Ναι, ψαλίδι κ εκεί…! Γιατί όχι;

Η λέξη «ψαλίδι» άλλαξε πλέον έννοια για τους Έλληνες τα τελευταία χρόνια κι όποτε ακούγεται συνοδεύεται από ένα «ωχ» που εύλογα προκύπτει. Ωστόσο έχουν μείνει τομείς κι επαγγέλματα που δεν έχουν νιώσει τι σημαίνει «ψαλίδι» στη νέα ελληνική γλώσσα. Ήρθε η ώρα τους και φυσικά είναι δίκαιο, πριν βγούμε απ’ αυτήν την κρίση, να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες διόρθωσης όλων των λαθών κι αδικιών του παρελθόντος…

Κι επειδή μάθαμε στην αναπαραγωγή όλων όσων ακούγονται, διασταυρωμένα ή μη, σοβαρά ή όχι και συχνά ξεχνάμε να τα φιλτράρουμε όπως πρέπει, επιβάλλεται να θυμόμαστε όλοι ότι στην εποχή της διόρθωσης όλων των κακών κι ανάποδων που επικρατούσαν σ’ αυτόν τον έρημο τον τόπο και μετά από τόσο «ψαλίδι» σε πολλούς επαγγελματικούς κλάδους και τομείς, δεν πρέπει ν μείνει τίποτα στη λογική λειτουργίας που μας οδήγησε στην τραγική κατάσταση που βιώνουμε!

Έμειναν κάποιοι τομείς που τώρα αρχίζει να διαφαίνεται διάθεση να διορθωθούν, έστω και λίγο για αρχή κι απλώς παρακολουθούμε ν’ αναπαράγεται η ίδια μιζέρια ότι συνεχίζονται οι περικοπές! Μα, πώς δεν θα γίνουν περικοπές σε μερίδα συνταξιούχων και μάλιστα αναδρομικά, όταν άλλοι συνταξιούχοι έχουν φτάσει να παίρνουν το 1/3 της σύνταξης που έπαιρναν πριν δυο χρόνια;

Πώς δεν θα γίνει ξεκαθάρισμα και φυσικά ψαλίδισμα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που κάποτε πλήρωναν επειδή είχαν υπερκέρδη και σήμερα φυτοζωούν; Πώς δεν θα αλλάξουν οι όροι διαχείρισης και μεταβίβασης αδειών ελεύθερων επαγγελματιών σύμφωνα με τα νέα δεδομένα;

Η άρση των αδικιών μεταξύ των πολιτών σε όλα τα κοινωνικά και οικονομικά επίπεδα, αποτελεί έναν απ’ τους στόχους που επιτακτική ανάγκη είναι να επιτευχθούν αφού η αλλαγή που θα επιφέρει η ομαλοποίηση της λειτουργίας, με όρους κοντά στη λογική, θα δώσουν τεράστια οφέλη στην συνολική προσπάθεια.

Και τελικά, γιατί όχι; Αφού το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας έχει υποστεί μειώσεις και ψαλιδίσματα, γιατί όχι κι οι υπόλοιποι; Κι αν υπήρχαν αντιδράσεις στην αρχή απ’ τους πρώτους που υπέστησαν τις περικοπές, τώρα, αν υπάρξει αντίδραση, αντίπαλοι θα είναι μεταξύ τους όλοι εκείνοι που έχουν ή πρόκειται να υποστούν, περικοπές.

Η προσπάθεια έχει περάσει το μέσον της διαδρομής πλέον κι είναι κοινός στόχος, είτε το έχουμε συνειδητοποιήσει, είτε όχι, να φτάσουμε στην άκρη της διαδρομής, με την ελπίδα ότι θα συμπίπτει με την έξοδο απ’ το τούνελ κι όλες οι θυσίες θα έχουν ένα θετικό αποτέλεσμα για όλους!

Φωνές που θυμίζουν αδικίες και παρασπονδίες, φυσικά και υπάρχουν και φυσικά καλά θα κάνουν να υπάρχουν! Ωστόσο, η αναπαραγωγή μιζέριας και στείρου αρνητισμού για συντεχνιακή προστασία κάποιων απ’ τους λίγους που έμειναν να μην έχουν επηρεαστεί απ’ την κρίση, ως προς τα έσοδα απ’ την επαγγελματική τους ενασχόληση, μόνο καθυστέρηση και χωρίς λόγο γκρίνια θα επιφέρουν.

Διαφαίνεται μια αχτίδα αισιοδοξίας που επιτρέπει κι ανάλογη διάθεση για εκτόνωση των αντιδράσεων που εύλογα προέκυψαν φυσικά αλλά μετά την αυτοκριτική που λίγο ή πολύ έγινε, που αν συνεχιστούν πλέον, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, μόνο να πληγώσουν την όλη προσπάθεια θα καταφέρουν.

Είχαμε χάσει, ως σύνολο, το μέτρο κάποτε… στη συνέχεια φτάσαμε στην αντίπερα όχθη και σήμερα, ένα βήμα πριν την έναρξη της ανάκαμψης, επιβάλλεται επιτέλους να έχουμε μέτρο σε όλα μας, ώστε να μπορέσουμε να βάλουμε στέρεες και σωστές βάσεις για τη νέα χώρα που όλοι ευχόμαστε, ελπίζουμε και πρέπει να προσπαθούμε να στηθεί…