Το προσέξατε; Μια όμορφη…συντροφική ατμόσφαιρα είμαστε….

Κι επειδή έπρεπε να το ζήσουμε ΚΑΙ αυτό, με αποδείξεις πλέον ανακαλύψαμε ότι αυτή τη χώρα την κυβερνούν οι παρέες που πήραν της σκυτάλη απ’ τις οικογένειες αφού η… πρόοδος θέλει να συμβιώνουν κι όχι να παντρεύονται… Η μόνη διαφορά μάλλον….

Εν μέσω καταιγίδας λοιπόν που αποδεικνύει περίτρανα ότι ο βρεγμένος, πλέον, Έλληνας, τη βροχή πια δεν τη φοβάται, έγινε μια προσπάθεια ανανέωσης (;;;;) με αλλαγή προσώπων σε βασικά πόστα της κυβέρνησης, αφού έπρεπε να καρατομηθεί ο πέραν του θράσους προκλητικός όσο και αμόρφωτος, πρώην υπουργός παιδείας.

Το πρόβλημα όμως που ήρθε να προστεθεί στα τόσα, πολλά και μεγάλα προβλήματα της συγκυβέρνησης, γνωστό αλλά πλέον αποδεδειγμένο, είναι η έλλειψη στελεχών που φυσικά ήταν απαραίτητα για να διασφαλισθεί η υλοποίηση, τέλος πάντων, του όποιου προγράμματος, είχε το κόμμα των συνιστωσών που από θυμό και χιούμορ, εξέλεξαν οι Έλληνες.

Όταν έχουν τελειώσει όλες οι εφεδρείες με την αναπάντεχη εκλογή κι όταν καίγονται από μόνα τους τα στελέχη, είτε λόγω ανικανότητας, είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω ιδεοληψιών κι άρνησης της πραγματικότητας, πώς να βγει ένας σωστός ανασχηματισμός με στόχο την ανανέωση; Προφανώς αδύνατον! Ακόμη και με μεταγραφές απ’ το παλαιό σοσιαλιστικό κέντρο, το παζλ δε συμπληρώνεται.

Η καρέκλα όμως είναι γλυκιά κι η επίγνωση ότι εξουσία δεν πρόκειται να ξαναπροκύψει, φέρνει πίεση για λύσεις. Εύκολη λοιπόν η καταφυγή στην παλιοπαρέα, εκείνη που τα λέγανε και τα πίνανε τα δύσκολα χρόνια όσον αφορά τα ποσοστά αλλά εύκολα όσον αφορά την κριτική και την κατάθεση άποψης του κάθε πικραμένου νεανία και νεαράς ένθερμων υποστηρικτών του άσχετου κι απραγματοποίητου….

Όμως κι εκεί, λίγοι οι διατεθειμένοι να μπουν στη βάσανο της απομυθοποίησης και της σκληρής δουλειάς που απαιτείται και μάλιστα κάτω απ’ τον ισχυρό προβολέα της δημοσιότητας. Ποιος θεωρητικός θέλει να μπλέξει μ’ αυτά;

Τελευταία λύση λοιπόν, η προσφυγή στους συντρόφους, όχι τους πολιτικούς αλλά της ζωής… Και μάλιστα, κάποτε που παντρευόταν ο κόσμος, ήταν νόμιμοι σύζυγοι. Τούτοι εδώ με τις αριστερές κι αθεϊστικές αντιλήψεις, δεν παντρεύονται ούτε καν με πολιτικό γάμο, απλώς συζούν (δικαίωμά τους φυσικά) οπότε είναι απλώς σύντροφοι με τα ταίρια τους,

Όποιος λοιπόν, έχει την τύχη να είναι ταίρι αριστεροαστού κυβερνώντα σήμερα, απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, υπάρχει περίπτωση να υπουργοποιηθεί. Μα, δεν ξέρει να διοικεί, δεν έχει εργασθεί ποτέ. Λεπτομέρειες. Εμείς χρειαζόμαστε υπουργό. Μα δε γνωρίζει τα όσα έλεγε η παρέα πριν κυβερνήσει, επίσης λεπτομέρειες. Όλο και κάτι θα άκουσε τόσο καιρό δίπλα στον ή στην σύντροφό του. Άσε που μπορεί να παραμιλάει στον ύπνο του/της οπότε ξέρει πολλά κι απ’ τα μυστικά. Είναι αρκετά αυτά τα προσόντα…

Μόνο που ξεχνάμε κάτι βασικό, η χώρα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη θέση με τόσα αδιέξοδα σε ό,τι αφορά στα οικονομικά της, που δεν υπάρχει η πολυτέλεια των πειραμάτων και των ‘συντροφικών’ αβροτήτων.

Ικανά στελέχη με εξειδίκευση στα θέματα που καλούμαστε να διαπραγματευθούμε χρειάζονται και άνθρωποι με εμπειρία τόσο στις διαπραγματεύσεις όσο και στη διαχείριση σοβαρών ζητημάτων στρατηγικής και σχεδιασμού για το επόμενο βήμα της χώρας. Ανθρώπους που έχουν επαφή με τις χώρες που μας έχουν δανείσει και γνωρίζουν τη νοοτροπία και τον τρόπο λειτουργίας τους ώστε να μπορούν να σταθούν με στοιχεία απέναντι στους συνομιλητές τους.

Η κακή συγκυρία που φυσικά προέκυψε απ’ τη κάκιστη ψήφο των αδιάφορων ή εκνευρισμένων ψηφοφόρων κι έφερε την κακή μας την τύχη, μετά από παλινωδίες και περιττές δοκιμές και προκλήσεις που μας κόστισαν δισεκατομμύρια απ’ αυτά που δεν διαθέτουμε, να κυβερνούν δυο παρέες, η μια συντρόφων και συγκατοίκων κι η άλλη ψεκασμένων ερωτευμένων με την καρέκλα, μόνο ως κακός οιωνός μπορεί να εκληφθεί για το παρόν και το μέλλον της χώρας.

Χωρίς καμιά διάθεση αδικίας ή κομματικής ένταξης πουθενά, ο απλός παρατηρητής μπορεί εύκολα πλέον να διαγνώσει τόσο την ανικανότητα όσο και την εξέλιξη όλων εκείνων που κάποτε θεωρούσαν κακώς κείμενα, αυτοί που σήμερα δρουν με τον χειρότερο τρόπο που θα μπορούσε να δράσει όποιος κυβερνά μια διαλυμένη στις δομές της , χώρα.

Το πρόβλημα λοιπόν της όρκισης ως νέων υπουργών, αχυρανθρώπων συντρόφων προηγούμενων, ιδεοληπτικών που ζητούν απ’ τους πολίτες να ξεσηκωθούν κατά της κυβέρνησης που μετέχουν, ψευτοπολιτικών που χαρακτηρίζουν ως κυβέρνηση κατοχής το σχήμα που εντάχθηκαν, δεν είναι τόσο μικρό όσο το θέλουν τα αστεία κι η πλήρης γελοιοποίηση στα social media .

Οι άνθρωποι αυτοί θα κυβερνήσουν το καράβι που έχει πλέον μπατάρει για τα καλά κι όλες οι εικόνες περί Τιτανικού θα ισχύσουν αφού πλέον κι ο οργανοπαίκτης του Μαξίμου, έχει επισήμως λόγο ως υφυπουργός ενός απ’ τους πυλώνες του κράτους.

Βοήθειά μας! Κι όσοι από μας μείναμε να πιστεύουμε σε κάποιον Θεό τέλος πάντων, ας βάλει το χέρι Του…εμείς αποδείξαμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να κουνήσουμε το δικό μας πάντως, με Αθηνά ή όχι…