Η μόνη σίγουρη εξαγωγή …

Ρυθμίζουμε δόσεις για την επόμενη δεκαετία αποφασίζοντας ότι εμείς θα μείνουμε εντός των συνόρων ‘καμένοι’ και χρεοκοπημένοι, προσπαθώντας να σώσουμε τις επόμενες γενιές που πλέον εμείς παροτρύνουμε να σταδιοδρομήσουν εκτός συνόρων αφού είναι το μόνο που μπορούμε να εξάγουμε και μάλιστα άριστης ποιότητας!

Συνηθίσαμε να παρακολουθούμε ν’ αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς και φυσικά να μας φορτώνουν επιπλέον προβλήματα για πολλές δεκαετίες ενώ εμείς ρυθμίζουμε τις υποχρεώσεις μας για τα επόμενα πολλά χρόνια… Ποινικοποιείται το ‘επιχειρείν’ και καταντήσαμε όλοι πλέον, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο, να χρωστάμε όλοι κι από κάτι στο κράτος.

Κι όμως, συνεχίζουν να πιέζουν για φόρους λες και θα μπορέσουν να τους εισπράξουν ενώ δείχνουν να πιστεύουν σοβαρά ότι η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Η μοναδική λύση που είναι φυσικά η ανάπτυξη, ούτε καν διαφαίνεται στον ορίζοντα αφού ούτε καν αναφέρεται πλέον, ούτε ως μακρινό ενδεχόμενο.

Η δε, διάθεση για διατήρηση ίσως κι αύξηση του κράτους, που η σημερινή συγκυβέρνηση δείχνει να προωθεί, μόνο ως ταφόπλακα μπορεί να λειτουργήσει για την όποια αισιοδοξία θα μπορούσε να έχει κάποιος αδαής ή ελαφρόμυαλος πλέον!

Και μέσα σ’ όλα αυτά, έχουμε τα παιδιά μας που τελειώνουν πανεπιστήμια, εντός κι εκτός συνόρων, καθαρά μυαλά, με όρεξη για δουλειά και προσφορά, με όνειρα και προσόντα πολύ περισσότερα πλέον απ’ ό,τι παλαιότερα που η ευμάρεια δεν τα ζητούσε και φυσικά χωρίς την απογοήτευση που φέρνει η όποια προσπάθεια εργασίας στη χώρα μας, όπως κατάντησε.

Χωρίς ανάπτυξη όμως, χωρίς νέες προοπτικές, τόσο άριστο στελεχιακό δυναμικό, τι να το κάνουμε; Πόσο θ’ αντέξουν οι σημερινοί τριαντάρηδες, να υποτιμούν εαυτούς και δυνατότητες, με πτυχία κι εξειδίκευση που ίδρωσαν και στερήθηκαν πολλά οι οικογένειές τους, για να τ΄αποκτήσουν; Πόσο θ’ αντέξουν οι νεότεροι πτυχιούχοι, να μη μπορούν να ονειρευτούν καν εργασία στη χώρα τους για τα επόμενα αρκετά χρόνια;

 Και οι πιο εγωιστές γονείς που μεγάλωναν τα παιδιά τους στοχεύοντας να τα κρατήσουν κοντά τους για να τους γηροκομήσουν, έφτασαν πλέον στο σημείο να τα συμβουλεύουν να φύγουν για να σωθούν και να στήσουν τη ζωή τους σε χώρες που λειτουργούν, τουλάχιστον, φυσιολογικά.

Τα επόμενα χρόνια όλος ο πλανήτης θα στελεχωθεί από Έλληνες πτυχιούχους κι έτσι όπως διαμοιράζεται το δυναμικό της χώρας μας, θα φτάσει σε κάθε γωνιά της γης να υπάρχει ελληνικός ‘πυρήνας’ που ξεκινά απ’ την ανάγκη για εργασία σήμερα.

Τυχεροί όσοι έχουν Έλληνες συνεργάτες αφού είναι γνωστό ότι στο εξωτερικό διαπρέπουμε με γεωμετρική πρόοδο απ’ ό,τι στο εσωτερικό δεν αποδίδουμε! Ήδη οι πρώτες ‘φουρνιές’ νέων επιστημόνων αποδίδουν τα μέγιστα σε διάφορες χώρες, διαμορφώνοντας τη θετικότερη άποψη σε όσους έρχονται σε επαφή μαζί τους και δημιουργώντας θύλακες υποστηρικτών της χώρας μας.

Ωστόσο, η ανικανότητα εκείνων που, με παραδοσιακά πλέον, λανθασμένα, επιλέγουμε να μας κυβερνήσουν, γκρεμίζει ό,τι θετικό μπορεί ν’ αποκομίζει ο απλός ξένος που γνωρίζει κι έναν Έλληνα συνάδελφό του ή γείτονα.  Κι αυτή την ηλίθια όσο και ζημιογόνα τακτική εκλογής των πιο απίθανων να κυβερνήσουν, δε νοούμε να την αλλάξουμε φυσικά όπως αποδεικνύεται! Απ’ το κακό στο χειρότερο!

Νομοτελειακή πρακτική φαντάζει πλέον η εξαγωγή άριστα καταρτισμένων και ικανών στελεχών σπ’ η χώρα μας σε όλο τον πλανήτη αφού είναι το μόνο που θα μείνει μάλλον να εξάγουμε, εντός ή εκτός Ε.Ε., χρεοκοπημένοι ή όχι.

Τυχεροί όσοι θα ‘εκμεταλλευθούν’ ορεξάτους Έλληνες που θα στήνουν τη ζωή τους μακριό απ’ τη διαλυμένη χώρα με τους ‘καμένους’ εναπομείναντες να χρωστούν ακόμη και το οξυγόνο που αναπνέουν, να συρρικνώνονται πληθυσμιακά και να εκπαιδεύονται να συμβιώνουν με τους ‘νέους’ Έλληνες όλων των φυλών και θρησκειών που θα πάρουν αργά αλλά σταθερά τη χώρα στα χέρια τους…