Να μαζευτούμε να πέσουμε όλοι μαζί απ’ τα σύννεφα…!

Πόση υποκρισία ακόμη; Ότι δεν ξέραμε τι συμβαίνει στην Κύπρο ακόμη κι όταν κάποιοι μετέφεραν τα χρήματά τους εκεί όταν η Ελλάδα ξεκίνησε να ‘χει θέμα… Και τώρα, έκπληξη με όσα ακούμε και προσπάθεια αποστασιοποίησης… Πότε θα καταλάβουμε ότι άρχισαν «να βγαίνουν στη φόρα» όλα… και δε μπορούμε πια να είμαστε άνετοι και αδιάφοροι γιατί δεν πείθεται κανένας;

Έτσι όπως «πέφτουμε απ’ τα σύννεφα» ένας ένας, δεν έχει νόημα κι είναι και κουραστικό τελικά! Να μαζευτούμε όλοι, που δεν ξέραμε, δεν είδαμε, δεν ακούσαμε κάτι όλα αυτά τα χρόνια, δεν μας ενημέρωσε κανείς για τα σημαντικά που γινόταν γύρω μας και φυσικά δεν συμμετείχαμε εμείς σε τίποτα απ’ όλα αυτά που τώρα αποκαλύπτονται, να κάνουμε ομάδες και να πέφτουμε όλοι μαζί απ’ τα σύννεφα!

Μα τόση απογοήτευση σωρευμένη όμως; Ή μήπως είναι κάτι άλλο; Όπως υποκρισία ας πούμε…; Γιατί, όλο και κάτι θα είχαμε ακούσει βρε παιδί μου για το θέμα των υψηλών επιτοκίων στην Κύπρο ας πούμε… Πώς έφτασαν διάφοροι γύρω μας να είναι περισσότερο ενημερωμένοι για τα οικονομικά της Κύπρου απ’ ό,τι της Ελλάδας, πριν ένα χρόνο περίπου; Πώς θυμήθηκαν παλιούς γνωστούς και φίλους κι ήρθαν σε επικοινωνία κι έγιναν εξπέρ στους τρόπους μεταφοράς καταθέσεων κι άλλα τέτοια διάφορα…;

Πώς εκφράζει ο κάθε πικραμένος άποψη για τα ρωσικά κεφάλαια και τους μεγιστάνες που πηγαινοέρχονται στην Κύπρο και μάλιστα ζηλεύουμε κι εμείς ως κράτος και κατηγορούμε εκείνους που διώχνουν τέτοιες ευκαιρίες απ’ τον τόπο, χωρίς να ξέρουμε κάτι;

Υποκρινόμαστε και στρουθοκαμηλίζουμε ακόμη και σήμερα! Μετά από τόση ταλαιπωρία, τόσα χαστούκια, τόση πίκρα που έχουμε φορτωθεί, τόσο δανεισμό και τόσες αποκαλύψεις για όλα εκείνα τα πρόσωπα που ακούγαμε και υποπτευόμασταν και σήμερα βεβαιωνόμαστε! Μετά από τόσες επανειλημμένες υποθηκεύσεις του μέλλοντος των παιδιών μας και τόση διπροσωπία και κακοδιαχείριση για οτιδήποτε είναι δημόσιο, συνεχίζουμε να υποκρινόμαστε! Είμαστε όντως απίστευτοι τύποι τελικά!

Δεν ήξερε κανείς για επίορκους εφοριακούς, τελωνειακούς κι άλλους υπαλλήλους, δεν ήξερε κανείς για φακελάκια στα νοσοκομεία, δεν ήξερε κανείς για γνωριμίες ώστε να μην τηρούνται σειρές και λίστες παντού, απ’ το πιο γελοίο μέχρι το πιο σοβαρό! Δεν ήξερε κανείς ότι τρώμε δανεικά και κάποια στιγμή θα μας τα ζητήσουν! Δεν ήξερε κανείς ότι όλα εκείνα τα δάνεια, ακόμη και για διακοπές, θα έρθει η στιγμή που θα έπρεπε ν’ αποπληρωθούν!

Ήμασταν εμείς τα αθώα θύματα, τα πρόβατα ή απλώς οι μάγκες, τρομάρα μας, που πιστεύαμε ότι μπορούμε να ξέρουμε ή να κάνουμε τα πάντα, χωρίς ποτέ, κανείς να μας ζητήσει το λόγο και φυσικά το λογαριασμό;

Όσο συνεχίζουμε αυτή την κατάπτυστη όσο και γελοία νοοτροπία, προσπαθώντας να κρυφτούμε ο ένας απ’ τον άλλον και φυσικά, πίσω απ’ το δάχτυλό μας, δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε βελτίωση της κατάστασης που ζούμε! Πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι δεν μας χρωστάει όλη η υφήλιος! Ένας λαός που απέδειξε ότι απέτυχε στη διαχείριση των οικονομικών του είμαστε κι όπως αποδεικνύεται περίτρανα κι οι αδελφοί μας κύπριοι, δεν τα κατάφεραν καλύτερα!

Τώρα ζητάμε βοήθεια και φυσικά θα προσπαθήσουν να μας εκμεταλλευθούν και να μας «στύψουν» εκείνοι που ξέρουν να λειτουργούν και να διαχειρίζονται με κέρδος, απ’ το οποίο τώρα εμείς  ζητάμε να μας δανείσουν! Απλά  πράγματα!

Μόνο, να πάψουμε επιτέλους κάποια στιγμή να πέφτουμε απ’ τα σύννεφα, ένας ένας ή όλοι μαζί τέλος πάντων, γιατί μπορεί να χτυπήσουμε ή να πάθουμε ακόμη χειρότερα και να μην προλάβουμε ν’ αποπληρώσουμε τους δανειστές μας…