που δεν έπρεπε…

Και ποιος μπορεί ν’ αρνηθεί ότι αυτές τις τελευταίες μέρες, δεν παρακολουθεί με ικανοποίηση τις εξελίξεις όσον αφορά την τιμωρία αυτοδιοικητικών που ήρθε η ώρα τους επιτέλους να ελεγχθούν συγχρόνως βέβαια με κείνους της κεντρικής πολιτικής σκηνής που έδιναν και τον ρυθμό, το τέμπο στην λαμογιά!

Δήμαρχοι στη φυλακή ισόβια ενώ άλλοι καταδικάζονται για παράβαση καθήκοντος, έπονται άλλοι αυτοδιοικητικοί που ελέγχονται ενδελεχώς κι αναμένονται εναγωνίως τα αποτελέσματα… άλλοι πάλι απλώς περιμένουν με τον φόβο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο και τις κινήσεις τους, ξέροντας ότι έρχεται κι η σειρά τους…

Αυτόν τον φόβο όμως άρχισαν να τον αισθάνονται κι άλλοι, φοροφυγάδες και γενικώς ρέποντες προς την λαμογιά, που δεν ήταν και λίγοι όπως όλοι γνωρίζαμε βέβαια… Κι είναι τόσο πολλοί, που τώρα πλέον τον οσμίζεσαι τον φόβο τριγύρω…

Το ζητούμενο βέβαια είναι κατά πόσο επηρεάζει αυτή η μυρωδιά του φόβου και πόσο αποδεκτές γίνονται επιθετικές δηλώσεις κατά της δικαιοσύνης ας πούμε, από καταδικασθέντες αυτοδιοικητικούς μετά τη δίκη που είχε τροπή που «τους έριξε απ’ τα σύννεφα»…

 Θετικότατη είναι η επίδραση του φόβου κι η μυρωδιά που αναδύει στους γύρω… Ειδικά τώρα που προσπαθούμε να χτίσουμε νέα δεδομένα και να πάμε όσο πιο υγιείς γίνεται, ως σύνολο, παρακάτω!

Θετικότατη είναι η διαπίστωση ότι εκείνοι που εκμεταλλεύθηκαν θέσεις και πληροφορίες ώστε να πλουτίσουν εις βάρος των υπολοίπων, ήρθε η ώρα να ελεγχθούν και να πληρώσουν!

Θετικότατη είναι η διαπίστωση ότι η δικαιοσύνη λειτουργεί άριστα και κάνει ήρεμη και χωρίς επηρεασμούς τη δουλειά της με ποινές για όσους βρίσκονται ένοχοι, όπως επιβάλλεται! 

Εκείνο που θα μπορούσε να χαλάσει το καλό κλίμα τιμωρίας των παραβατών, που διαμορφώνεται, είναι η πρόκληση που θα μπορούσε να προκύψει απ’ τους πιο θρασείς εξ αυτών που καταδικάζονται. Και δυστυχώς, παρακολουθούμε κάποιες περιττές όσο και προκλητικότατες επιθετικές δηλώσεις από κείνους που θα έπρεπε να έχουν χαμηλά τα μάτια, μετά απ’ την πρώτη καταδίκη, γνωρίζοντας ότι έπονται κι άλλες… Κι η αναφορά δεν είναι μόνο σε πάλαι ποτέ κραταιούς πολιτικούς σε εθνικό επίπεδο αλλά και για αυτοδιοικητικούς σε τοπικό επίπεδο…

Καλή η νομική στήριξη αξιόλογων φίλων ή «αστεριών» της νομικής επιστήμης, καλή κι η οικονομική άνεση να διαθέτουν τους καλύτερους συνηγόρους αλλά όταν η δικαιοσύνη λειτουργεί όπως πρέπει, δεν ξεγελιέται, κακά τα ψέματα! Κι όπως διαφαίνεται τώρα, η δικαιοσύνη λειτουργεί μια χαρά και βάσει των κανόνων που πρέπει να λειτουργεί!

Ας κρατήσουμε λοιπόν αυτό το «τέμπο» στους ελέγχους και τις τιμωρίες, το περιμέναμε χρόνια ολόκληρα! Κι αυτή η «μυρωδιά» του φόβου, καλό θα είναι να μην λείψει καθόλου ακόμη κι αν τιμωρηθούν όλοι, αν είναι δυνατόν, όσοι πρέπει!

Οι έλεγχοι ήταν που έλειπαν απ’ αυτό το κράτος, είχε εντοπισθεί από νωρίς. Ωστόσο, οι έλεγχοι πρέπει να γίνονται σωστά κι απ’ αυτούς που ξέρουν τι σημαίνει ευθύνη ελέγχου. Σε κάθε άλλη περίπτωση, μόνο έλεγχοι δεν είναι… όπως πολύ καλά γνωρίζουμε πλέον…

Ο φόβος της τιμωρίας για όλους, ελεγχόμενους κι ελέγχοντες, σε μια κοινωνία που απέδειξε ότι γεννάει και καλύπτει επίορκους και λαμόγια, φαντάζει ως η μόνη αποδεκτή λύση στη δεδομένη χρονική στιγμή της ανανέωσης και του επαναπροσδιορισμού. Αρκεί να συνεχίσει να λειτουργεί όπως πρέπει το σύστημα ελέγχου, δίκης, τιμωρίας και να μην σπάσει η αλυσίδα, πριν ολοκληρωθεί το ιερό καθήκον…