Έμεινε μόνο η ανάπτυξη…

Φαίνεται ότι τακτοποιήσαμε πολλά, ειδικά με τις δόσεις που έρχονται και πέφτει και κάτι από ρευστό στην αγορά ενώ αχνοφαίνεται και η αισιοδοξία που άρχισε να φτάνει η οσμή της απ’ το βάθος… Τα νούμερα της ανεργίας όμως κι η δυστοκία, δεν επιτρέπουν ακόμη σχέδια κι ενθουσιασμούς αφού απ’ όλα όσα έχει επανειλημμένως διαπιστωθεί ότι πρέπει να γίνουν, έμεινε το σημαντικότερο, η ανάπτυξη…

Τη μάθαμε τη λέξη σ’ όλες τις γλώσσες πλέον αφού αναφέρεται συνεχώς κι αδιαλείπτως για όλη την ευρωζώνη κι αφού ολόκληρες εκλογικές καμπάνιες έχουν στηθεί γύρω απ’ αυτήν σε χώρες με δυνατές οικονομίες και πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ε.Ε. Ωστόσο συνεχίζει η ανάπτυξη ν’ αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα της Ευρώπης και ειδικά χωρών όπως η δική μας με τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας και χρέους.

Οι προσπάθειες να μας πείσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ότι κάτι έκαναν προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης, έπεσαν στο κενό μετά και την παταγώδη αποτυχία τους τελικά. στο σημείο που φτάσαμε όμως πλέον, η ανάπτυξη είναι όντως μονόδρομος πλέον και δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε διάθεση ν’ ακουστεί οτιδήποτε άλλο πλέον ως δικαιολογία. Το μόνο που επιβάλλεται να γίνει είναι έργα προς την σωστή κατεύθυνση, τίποτε άλλο!

Εννοιολογικά η λέξη έχει διασυρθεί πλέον, περιττές οι υπενθυμίσεις. Εκείνο που είναι απαραίτητο όμως είναι η διευκρίνιση ότι η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει μόνο απ’ το κράτος και τους δανειστές. Ανάπτυξη πρέπει να φέρουν κι οι ιδιώτες, εκείνοι που έχουν τη δυνατότητα να επενδύσουν και να δώσουν θέσεις εργασίας και ρευστότητα.

Η ανάγκη διοχέτευσης ρευστού απ’ τις τράπεζες, έχει εξαντληθεί ως θέμα κι αναμένονται απλώς τ’ αποτελέσματα της πίεσης, μετά και τις κινήσεις στήριξής τους που είχαν επιτυχία.

Ο βηματισμός που είναι απαραίτητο να βρεθεί ώστε να οδεύσουμε όλοι μαζί ως σύνολο, στην ανάπτυξη, προϋποθέτει ήρεμο κλίμα, ασφάλεια και κοινό στόχο. Όλα αυτά όμως, δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να μας τα εμφυσήσει κάποιος. Είναι απαραίτητο να τα νιώσουμε εμείς, ο καθένας μας χωριστά κι όλοι μαζί στη συνέχεια αφού φυσικά το κράτος συνεχίσει την προσπάθεια που ξεκίνησε για διόρθωση του πολύ κακού κλίματος όπως έχει διαμορφωθεί.

Ανάπτυξη, όπως κι αν την προφέρει κάποιος, σ’ όποια γλώσσα κι αν την ξέρει, αυτή είναι το κλειδί για να πάμε παρακάτω. Κι αν αφήσουμε κατά μέρος τα μικροαστικά μας κόμπλεξ και δούμε ξεκάθαρα τις προσπάθειες που ξεκίνησαν, θα μπορέσουμε ν’ ανακαλύψουμε τους τομείς που κι εμείς, απ’ το μετερίζι του ο καθένας, μπορούμε να συμβάλουμε ώστε να επιτευχθεί αυτός ο μεγάλος αλλά και σημαντικότερος όλων, στόχων, ώστε να μην πάνε χαμένες οι θυσίες μας.