Κάτι…. αγράμματα παλικάρια….

Η αποθέωση των τεμπέληδων λυκειόπαιδων, κοπανατζήδων των φροντιστηρίων ξένων γλωσσών, που περνούσαν οριακά τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο, παίρνοντας πτυχίο λόγω βαρεμάρας τελικά….

Μπορεί να έχουμε του κόσμου τα προβλήματα, μπορεί να μας έχουν φλομώσει στο ψέμα, μπορεί να χρωστάμε σε όποιον κινείται στον πλανήτη, αλλά το γέλιο μας δε το χάνουμε, η αλήθεια να λέγεται!

Κι όχι μόνο επειδή έχουμε εμείς χιούμορ ως λαός αλλά τελευταία, κυρίως επειδή μας δίνουν υλικό εκείνοι που κάποτε, ούτε καν φανταζόμασταν ότι θα μας τροφοδοτούσαν με τόσες ατάκες και λόγους για ξεκάρδισμα πραγματικό!

Θεωρητικά, λοιπόν, έναν τόπο τον κυβερνούν οι καλύτεροι, οι ικανότεροι, εκείνοι που έχουν αποδείξει με τη ζωή και την επαγγελματική τους πορεία, ότι μπορούν, είναι ικανοί, να διαχειριστούν τα κοινά συμφέροντα αφού απέδειξαν ότι είναι σε θέση να τα βγάλουν πέρα, τουλάχιστον, με τη δική τους ζωή.

Αυτά, σε άλλες χώρες όμως…. Στη δική μας, είναι πολλά τα χρόνια που δείχνουμε να μη μας ενδιαφέρει καθόλου αυτό!

Ψηφίζουμε για κυβερνήτες, γόνους οικογενειών που κάποτε έβγαλαν έναν άξιο να κυβερνήσει, έστω κι αν οι απόγονοί του ήταν παταγωδώς αποτυχημένοι, λαοφιλείς ηθοποιούς που απλώς βρέθηκαν σε κάποιο σήριαλ της τηλεόρασης με υψηλή τηλεθέαση, ανθρώπους που απλώς περιφέρονται σε συλλόγους και γλέντια συλλογικοτήτων ώστε ν’ αποκτούν αναγνωρισιμότητα, οπαδούς αθλητικών σωματείων που απλώς δηλώνουν ότι στηρίζουν μια ομάδα….

Γενικώς, τα κριτήρια επιλογής των κυβερνητών αυτής της χώρας, έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά απ’ την αρχική πρόβλεψη της δημοκρατίας . Τ’ αποτελέσματα βέβαια είναι ξεκάθαρα κι εμφανέστατα και μάλιστα πλέον μάλλον μη αναστρέψιμα!

Ωστόσο, ένα μεγάλο ελαφρυντικό των αποτυχημένων κυβερνητών μας, είναι φυσικά ότι πρόκειται για δικά μας παιδιά, βγαλμένα απ’ τη σύγχρονη οικογένεια και τις συνήθειες των σύγχρονων Ελλήνων.

Γελάμε με τα απίστευτα λάθη του σημερινού πρωθυπουργού της χώρας, σε γεωγραφία, ιστορία, μυθολογία, μονάδες μέτρησης, γεωμετρία ενώ απίστευτο είναι το πόσο ανεπίδεκτος μαθήσεως αποδεικνύεται όσον αφορά τις ξένες γλώσσες.

Μα, πρόκειται για ένα κλασικό παιδί της ηλικίας του που σαν έφηβος έκανε ό,τι ακριβώς έκαναν κι οι συνομήλικοί του, τουλάχιστον εκείνοι που δεν έχουν πετύχει τίποτα σημαντικό στη ζωή τους.

Πέρασε το σχολείο επιδερμικά, με συμμετοχή σε συνδικαλιστικά όργανα, πουλώντας μούρη και μαγκιά στους καθηγητές και στους συμμαθητές του. Διάβασε στοιχειωδώς ώστε να περάσει στο πανεπιστήμιο που με τον γνωστό τρόπο λειτουργίας του, του έμαθε σχεδόν τίποτα κι απλώς περνούσε τα μαθήματα οριακά χωρίς να πάρει είδηση τι σπουδάζει.

Κάποια στιγμή που βαρέθηκε ν’ ασχολείται, έδωσε μετά από χρόνια και τα τελευταία μαθήματα που χρωστούσε και πήρε το πτυχίο. Πήγε στρατό με τις γνωριμίες του μπαμπά, πέρασε ‘ζάχαρη’ κάπου παραδίπλα απ’ το σπίτι του, επίσης μαθαίνοντας τίποτα και στο στρατό!

Και μετά, λίγο οι γνωριμίες, λίγο που χαμογελάει πολύ, πάρα πολύ όπως αποδεικνύεται και χωρίς λόγο και πολύ που λέει ωραία ψέματα, ανακατεύθηκε με την πολιτική και κατάφερε δουλεύοντας το σύμπαν, να κυβερνάει τη χώρα των αδιάφορων κι ευκολόπιστων γιδιών…

Πού είναι η έκπληξη; Μήπως είναι ο πρώτος; Εντάξει, σε κάποια θέματα το έχει τερματίσει με την αγραμματοσύνη του! Αλλά τελικά αποτελεί δείγμα μιας γενιάς απ’ τις πολλές των Ελλήνων, που απλώς πάνε παρακάτω χωρίς ν’ αξίζουν ούτε καν την έναρξη της πορείας!

Οι άξιοι των γενιών αυτών, οι αριστούχοι συμμαθητές του σημερινού κυβερνήτη, είναι στελέχη σε κάποιες εταιρίες, μάλλον του εξωτερικού ή καθηγητές σε ξένα πανεπιστήμια ή απλώς κατεστραμμένοι, πλέον, επιχειρηματίες της χώρας μας, που χρωστάνε σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία ακριβώς επειδή κυβερνούν οι ανίκανοι συμμαθητές τους.

Ποτέ άλλοτε πάντως δεν αποθεώθηκε τόσο η τεμπελιά, το ξεγλίστρημα απ’ τις υποχρεώσεις, το τίποτα και το μηδέν! Ποτέ άλλοτε δεν αναδείχθηκαν τα ελαττώματα που έκαναν τις μανάδες να γκρινιάζουν καθημερινά και δεν δικαιώθηκαν οι κοπανατζήδες μαθητές και φοιτητές, όσο στις μέρες μας!

Είχαμε την οικογενειοκρατία να μας ταλαιπωρεί αλλά τουλάχιστον σπούδαζαν οι γόνοι πριν μας ζητήσουν την ψήφο, κάτι μάθαιναν βρε αδερφέ, πήγαιναν και σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού κι έφερναν ένα αξιόλογο πτυχίο!

Τέτοια αγραμματοσύνη, ακόμη και της ελληνικής μυθολογίας που μαθαίνουμε στο δημοτικό, τέτοια απαξία στη σημαντικότητα της γνώσης των αγγλικών, τέτοια έλλειψη ευγένειας και παιδείας σε όλους τους τομείς, απ’ την απόδοση τιμών σε μια σημαία, μέχρι τους στοιχειώδεις κανόνες φιλοξενίας στο πρωθυπουργικό μέγαρο, δεν έχει ξαναζήσει ο τόπος!

Μάλλον ήταν δύσκολο ν’ αποφευχθεί, με τη νοοτροπία που αποκτήθηκε απ’ τις γενιές των σημερινών 40+ που κυβερνούν.

Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι με την αδιαφορία που επιδεικνύουμε και την ανεκτικότητά μας ως λαός, σε τέτοια φαινόμενα, μάλλον αποδεικνύουμε ότι έχει ριζώσει τόσο βαθιά στην κοινωνία μας αυτή η νοοτροπία, που μάλλον μας αξίζουν αγράμματα, απαίδευτα, αγενή, ανεπίδεκτα μαθήσεως παιδαρέλια, στο τιμόνι της χώρας…. Κι αυτό είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί ως επιβεβαίωση ότι τα γέλια που κάνουμε ακούγοντάς τους, μας βγαίνουν μονίμως ξινά….

Και δε μπορούμε να κλείσουμε και τ’ αυτιά όπως ο Οδυσσέας στο κατάρτι….κατά τον μορφωμένο και πολύγλωσσο πρωθυπουργό μας….