Καλή
είναι η αυτοκριτική κι η αποποίηση ευθυνών για ένα πρόσφατο παρελθόν που
πληγώνει και πονάει κι όλοι θέλουν να ξεχάσουν, ειδικά όταν συνδέεται με
συγκεκριμένα άτομα που κάποτε θεωρούνταν μεσσίες και μόνο λόγω επιθέτου… και
σήμερα όλοι τους γυρνούν την πλάτη… Μόνο που η ζημιά έχει γίνει και μάλιστα την
πληρώνει το σύνολο πολύ ακριβά με αποτέλεσμα να μοιάζει απλώς υποκρισία η όποια
αυτοκριτική… μέχρι να καθαρίσει το «τοπίο»…
Παρακολουθούμε με ευχάριστη έκπληξη η αλήθεια, τις
τελευταίες μέρες, τις μέρες πριν απ’ το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, πολλούς βουλευτές
του και στελέχη, να προβαίνουν σε
δηλώσεις που ευθέως αποδεικνύουν ότι προτίθενται να διαγράψουν εξ ολοκλήρου την
εποχή ΓΑΠ απ’ το κόμμα και τη μνήμη τους.
Αναμενόμενη εξέλιξη φυσικά λόγω των όσων έρχονται
στο φως της δημοσιότητας για όλη εκείνη την εποχή των σκληρών και λανθασμένων
αποφάσεων που οδήγησαν τη χώρα σε τρομερό τέλμα και φυσικά μακροχρόνια
εξάρτηση. Είναι κι η ανικανότητα των τότε κυβερνητικών στελεχών που
απεδείχθησαν «ελάχιστοι» κι όχι απλώς «λίγοι» για να βρίσκονται στο τιμόνι της
χώρας εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο αλλά και η λουδοβίκια σε πολλές περιπτώσεις
και πάντως υπερφίαλη αντιμετώπιση πολλών καταστάσεων…
Είναι κι η προκλητικά ξενόφερτη, εγωιστική και
πάντως ξένη με την κατάσταση της χώρας και των πολιτών της, συμπεριφορά του
αχαρακτήριστου κληρονόμου του επιθέτου τελικά κι όχι της πολιτικής δεινότητας ή
έστω και δημαγωγίας… Άργησαν αλλά γύρισαν την πλάτη ανοιχτά πλέον τα μέλη, τα
στελέχη κι οι βουλευτές στην «παρέα ΓΑΠ» που κυβέρνησε όπως κυβέρνησε τελικά
τον τόπο…
Μόνο
που, όπως φαίνεται, ο ίδιος και κάποιοι τελευταίοι εναπομείναντες κολλητοί του,
δε δείχνουν να έχουν ακριβώς συνειδητοποιήσει τι λάθη έκαναν ή τι τους
καταλογίζουν οι πολίτες και συνεχίζουν την προκλητική, σε πολλές περιπτώσεις,
συμπεριφορά προσπάθειας δικαιολόγησης των αδικαιολόγητων. Σε κάποιες
περιπτώσεις δε, η συμπεριφορά δείχνει ότι απλώς περιμένουν να ξεχαστούν αυτά
που πληγώνουν, ώστε να επανακάμψουν δριμύτεροι κι ίσως, ποιος ξέρει…, και
δικαιωμένοι!!!
Είναι συλλογική η προσπάθεια κι ο τρόπος
αντιμετώπισης της κατάστασης, δείχνει ότι οι Έλληνες είναι αποφασισμένοι να
πάνε παρακάτω με υπομονή, περιμένοντας αποτελέσματα. Ίσως επειδή όλοι
συνειδητοποιήσαμε τα λάθη που κάναμε όλοι, είτε αποδεχόμενοι τις λανθασμένες
συμπεριφορές του παρελθόντος, είτε με την ανοχή στα απαράδεκτα φαινόμενα που
όλοι παρακολουθούσαμε να εξελίσσονται γύρω μας, πάντως όλοι ξέραμε και τώρα το
δείχνουμε έμπρακτα με την υπομονή και την ανοχή μας στην «τιμωρία»….
Οι υποψίες που όλοι έχουμε για την άνευ όρων
παράδοση της χώρας στην πιο σκληρή και δύσκολη λύση απ’ όσες είχε η χώρα την
εποχή που χρειαζόταν δανεικά για να συνεχίσει, καθώς κι η ανικανότητα, η
τεμπελιά κι η αδιαφορία εκείνου του καθοριστικού καλοκαιριού μετά την επιτυχία
του περίφημου PSI,
με το αποκορύφωμα της πρόκλησης που ακολούθησε με το δημοψήφισμα που
«ξεφούρνισε» ο ΓΑΠ, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας για την λανθασμένη επιλογή
της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Καλές
οι αυτοκριτική κι η δημόσια διαφοροποίηση από κείνη την παρέα του feet αμερικανοθρεμμένου κληρονόμου αλλά
δεν θα ‘χει κανένα επί της ουσία αποτέλεσμα αν δεν συνοδεύεται κι απ’ την
απαραίτητη ανανέωση του κόμματος που τους ανέδειξε και φυσικά την απομάκρυνση
όσων έχουν ακόμη το κουράγιο να εμφανίζονται διατεθειμένοι να συμμετάσχουν
ακόμη στα κοινά!
Μπορεί να μας θεωρούν πρόβατα ή χάπατα τέλος πάντων,
κάποιοι κομήτες της πολιτικής που θεώρησαν ότι οι καλές δημόσιες σχέσεις τους
τους έφεραν σε κυβερνητικές θέσεις ενώ ούτε καν τολμούσαν να το ονειρευτούν,
αλλά καλό θα είναι να τους θυμίσουν κάποιοι ότι για να μπορέσουν να συνεχίσουν
να ζουν στοιχειωδώς καλά, με τον κοινωνικό τους περίγυρο, σκόπιμο θα ήταν να
πάψουν ν’ ασχολούνται με το σπορ της πολιτικής στο οποίο παταγωδώς απέτυχαν!
Καλά
τα ποδήλατα κι οι βόλτες με κανό αλλά όταν έχουν λυθεί τα βασικά προβλήματα που
υποτίθεται σου έδωσαν εντολή να λύσεις, εκατομμύρια συμπολίτες σου! Καλές κι οι
συγγνώμες για τα μεγάλα κι ακριβά λάθη αλλά όταν συνοδεύονται απ’ την
απαραίτητη διόρθωση και ταπεινή αποδοχή των ευθυνών… Τα υπόλοιπα είναι απλώς
λόγια του αέρα… ή μάλλον του συνεδρίου…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου