«Δε βγαίνει μάνα μου»…

Πιέστηκαν να ψηφίσουν οι εθνοπατέρες, αυτό που εκβιάστηκαν να φέρουν οι κυβερνώντες ενώ το είχαν απορρίψει οι πολίτες σε δημοψήφισμα που άλλο ψήφισαν, άλλο ήθελαν να εκφράσουν κι αλλιώς ερμηνεύθηκε…

Ότι ζούμε σε χώρα που το αλαλούμ αποτελεί καθημερινή πρακτική και το καταφύγιο των πολιτών για πολλά και σημαντικά ζητήματα που οι παλαιότεροι έχουν πλέον μάθει τόσο πολύ να διεκδικούν που έχει καταστεί απαιτητό παρά τη ζημιά που κάνει στη χώρα όπως απεδείχθη, το έχουμε όλοι πλέον εμπεδώσει!

Τελευταία εμπεδώσαμε επίσης και μάλιστα σε σύντομο χρόνο και με βίαιο τρόπο, ότι η ιδεολογία των ελληνικών κομμάτων, αποτελεί μια κουκίδα απειροελάχιστη στον χάρτη της πολιτικής σκηνής της χώρας, λόγω των οικονομικών αναγκών που πλέον επικρατούν σε όλους τους τομείς.

«Ευτυχούμε» λοιπόν σήμερα να έχουμε ξυπνήσει και να καλούμαστε να συνηθίσουμε να λειτουργούμε στον αστερισμό του 3^ου μνημονίου πλέον, του πιο σκληρού απ’ όλα που περάσαμε και την αγωνία του αιώνα για να το πετύχουμε αφού οι εναλλακτικές ήταν εφιαλτικές. Είναι πάντως το πρώτο απ’ τα μνημόνια που πέρασε με ένταση μεγαλύτερη εντός βουλής παρά εκτός, αφού οι πολίτες είναι απλώς παραζαλισμένοι κι εντελώς παραδομένοι στη μοίρα τους, με την τελευταία ελπίδα να έχει διαλυθεί στα χέρια του πρώτου αριστερού πρωθυπουργού.

Κι ενώ η αγορά είναι στην κατάψυξη, Ιούλιο μήνα, οι τράπεζες κλειστές δίνοντας κι ένα άλλοθι για όλα αυτά που δεν έχουμε να πληρώσουμε, οι επιχειρήσεις σκέφτονται τον τρόπο ανακοίνωσης των απολύσεων και τις φορολογικές δηλώσεις να περιμένουν στωικά μήπως και βρεθεί κάποιος τρελός να τις καταθέσει, ακούμε προτάσεις εισπραξιμότητας του αυξημένου ΦΠΑ και των φόρων.  

Ο μόνο λόγος για να μην ακολουθήσει την πτώση απ’ τα σύννεφα, η πτώση απ’ τα μπαλκόνια, με όλα όσα ακούμε ότι μας φορτώνουν, είναι η βαθιά πεποίθηση όλων όσων κινούμαστε στην αγορά και ξέρουμε την οικονομική δυνατότητα των διπλανών μας, ότι θα το καταλάβουν κάποια στιγμή, πως απλώς «δε βγαίνει» το πρόγραμμα όπως σχεδιάστηκε!

Είναι δεδομένο ότι ελάχιστοι απ’ αυτούς που υπολογίζουν ότι θα εισπράξουν φορολογικά, έχουν πλέον φοροδοτική ικανότητα. Είναι δεδομένο ότι σπρώχνουν στη φοροδιαφυγή και τη μαύρη εργασία με τις αυξήσεις κόστους λειτουργίας των επιχειρήσεων αφού κι οι οικογένειες των επιχειρηματιών και των ελεύθερων επαγγελματιών, πρέπει να φάνε. Και φυσικά προηγούνται οι οικογένειες απ’ τους φόρους και τα λειτουργικά έξοδα…

Είναι δεδομένο ότι κάθε θέση που μένει κενή λόγω αδυναμίας κάλυψης εξόδων, δεν πρόκειται να καλυφθεί από άλλον, η ανεργία θα εκτιναχθεί το φθινόπωρο με γεωμετρική πρόοδο! Όσο για τους συνταξιούχους, πόσα άτομα αντέχει ο καθένας να ταΐζει; Υπάρχει κι εκεί ένα όριο…

Κι αν δεν πληρώνουμε, θα μας πάρουν τα σπίτια και ό,τι απέμεινε από χωραφάκια και κηπάκια στο χωριό; Ας τα πάρουν, τι θα τα κάνουν ακριβώς; Θα τους βοηθήσουν στην είσπραξη των υποχρεώσεων ώστε ν’ αποδώσουν στους δανειστές;

Μείναμε στην Ευρώπη, ψηφίσαμε τα προαπαιτούμενα για να έχουμε στήριξη κι ένα νέο δάνειο, βγήκαμε με λαβωμένη την κυβέρνηση και χωρίς να έχει αποσοβηθεί ο κίνδυνος για το grexit, αλλά η σκληρή πραγματικότητα θα διαπιστωθεί όταν καταλαγιάσουν οι πολιτικές εξελίξεις κι αποδειχθεί αυτό που όσοι είμαστε στην πρώτη γραμμή πυρός της οικονομίας, ζούμε καθημερινά: «δε βγαίνει το πρόγραμμα», έτσι απλά!

Το «ελληνικό ζήτημα» όπως μάθαμε ότι το λένε οι ευρωπαίοι ηγέτες, μόλις ξεκίνησε τελικά κι ίσως το ότι τώρα ξεκίνησαν όλοι ν' ασχολούνται πραγματικά, να είναι και το μόνο κέρδος απ’ όλη αυτή τη διαδρομή της κυβέρνησης που παρακολουθούμε και συμπάσχουμε, πριν ξεκινήσουμε τον δικό μας, πολλαπλάσια ακανθώδη και καθημερινό Γολγοθά…