«Έλληνας είναι».…!

Πήραμε εντολή ως… συμβουλή, απ’ τους δανειστές μας, να πουλήσουμε εθνικό πλούτο, κινητά ακίνητα κτλ, ώστε να μειώσουμε το χρέος ή να ελαφρύνουμε τις υποχρεώσεις των πολιτών τέλος πάντων. Ξεκινήσαμε λοιπόν, όμως φαίνεται ότι ξεχνάμε κάτι βασικό, οι οργανισμοί που ανέλαβαν το πούλημα και τις διαπραγματεύσεις, από Έλληνες στελεχώνονται…

Τι σημαίνει αυτό; Όλοι ξέρουμε! Μπορεί να έπαψε η μίζα κι η διαπλοκή λόγω κατάστασης κι ελέγχου απ’ τους δανειστές αλλά δεν έλειψε η προχειρότητα, η αναβλητικότητα, η βαριεστιμάρα που αποτελούν χαρακτηριστικά του DNA μας πλέον! Και το διαπιστώνουμε κάθε φορά που κάτι σταματάει ή κολλάει για κάποιους λόγους.

Βιαζόμαστε να φασκελοκουκουλώσουμε ώστε να τελειώνουμε με τις υποχρεώσεις μας, προσπαθούμε να πείσουμε κι ίσως να ξεγελάσουμε κιόλας ώστε να μην έχουμε παράπονα κι απρόοπτα κι όταν σταματήσει η δουλειά ή δεν καθίσει όπως τα περιμένουμε, ψάχνουμε τις απίστευτες δικαιολογίες! Κι επειδή οι υπόλοιποι ξέρουν αυτή την τακτική, καταλαβαίνουν αυτομάτως τι έχει γίνει εν τω μεταξύ!

Κι έχοντας ως δεδομένα όλα αυτά, έχουμε την απαίτηση να γίνουν αποκρατικοποιήσεις και σωστή διαχείριση του χρήματος που θα εξοικονομηθεί… Κάποιοι από μας ελπίζουν ότι μπορούν να γίνουν αυτά… βαθιά μέσα μας όμως γνωρίζουμε ότι δύσκολα θα ολοκληρωθούν με τον τρόπο που θα μπορούσε να μας βγάλει κι απ’ το αδιέξοδο…

Βρεθήκαμε στο μάτι του κυκλώνα, μας έβρισαν, μας υποτίμησαν, μας έκριναν πολύ αυστηρά ως λαό, πριν τρία χρόνια και τώρα έχει διαμορφωθεί μια νέα αντίληψη για τους Έλληνες στο εξωτερικό. Άδικα; Ο καθένας μας μόνος του γνωρίζει ότι δώσαμε πολλά δικαιώματα για να γίνουν όλ΄ αυτά.

Ακόμη κι ο διασυρμός που υπόκειται τώρα η χώρα με την απόδειξη ότι ο υπουργός Οικονομικών της πιο δύσκολης εποχής, έκρυψε έσοδα προς το κράτος απ’ την οικογένειά του, αποδεικνύει περίτρανα ότι όσο σωστό κι αν είναι το σύστημα ή οι προτάσεις που γίνονται από τεχνοκράτες δανειστές, όταν έρθει η ώρα να υλοποιηθούν, πρέπει όλοι να κρατάμε την ανάσα μας γιατί απλούστατα τα διαχειρίζονται Έλληνες… Δυστυχώς τα συμπεράσματα δεν είναι θετικά…

Και πώς αλλάζει αυτό; Μόνο με την αλλαγή του καθενός χωριστά ώστε να διαφανεί στο σύνολο το θετικό αποτέλεσμα. Φτάσαμε να δίνουμε τα εύσημα στους κυβερνητικούς που εργάζονται! Ξεχάσαμε ότι αυτό έπρεπε να κάνουν κι όλοι οι προκάτοχοί τους κι επειδή δεν το ακολούθησαν, τσακιστήκαμε στα βράχια…

Ας πάψουμε λίγο να σηκώνουμε το δάχτυλο ο ένας στον άλλον κι ας καθίσουμε επιτέλους να δούμε τα δεδομένα και να δουλέψουμε όλοι μαζί ώστε να πάψουν να μας δουλεύουν οι άλλοι! Πώς μπορεί να επιβληθεί ένας κυβερνητικός όταν αποδεικνύεται ότι ένας οργανισμός που έχει υπό την εποπτεία του, δε μπορεί να διαπραγματευθεί στοιχειωδώς για την πώληση ενός κρατικού ακινήτου ή  εταιρίας; 

Η ζημιά από τέτοιες αποτυχίες είναι συνολική και φυσικά αμαυρώνει άλλες, θετικές προσπάθειες.

Θέλει ομαδική κι οργανωμένη δουλειά για να γυρίσουμε εκείνο το: «Έλληνας είναι» που εντός των συνόρων δεν εννοεί και τα καλύτερα…