Αποδοτική η αντιπολίτευση του ‘ώριμου φρούτου’…;

Είναι τελικά αποδοτικός ο πολιτισμένος τρόπος αντιπολίτευσης και κατά πόσο ταιριάζει σε χώρες που οι πολίτες έχουν επανειλημμένως αποδείξει ότι υποκύπτουν στον λαϊκισμό κι η μνήμη τους είναι ο ορισμός της βραχύβιάς…;

Μοναδικά όσα ζούμε τελικά οι Έλληνες, πρώτη φορά συμβαίνουν τα περισσότερα, όχι μόνο σε μας αλλά και στο σύνολο των ανεπτυγμένων χωρών. Διπλή η ανάγνωση αυτής της διαπίστωσης: άγνωστη η πορεία κι η εξέλιξη απ’ τη μια, μας ανέχονται και μας περιμένουν όσο το δυνατόν περισσότερο, οι υπόλοιποι,  απ’ την άλλη.

Λίγο η περιέργεια όλων μας για το μας περιμένει παρακάτω, λίγο η νοοτροπία μας του ‘κάτι θα γίνει την τελευταία στιγμή’ και πολύ η αδιαφορία που ακολουθεί τις λανθασμένες μας επιλογές ως ψηφοφόροι, ομολογούν περιοδικά οι δανειστές, ότι μ’ αυτή την κυβέρνηση όντως έγιναν μεταρρυθμίσεις και συμπληρώνουμε εμείς ‘χωρίς ν’ ανοίξει ρουθούνι’…

Μάθαμε λοιπόν τι σημαίνει να κυβερνούν εκείνοι που μπορούν να ξεσηκώνουν κι εκφράζουν την αντίδραση σε ό,τι δεν τους αρέσει, σ’ αυτή τη χώρα! Ησυχία λοιπόν τώρα, ηρεμία, κάτι ξεχασμένες ομαδούλες κάνουν θεατρικές κινησούλες για το ξεκάρφωμα κι οι νόμοι, οι ρυθμίσεις κι οι μεταρρυθμίσεις, περνούν αβέρτα χωρίς να το πάρει είδηση κανείς!

Και στις ελάχιστες περιπτώσεις που το παίρνουν είδηση κάποιοι εντός βουλής, γίνεται θεματάκι την επόμενη μέρα σε κάποιες τηλεοπτικές ενημερωτικές εκπομπές, ξεδίνουν κι οι πιο επαναστημένοι στα social media και τέλος !

Με την τραγικότητα της κατάστασης να είναι πλέον απερίγραπτη, τους περισσότερους Έλληνες να έχουν περάσει τον κάβο του φόβου των οφειλών σε ό,τι μπορούν να χρωστούν και την ανάπτυξη ν’ αποτελεί το συντομότερο μεταπολιτευτικό μονολεκτικό ανέκδοτο, το λογικότερο θα ήταν οι δημοσκοπήσεις να έχουν τέτοια αποτελέσματα, που οι εκλογές σχεδόν να επιβαλλόταν απ’ την καταγραφή της δυσαρέσκεια των πολιτών.

Εντάξει, δε μιλάμε για αντιδράσεις και πίεση όπως είχαμε συνηθίσει απ’ τους σημερινούς κυβερνώντες όταν ξεσήκωναν, με ψέματα, τον κόσμο, ως αντιπολίτευση! Αυτό αποτελεί όνειρο για κάθε αντιπολίτευση πολιτισμένου κράτους!

Έχουμε λοιπόν μια αντιπολίτευση, που έχει επιλέξει την πιο ήπια μορφή αντίδρασης που δεν περιλαμβάνει σε καμιά περίπτωση την λαϊκή αντίδραση σε οποιοδήποτε θέμα και σε οποιονδήποτε τομέα, με λεκτικές εξάρσεις εντός βουλής μόνο και τα’ αποτελέσματα να καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, πιο νερόβραστα από ποτέ!

Μιλάμε για ‘ταβάνι’ ποσοστού της ΝΔ που φυσικά δεν της εξασφαλίζει αυτοδυναμία, μιλάμε για μια κεντροαριστερά σε κρίση αφού δε μπορεί να μαζέψει ούτε το στοιχειώδες ποσοστό πολιτών που θα εκλέξουν τον αρχηγό της με ποσοστό που να τον νομιμοποιεί, μιλάμε για ένα ΚΚΕ ανύπαρκτο και καλοβολεμένο, για κινησούλες κι ομαδούλες επίδοξων αρχηγών κομματιδίων που δεν τους θυμούνται ούτε οι συγγενείς τους και πιο χαρακτηριστική απ’ όλους την ηρεμία της ακροδεξιάς που προφανώς παίρνει ό,τι ζητάει για να λουφάζει απ’ τους ‘απέναντι ακραίους συντρόφους’…

Μόνο που αυτή η τακτική θα μπορούσε να αποδώσει σε έναν άλλο λαό που έχει αποδείξει ότι δεν υποκύπτει σε λαϊκισμό, που σκέφτεται πριν ψηφίσει, που παρακολουθεί διεργασίες και συνεδριάσεις που βγάζουν ειδήσεις και που τέλος πάντων, μετέχει της πολιτικής έστω και στο ελάχιστο!

Για έναν λαό που βολεύεται, αυτοδικαιολογείται, λουφάζει, καταπίνει αμάσητες υποσχέσεις που νοήμονες καταλαβαίνουν αμέσως ότι δεν υλοποιούνται, με τη νοοτροπία του ‘δε βαριέσαι’ που δέχεται να τον κοροϊδεύουν και να του σερβίρουν ψέματα σε καθημερινή βάση, άνθρωποι που δεν έχουν να επιδείξουν τίποτα στη ζωή τους, η πολιτισμένη αντιπολίτευση της μη αντίδρασης, απλώς αποτελεί αποδοχή της αποτυχίας κι απόδειξη αδυναμίας διεισδυτικότητας στον κοινωνικό ιστό.

 Μακάρι το επίπεδό μας ως λαός, να ήταν τόσο υψηλό ώστε να θυμόμασταν την ορθότητα και την ειλικρίνεια ενός προγράμματος που παρουσιάστηκε στη ΔΕΘ και τις επισκέψεις στελεχών με ιδιαίτερη αξία και μόρφωση. Μακάρι να κρατούσαμε την ουσία της προσπάθειας ενημέρωσης για όσα υπογείως πάνε να περάσουν τις πρώτες πρωινές ώρες στη βουλή και να μη δεχόμασταν την ψήφιση σημαντικότατων άρθρων που επηρεάζουν ευθέως τα εθνικά μας θέματα!

Μακάρι να μη δεχόμασταν το ‘δούλεμα’ μπροστά στα μάτια μας, υπουργών με λουδοβίκεια συμπεριφορά που μας εμπαίζουν με τα προκλητικά ταξίδια τους, μακάρι να μην ανεχόμασταν να μας εκπροσωπούν παιδαρέλια 40άρηδες ανεπίδεκτοι μαθήσεως ξένων γλωσσών που συνεχίζουν να μας ρεζιλεύουν ως λαό, ενώ το 1/3 των νέων παιδιών πλέον έχει μεταναστεύσει και γνωρίζει και τις πιο περίεργες γλώσσες του πλανήτη στην προσπάθειά του να στήσει τη ζωή του μακριά απ’ την πληγωμένη πατρίδα του!

Κι όσο κρατάει λοιπόν η αντιπολίτευση, αυτό το νωθρό, υποτονικό επίπεδο ανύπαρκτης αντίδρασης έναντι της καταστροφικότερης κυβέρνησης των τελευταίων πολλών ετών, τόσο η χώρα παγιώνει τη θέση της στην τροχιά του ουραγού των ανεπτυγμένων χωρών, με την ανύπαρκτη στρατηγική και τα σχέδια για πλήρη φτωχοποίηση όλων, ώστε να μην υπάρχει διάθεση από κανέναν για αντίδραση.

Κι όπως καταγράφεται σαφώς και στις δημοσκοπήσεις, η επιλογή αυτής της τακτικής αντιπολίτευσης, δεν επιφέρει κανένα όφελος, ούτε στην ίδια την αντιπολίτευση φυσικά αφού το χαμηλότερο ποσοστό που καταγράφει το πρώτο κόμμα της σημερινής κυβέρνησης, είναι τριπλάσια υψηλότερο, απ’ τα καλύτερα όνειρά τους!

Ωρίμασαν, σάπισαν κι ακόμη να πέσουν απ’ το δέντρο…

Η αντιπολίτευση περιμένει με το καλάθι κάτω απ’ το δέντρο κι απλώς περιοδικά βγάζει καμιά κραυγή ελπίζοντας ότι ο αέρας της ανάσας, θα κόψει το σαπισμένο κλαδί…

Κι εν τω μεταξύ, η χώρα βουλιάζει και κανείς δεν κάνει κάτι έστω ν’ ανακόψει τη διάλυση…