Χάσαμε ή κερδίσαμε με την ακύρωση των ΕΟΖ…;

Μάλλον θα μείνουμε με την απορία τελικά κατά πόσο είναι προς όφελός μας η απόφαση για την μη λειτουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στη χώρα και φυσικά και στη Θράκη που κάποιοι υπολόγιζαν και υποσχόταν ότι θα την μετατρέψουν σε «Ελβετία των Βαλκανίων»… Σοβαρότης μηδέν ή απλώς σκοπιμότητες…;

Κάτι φράσεις του τύπου «εμείς τα λέγαμε», δεν ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία πολλών από μας που απ’ την αρχή τονίζαμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν για περιοχές όπως η Θράκη με τη λειτουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών.

Όταν οι περίφημοι εκπρόσωποι υψηλών ευρωπαίων αξιωματούχων υποσχόταν αφίξεις στην περιοχή και παραδείσους, κάποιοι άλλοι προειδοποιούσαν για τα προβλήματα και κυρίως τις επικίνδυνες προεκτάσεις που θα μπορούσαν να είχαν όλες αυτές οι «παχιές» υποσχέσεις περί φορολογικών παραδείσων και χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας.

Κι ο καιρός περνούσε κι ο καθένας έκανε τη δουλειά του σ’ ένα ομολογουμένως μπέρδεμα που ήταν τόσο ώστε να μην έχει ξεκαθαρίσει κανένας αν είναι υπέρ ή κατά της λειτουργίας τέτοιας ζώνης στη Θράκη. Ακόμη και ημερίδες με ειδικούς που είχαν διοργανωθεί, έβρισκαν πολλούς αντίθετους ενώ κι εκείνοι που ήταν θετικοί γι α τη λειτουργία, δεν ήξεραν ακριβώς για ποιο λόγο έπρεπε να το υποστηρίζουν… Λογικές αντιδράσεις βέβαια αφού περί πειράματος επρόκειτο φυσικά!

Οι κίνδυνοι για την βίαιη αλλαγή της ανθρωπογεωγραφίας της περιοχής που ήδη είναι ευαίσθητη κι επικίνδυνη για επίτευξη ύποπτων στόχων…, αντιμετωπίσθηκαν με χλεύη σε πολλές περιπτώσεις και πάντως σίγουρα όχι με την αρμόζουσα προσοχή!

Στη συνέχεια ο φόβος του συνδυασμού των λαθρομεταναστών που μεταφέρθηκαν στην περιοχή, με τη λειτουργία ΕΟΖ και φυσικά την ελευθερία επένδυσης από οποιονδήποτε γείτονα επενδυτή…, αν και στην αρχή αντιμετωπίσθηκε ως γελοίος, στη συνέχεια έγινε αποδεκτός ως άκρως υπαρκτός!

Κανείς δε γνωρίζει κι ούτε φυσικά πρόκειται να μάθει ποτέ μάλλον, τι ακριβώς έπαιξε μεγαλύτερο τον ρόλο στην τελεσίδικη όσο και δίκαιη απόφαση των αρμόδιων της Ε.Ε. για τη λήξη του θέματος της λειτουργίας ΕΟΖ σ όλη την Ε.Ε. Ωστόσο, ο βραχνάς και τα διλήμματα που προκαλούσε μια τέτοια σκέψη, τελείωσαν και πέρασαν στην ιστορία μαζί με όλους εκείνους που, για τους λόγους τους προφανώς, υποστήριζαν ότι οι ΕΟΖ θα μετέτρεπαν τη Θράκη στην «Ελβετία των Βαλκανίων»!

Φυσικά, παραμένει το ζητούμενο της ανάπτυξης που ήταν ο αρχικός στόχος της σκέψης των ΕΟΖ και τώρα απλώς μένει ξεκρέμαστος και πάλι. Οι αρμόδιοι αξιωματούχοι που αργούν αλλά κάποιες φορές κατανοούν το αυτονόητο, ευχή όλων είναι να διακρίνουν την άμεση ανάγκη και να θέσουν ως προτεραιότητα την ανάπτυξη της περιοχής ώστε να μην κινδυνεύσει έτσι κι αλλιώς η βίαιη αλλαγή όχι μόνο της ανθρωπογεωγραφίας της περιοχής…