Έκλεισαν
τα κιτάπια τους οι Ευρωπαίοι Καθολικοί, κλείδωσαν τα έγγραφα στα γραφεία τους στις
Βρυξέλλες και πήγαν στις χώρες τους να γιορτάσουν το Πάσχα. Μας άφησαν λοιπόν
να «βράζουμε στο ζουμί μας» εδώ κάτω κι άντε να δούμε τι θα βρουν όταν
επιστρέψουν…
Εντάξει, ότι όλοι ως Χριστιανοί στην πλειοψηφία μας οι
Ευρωπαίοι, δεν θα έχουμε μαζί Πάσχα, το έχουμε συνηθίσει εδώ κι αιώνες. Φέτος όμως
και μάλιστα με κυβέρνηση άθεων εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, στην πλειοψηφία μας,
Έλληνες, ίσως περισσότερο από ποτέ, είχαμε ανάγκη να συμπέσουν τα δυο Πάσχα!
Πάνω στο καλύτερο και πάνω που, τέλος πάντων,
θεωρούσε η κυβέρνησή μας ότι είχε καταθέσει κάποιες προτάσεις ή κάτι παρόμοιο
τέλος πάντων, οι δανειστές μας, οι θεσμοί, όπως θέλει ο καθένας να τους πει,
σηκώθηκαν κι έφυγαν! Αργία λέει! Πού πάτε βρε παιδιά; Εδώ συζητάμε! Διαπραγματευόμαστε!
Πώς μας αφήνετε έτσι στα κρύα του λουτρού;
Κι όχι τίποτε άλλο, άντε καλά φύγατε και σταματήσαμε
να συζητάμε, εμείς εδώ κάτω όμως, γλώσσα δε βάζουμε μέσα μας ! Ο καθένας
ό,τι του σταθεί! Ειδικά τα κυβερνητικά στελέχη! Ακόμη δεν κλείδωσαν τα γραφεία στις
Βρυξέλλες και βγήκαν οι μεγάλες φίρμες που είχαν «φιμωθεί» τις τελευταίες μέρες
κι άρχισαν πάλι τις συνεντεύξεις και τις δηλώσεις διαφοροποίησης. Σου λέει ο
μέγας σταρ της οικονομίας «δεν υπογράφω αύξηση ΦΠΑ στα δυο νησιά»! Ο άλλος βγήκε
και λέει "εντάξει μωρέ, δεν έγινε και κάτι να καθυστερήσουμε τη δόση στο ΔΝΤ"!
Ο δε πρωθυπουργός μας εξήγγειλε 4.500 προσλήψεις
στον τομέα της υγεία! Κι όλα αυτά βέβαια, χωρίς να έχει ενημερωθεί κάποιος εξ
αυτών που μας δάνεισαν και ζητάμε να συνεχίζουν να μας δανείσουν! Μονομερείς
ενέργειες; Εντάξει μωρέ, πώς κάνετε έτσι!
Καλά, το ότι μπήκαν οι αντιεξουσιαστές στη Βουλή,
δεν αφορά τους δανειστές αλλά μια ερώτηση κι εκεί, ειδικά για τον τρόπο που το
αντιμετωπίζει η κυβέρνηση διά της δημόσιας διαφωνίας δυο πρωτοκλασάτων
στελεχών, μπορεί να τεθεί…. Άσε που δε
γιορτάζουν και Πάσχα οι αντιεξουσιαστές οπότε δεν καταλαβαίνουν κι από αργίες.
Κι έχουμε «στα καπάκια» μετά το καθολικό Πάσχα, το χριστιανικό!
Πολλές αργίες! Πολλές κι αγχωνόμαστε! Γιατί, εδώ δεν
τα βρήκαν δυο μήνες τώρα που υποτίθεται ότι κυβερνούν κι ήταν έτοιμοι, αφού
εκείνοι προκάλεσαν τις εκλογές. Δε μπορούν να εναρμονισθούν μεταξύ τους, δε
μπορούν να συμμαζέψουν τις κυβιστήσεις κι έρχονται αργίες που ο καθένας
σκέφτεται, βαριέται, θέλει με κάτι ν’ ασχοληθεί, εκτός της γυμναστικής βέβαια…
Ποιος ξέρει τι θα κατεβάσει το κεφάλι του καθενός
και τι θα πει μέσα σ’ αυτές τις μέρες; Και ποιος ξέρει πόσο θα επηρεάσουν τα
όσα θα καταθέσουν σε μικρόφωνα και κασετόφωνα οι λαλίστατοι σταρ, μέχρι ν’
ανοίξουν πάλι τα χρηματιστήρια και τα γραφεία στις Βρυξέλλες; Και μετά
κλείνουμε εμείς κι αφήνουμε εκείνους να «δουλεύουν» τα όσα θα χουμε πει εδώ…
Πολύ το άγχος! Ήταν ανάγκη να έχουμε χωριστά Πάσχα
φέτος; Μα ούτε η φύση δε μας λυπάται; Αλλά γιατί να μας λυπηθεί όμως; Μήπως τόσα
χρόνια εμείς δεν ψηφίζαμε όσους μας οδήγησαν στον όλεθρο; Μήπως εμείς δεν
είμαστε που επιλέξαμε τους κατοίκους της Βαβέλ να μας κυβερνήσουν στην πιο
κρίσιμη στιγμή της ιστορίας μας…; Καθίστε κι ακούστε τώρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου