Άνοιξη ή… επικίνδυνη βαρυχειμωνιά «στο σπίτι του γείτονα»…;

Ξεσηκώθηκαν οι Τούρκοι και φυσικά κανείς δεν πιστεύει ότι ο λόγος ήταν το πάρκο και το μνημείο που με την προκλητικότητα που τον έχουμε συνηθίσει πλέον, ανακοίνωσε ο τέως δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως και δυνατός άνδρας της τουρκικής πολιτικής σκηνής…

Ψάχνουμε λοιπόν κι εμείς, ως οι πιο αγαπητο-μισητοί γείτονες, να δούμε αν είναι καλό ή κακό που οι Τούρκοι «αδελφοί» ή όντως …αδελφοί, ξεσηκώθηκαν. Ακούγονται από γελοία έως άκρως επικίνδυνα συμπεράσματα και φυσικά όσο πιο περίτεχνα επιχειρήματα κατατίθενται, τόσο περισσότερο γέλιο, πικρό ή όχι και τόσο, βγαίνει, από κάποιες αναλύσεις.

Το σίγουρο είναι ότι όταν ένας λαός ξεσηκώνεται, καλά θα κάνουν όλοι να τον ακούνε. Όσο διαφορετικός κι αν είναι, όσο χαμηλότερος κι αν είναι ο μέσος όρος μόρφωσης και κοινωνικής στάθμης, ειδικά έναντι των ευρωπαίων. Κάποιος λόγος υπάρχει που τόσες χιλιάδες κόσμου, μορφωμένου κι εμφανώς αστικών καταβολών και καθημερινότητας, βγήκαν στους δρόμους.

Χωρίς να διαθέτει κάποιος και την παραμικρή διάθεση συνομωσιολογίας, είναι αδύνατον να μην σκεφτεί ότι πίσω απ’ αυτή την κινητοποίηση ενδεχομένως να βρίσκονται σκοτεινές προθέσεις ιδιοτελών εξωγενών προς την Τουρκία, παραγόντων, που επιθυμούν αποσταθεροποίηση σε μια ισλαμική χώρα. Ίσως να ήρθε η σειρά της Τουρκίας να βιώσει μια «άνοιξη»… ποιος ξέρει…

Ωστόσο, όλη αυτή η ανακατωσούρα κι ο υπεροπτικός έως υπερφίαλος τρόπος που αντιμετωπίζεται απ’ τους αρμόδιους να δώσουν λύσεις ως υπεύθυνοι που ξεκίνησαν εξ αρχής…, όποια κι αν είναι τα βαθύτερα αίτια, αναμφίβολα μπορεί να επηρεάσει μια γειτονική χώρα. Ειδικά όταν αυτή η χώρα έχει πληγωθεί στο παρελθόν από ενέργειες κάποιων, ακριβώς σε τέτοιες περιπτώσεις εσωτερικών κρίσεων που ήταν απαραίτητο ν’ αποσπασθεί η προσοχή…

Οι ειδικοί τουρκολόγοι, μπορούν να προσπαθούν να σκεφτούν κάτι καινούργιο να μας πουν, χωρίς απαραίτητα να έχουν πάντα καινούργια στοιχεία, οι επιφανείς αναλυτές μπορούν να ψάχνουν επιχειρήματα για να επιβεβαιωθούν αυτά που τελικά κανείς δε μπορούσε να προβλέψει. Οι απλοί πολίτες όμως μπορούν κι εξ ενστίκτου να κατανοήσουν ότι η ηρεμία στη γείτονα, είναι προς όφελος όλων…

Άλλωστε, ούτε η ισλαμοποίηση της Τουρκίας αλλά ούτε κι η επικράτηση των κεμαλιστών, είναι καταστάσεις που θα διευκολύνουν την εξομάλυνση των σχέσεων στα σημεία που «καίνε» μεταξύ των δυο χωρών ενώ η ισορροπία που επικρατούσε μέχρι σήμερα, απεδείχθη σημαντικός παράγοντας ηρεμίας στην περιοχή.

Πριν εκφραστεί λοιπόν μια άποψη προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, καλό θα ήταν να σκεφτόμασταν λίγο παραπάνω, να κάναμε μια πιο προσεκτική προσέγγιση των ζητημάτων και να μην προτρέχουμε άπαντες, εκστομίζοντας απίστευτες ανακρίβειες και ξεφουσκώνοντας ελαφρά τη καρδία, μια λαϊκή εξέγερση όπως εξελίσσεται.

Ήρεμη παρακολούθηση της κατάστασης με την ευχή να επικρατήσει η ψυχραιμία είναι τα ενδεδειγμένα για τις στιγμές και να μην ξεχνάμε ποτέ ότι «όταν καίγεται το σπίτι του γείτονα, κινδυνεύει το δικό σου να είναι το επόμενο»…