Ψηφίζουμε διαχειριστές ΚΑΙ της δημόσιας υγείας…

Κάποιοι λαοί, βλέπε Ιταλοί, Ισπανοί, Αμερικανοί, Βρετανοί, διαπιστώνουν με πολύ ακριβό τίμημα τι σημαίνει ‘ψήφος ελαφρά τη καρδία’ αφού οι λανθασμένοι χειρισμοί ή η ενδοκυβερνητική διαφωνία οδήγησαν σε εκατόμβες νεκρών…

Δημοκρατία, το αρτιότερο, πλέον ανθρώπινο, αποδεκτό απ’ τους νοήμονες και δικαιότερο πολίτευμα που μπορεί να εφαρμοσθεί σε μια πολιτισμένη κοινωνία. Δηλαδή σε λιγότερο πολιτισμένες κοινωνίες δε μπορεί ν’ αποδώσει;

Μέχρι πρότινος θα μέναμε μόνο σε φιλολογικές καταθέσεις απόψεων και ατέρμονες συζητήσεις που φυσικά θα περιελάμβαναν πολλά παραδείγματα απολυταρχικών καθεστώτων που οδήγησαν ολόκληρους λαούς σε διάλυση ή εκατομμύρια νεκρούς ‘εχθρούς καθεστώτων’ κι άλλα τέτοια υπέροχα!

Απ’ το 2020 και μετά όμως θα έχουμε όσοι επιζήσουμε (…) λαμπρά παραδείγματα λαών που ψήφισαν με λάθος λόγους και εντελώς άσχετα κίνητρα, κυβερνώντες που οδήγησαν τους πολίτες του κράτους που κλήθηκαν να κυβερνήσουν, σε χιλιάδες νεκρούς λόγω ανικανότητας κι υπερφίαλης αντιμετώπισης ενός εχθρού που δεν πρέπει να του χαριστεί ούτε εκατοστό ανοχής όπως διαπιστώνεται.

Ζούμε κάτι διαφορετικά, μοναδικά εξωπραγματικό κι απ’ αυτά που δε πίστευε ούτε το πιο απαισιόδοξο μυαλό ότι θα βιώσουμε. Την εποχή της ταχύτητας και των ιατρικών επιτευγμάτων, της εξειδίκευσης στην ιατρική σε τέτοιο βαθμό που πρέπει να ενημερώνουν κάποιες ειδικότητες με τι ακριβώς ασχολούνται, αποδειχθήκαμε ‘ελάχιστοι’ στην αντιμετώπιση ενός ιού που καθιστά όλους τους γιατρούς τελικά παθολόγους της πρώτης γραμμής σε πολλές χώρες που αναπάντεχα αντιμετωπίζουν απίστευτο χάος στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου θέματος.

Μόνο που εδώ πρόκειται για ανθρώπινες ζωές, για συστήματα υγείας και για δοκιμασία του πιο ευαίσθητου επαγγελματικού χώρου σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κι όσο οι ερευνητές προσπαθούν να δώσουν διέξοδο, τόσο θρηνούμε θύματα με αριθμούς που τρομάζουν όσο κι αν προσπαθούν οι σεναριολάγνοι να μας πείσουν ότι δεν αποτυπώνουν την αλήθεια.

Το κοινό των χωρών που θρηνούν καθημερινά πολίτες που ‘φεύγουν’ ανήμποροι ν’ αντιδράσουν χωρίς ούτε καν να μπορέσουν ν’ αποχαιρετήσουν τους δικούς τους ανθρώπους, είναι η λανθασμένη αντιμετώπιση του όλου θέματος, απ’ τις πρώτες ενδείξεις εισόδου και στις χώρες αυτές, του αόρατου θανατηφόρου εχθρού.

Σε μια χώρα η κυβέρνηση ολιγώρησε, στη δεύτερη δε μπόρεσε να συνεννοηθεί το πρώτο κόμμα της κυβέρνησης με τα αριστερά παρτάλια του συστήματος που είχαν άποψη ΚΑΙ περί αυτού, χωρίς καμιά ειδικότητα, στην τρίτη χώρα πήρε την ευθύνη ο Πρωθυπουργός που μέχρι σήμερα έχει αποδείξει επανειλημμένως πόσο εκτός πραγματικότητας ζει, από Δήμαρχος της πρωτεύουσας ακόμη!

Το κοινό που είχαν οι παραπάνω κυβερνήτες, είναι ότι ψηφίστηκαν απ’ τους συμπολίτες τους! Έπεισαν με κάποιον τρόπο, εύκολα όπως διαπιστώνεται, ότι μπορούν να διαχειριστούν τα κοινά συμφέροντα της χώρας τους και να παίρνουν καίριες αποφάσεις για το μέλλον των συμπολιτών τους, σε μεγάλη ζητήματα. Κι αν έπεισαν για όλα τα υπόλοιπα με κάποιους τρόπους που ενέχουν επιχειρήματα κι επιτυχημένες διαφημιστικές καμπάνιες, κανείς δεν επιχειρηματολόγησε για την ενίσχυση του συστήματος υγείας έναντι μιας πανδημίας που εν πολλοίς όλοι ανέμεναν.  

Κι επειδή κανείς τελικά, δεν το είχε αναφέρει, κανένας απ’ τους ψηφοφόρους τους δεν υπολόγισε ότι αυτός ο κυβερνήτης θα έχει και το γενικό πρόσταγμα σε μια τέτοια περίπτωση. Σε μια περίπτωση που οι ψευτοτσαμπουκάδες κι οι ψευτομαγκιές που κι εμείς εδώ ‘ευτυχήσαμε’ να ζήσουμε πριν ελάχιστα χρόνια, σε συνδυασμό με την πλήρη άγνοια κινδύνου και την απειρία σε διοίκηση και συντονισμό, κοστίζουν ανθρώπινες ζωές. Κι αν εμείς στη χώρα μας μετρήσαμε στο παρελθόν 100 άτομα που κάηκαν ζωντανά από ανικανότητα των ψηφισμένων κυβερνητών και ζήσαμε μια τραγωδία που μας στιγμάτισε όλους, οι Ιταλοί, οι Ισπανοί, οι Άγγλοι, βιώνουν απίστευτες καταστάσεις με χιλιάδες νεκρούς να έχουν ήδη θάψει, να θάβουν και ν’ αναμένεται να θάψουν λόγω λανθασμένων αποφάσεων ‘θλιβερών ανδρείκελων΄ που ψηφίστηκαν να τους κυβερνήσουν.

Σε χώρες που έχουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις που όμως είναι στο μεταίχμιο μεταξύ απολυταρχίας και δημοκρατίας, η ευθύνη των πολιτών δεν είναι η ίδια με τις άκρατα δημοκρατικές χώρες που οι πολίτες τους φέρουν ακεραία την ευθύνη εκλογής εκείνων που θα τις οδηγήσουν στο μέλλον.

Οι μέρες που βιώνουμε θα μείνουν στην παγκόσμια ιστορία ανεξίτηλα γραμμένες ως ορόσημο για τις επόμενες γενιές και σίγουρα θ’ αποτελούν σημείο αναφοράς για τη χρονική συνέχεια της ιστορίας της ανθρωπότητας. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να διδαχθούμε απ’ τα τραγικά που ζούμε, σε όλο τον πλανήτη.

Εκτός απ’ την αξία της ανθρώπινης ζωής που μάλλον είχαμε υποτιμήσει όπως φάνηκε, εκτός απ’ τα επιτεύγματα της επιστήμης που απεδείχθη ότι έχουν ακόμη πολύ δρόμο για ν’ αντιμετωπίσουν μεταλλάξεις ή νέες επιθέσεις άγνωστων εχθρών, εκτός απ’ τα συστήματα υγείας που αποδεικνύεται ότι εύκολα μπορούν να καταρριφθούν όλα τα στατιστικά στοιχεία στα οποία έχουν στηριχθεί όσοι τα σχεδίασαν, εμείς οι απλοί πολίτες πρέπει να μάθουμε επιτέλους όταν ασκούμε το πρώτο και σημαντικότερο δημοκρατικό μας δικαίωμα, να υπολογίζουμε όλες τις παραμέτρους που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη ζωή μας σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στα πιο ευφάνταστα σενάρια.

Κάποιοι κυβερνήτες δεν έδειχναν με κανέναν τρόπο πόσο αποφασιστικοί κι αποτελεσματικοί μπορεί να είναι, τόσο στην επιλογή συνεργατών όσο και στην αντιμετώπιση κρίσεων αυτού του μεγέθους κι εξέπληξαν ευχάριστα τους συμπολίτες τους. Κάποιοι άλλοι αδικήθηκαν αφού δε μπόρεσαν να διασφαλίσουν ικανή πλειοψηφία ώστε να κυβερνήσουν με το κόμμα τους μόνο κι αναγκάστηκαν να συγκυβερνήσουν με αδιανόητα παράλογους άσχετους κι αδαείς που τους κατέστρεψαν τελικά τα όποια θετικά μπορούσαν ν’ αποδώσουν στον τόπο τους.

Όπως και να ‘χει, απ’ όλη αυτή την κατάσταση που βιώνουμε, θα βγούμε πιο σοφοί ή τέλος πάντων πιο ώριμοι. Θα μάθουμε όλοι κάτι απ’ όλη αυτή την ταλαιπωρία κι απ’ το θανατικό που πλάκωσε τον πλανήτη.

Είναι απαραίτητο λοιπόν να θυμηθούμε όλοι ότι εκείνους που επιλέγουμε να μας κυβερνήσουν έχουν άμεση πρόσβαση σε ζητήματα που άμεσα επηρεάζουν τη ζωή μας και συνολικά την ύπαρξή μας και την παρουσία μας σ’ αυτό τον πολύπαθο πλανήτη που τελικά εμείς τον φέραμε στο σημερινό σημείο που μας επιτρέπει να θεωρούμε ότι ίσως έφτασε να θέλει να μας εκδικηθεί ή τέλος πάντων να έχουμε φτάσει σε σημείο να πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να το κάνει…