Τι ακριβώς πετύχαμε…;

Εντάξει, γλιτώσαμε την καταστροφική έξοδο απ’ το ευρώ, αποφύγαμε τον κίνδυνο αποευρωποίησης της χώρας και την ένταξή της σε δορυφορική τροχιά χωρών με άλλα προβλήματα που θα μας έβαζε σε περιπέτειες άλλου τύπου. Τι πετύχαμε όμως τελικά…;

Και μετά την πρώτη ανακούφιση, εκείνο το περίφημο ‘ουφ, τη γλιτώσαμε’, ψύχραιμα προσπαθούμε όλοι να δούμε ποια είναι τα αποτελέσματα της απίστευτης πορείας της χώρας, των τελευταίων ημερών. Μπήκαμε και βγήκαμε απ’ την ευρωπαϊκή οικογένεια, πάμπολλες φορές, σχεδόν ανά τέταρτο το Σαββατοκύριακο.

Ωστόσο, αν μετρήσουμε τα κέρδη θα πρέπει σίγουρα να δεχτούμε ότι ακούστηκαν για πρώτη φορά από Έλληνα πρωθυπουργό μέσα στο ευρωκοινοβούλιο, μεγάλες αλήθειες κι οι θέσεις της χώρας, καθώς κι η απάντηση σε όλους εκείνους που μας έβαλαν στη γωνία με απώτερο στόχο την αποχώρησή μας απ’ το ευρώ.

Και μετά; Μετά ήρθε η αφόρητη πίεση των Γερμανών κραταιών στην Ε.Ε. που ενεργοποίησε τους υπερατλαντικούς φίλους μας κι εκείνο το διαχρονικό ‘Ελλάς- Γαλλία, συμμαχία’ κι έφτασε η στήριξη των δυνατών φίλων που έφερε και την αλλαγή του κλίματος και το τελικό αποτέλεσμα.

Ευτυχώς δεν αλλάζει η γεωστρατηγική θέση της χώρας κι ακόμη μπορούμε να συμμετέχουμε στις αποφάσεις που παίρνονται για μας… Ωστόσο, δεν είναι τυχαίο ότι σε διεθνές επίπεδο γίνεται λόγος για πραξικόπημα μετά τις απαιτήσεις των Γερμανών και των δορυφόρων τους, στην κρίσιμη συνεδρίαση που έφερε την προτεινόμενη συμφωνία.

Μάλλον δεν έχει μείνει κανείς να πανηγυρίσει για την υφεσιακή, κατά κοινή ομολογία, συμφωνία που τώρα συζητιέται στο εσωτερικό αλλά όσο περνούν οι ώρες, τόσο πληθαίνουν κι οι ερωτήσεις στην κατεύθυνση του ‘πώς θα εφαρμοσθούν όλα αυτά’. Γιατί, κι αν ακόμη ψηφιστεί κι όπως ψηφισθεί στη βουλή αυτή η συμφωνία, το μεγάλο στοίχημα είναι η εκτέλεση του σχεδίου για την αλλαγή λειτουργίας, τελικά, της χώρας.

Αυτές οι περίφημες όσο κι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, που έριξαν προηγούμενες κυβερνήσεις στην προσπάθεια ισχύς έστω και μιας εξ αυτών, αυτές οι προβλέψεις για αύξηση της φορολογίας από χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, οι αυξήσεις έμμεσων φόρων σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, πώς θα μπορέσουν ν’ αποδώσουν τα προβλεπόμενα, από μια κοινωνία με μηδενική σχεδόν, πλέον φοροδοτική ικανότητα;

Οι πολιτικές εξελίξεις ήδη δρομολογούνται κι όπως όλα δείχνουν, το πολιτικό σκηνικό της χώρας περνάει στη νέα του φάση, ανοίγει νέα σελίδα με άλλους συσχετισμούς δυνάμεων  και φυσικά νέα κόμματα και πρόσωπα, νομοτελειακά εξελισσόμενο κι αφήνοντας πίσω παλαιοκομματικές τακτικές και συμμαχίες.

Κοινωνικά, ο αναβρασμός που προέκυψε πρόσφατα, κάθε άλλο παρά θα καταλαγιάσει πλέον αφού οι κοινωνικές αντιδράσεις πρέπει να θεωρούνται βέβαιες, ειδικά με την, όπως όλα δείχνουν πλέον, αποστασιοποίηση της αριστερής πλατφόρμας του κυβερνώντος αριστερόστροφου κόμματος.

Το μόνο πραγματικό κέρδος τελικά, ίσως είναι η ανανέωση της έμπρακτης στήριξης των δυο διεθνών, παραδοσιακών συμμάχων μας και φυσικά το γεγονός ότι το ‘ζήτημα της Ελλάδος’ απασχόλησε πλέον περισσότερο το διεθνές πολιτικό σκηνικό, φέρνοντας στο φως προβλήματα της Ευρώπης καθώς και δυσλειτουργίες αλλά και σκοπιμότητες που πιέζουν μικρότερους λαούς λόγω οικονομικής αδυναμίας.

Κι αυτή η κουβέντα ξεκίνησε και τίποτε δε θα μπορέσει να τη σταματήσει πλέον… Πάντως σίγουρα όχι μέχρι την επόμενη φορά που θα απασχολήσει εκ νέου η χώρα μας, με την αδυναμία κάλυψης των υπέρογκων απαιτήσεων που της ετέθησαν μετά το αδιέξοδο που οδηγήθηκε.