Ο κύκλος των ‘χαμένων’ στελεχών….

Εντάξει, δεν είχε ικανό αριθμό στελεχών για να επανδρώσει τις απαραίτητες θέσεις. Αλλά και τέτοιο ‘χάσιμο’ ατάκας και βλακείας, δεν έχει ματαδεί ο τόπος!

Ένα απ’ τα σημαντικότερα προβλήματα κάθε κόμματος που διεκδικεί την εξουσία, είναι η εξεύρεση στελεχών που θα τοποθετηθούν στις κατάλληλες θέσεις ώστε να διασφαλισθεί η υλοποίηση του προγράμματος βάσει του οποίου εκλέγεται.

Ο αριθμός είναι μερικές χιλιάδες ατόμων κι αυτό είναι ένας απ’ τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους κάθε νέου πρωθυπουργού. Έτσι όμως, στήνεται κι ο κομματικός στρατός αφού, στην Ελλάδα κυρίως, ξεκινάει το τάξιμο των θέσεων, πολύ πριν τις κρίσιμες εκλογές.

Έχουμε ‘απολαύσει’ πολλά στο παρελθόν από διαφόρων ποιοτήτων στελέχη κυβερνήσεων, με φυλακισμένους και υπόδικους υπουργούς, μέχρι ατακτούληδες γραμματείς υπουργείων που παραλίγο να γίνουν αυτόχειρες, στελέχη που έπεσαν νεκρά από άγχος για ροζ ιστορίες και άλλα υπέροχα και τραγικά….

Δεν είναι τυχαία άλλωστε η πορεία της χώρας αφού τέτοιας ποιότητας, εν πολλοίς, όπως αποδεικνύεται, είναι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης.

Όσο κι αν προσπαθήσει όμως κάποιος μεγαλύτερος, να θυμηθεί άλλη κυβέρνηση με περισσότερα γραφικά όσο κι επικίνδυνα σε ατάκες και ηλίθιες δηλώσεις, στελέχη, αυτό που ζούμε, δεν πρόκειται να το ξανασυναντήσει σε καμιά άλλη κυβέρνηση!

Και δεν είναι μόνο το μέγεθος της ηλιθιότητας που επιδεικνύεται. Είναι κι ο μεγάλος αριθμός των ηλιθίων που εμφανίζεται ! Είπαμε ότι κάποιοι δεν ήξεραν τους κανόνες της δημοσιότητας, είπαμε ότι κάποιοι έτσι λειτουργούν ως αριστεροί, είπαμε ότι κάποιοι απλώς θέλουν να προκαλέσουν, είπαμε ότι κάποιοι είναι απλώς ηλίθιοι.

Τελείωσαν τα επιχειρήματα όμως! Οι ατάκες όμως, αν και σιώπησαν πολλοί εκ των ηλιθίων η αλήθεια, συνεχίζονται καθημερινά! Υπάρχουν τα στανταράκια, αυτοί που ξέρεις, περιμένεις βρε παιδί μου, ότι κάθε φορά που μιλήσουν δημοσίως ή θα πιάσουν το πληκτρολόγιο, θα γελάσει κάθε πικραμένος!

Υφυπουργοί σημαντικών υπουργείων, αναπληρωτές υπουργοί, συγκυβερνήτες καραγκιοζάκια, τα συνηθίσαμε. Μεταμφιέσεις, ανικανότητα, βλακεία, έλλειψη γνώσης κι αντοχών, τα μάθαμε όλα και τα συνηθίσαμε κιόλας. Χάθηκαν και κάποιοι απ’ το προσκήνιο, ξεχάσαμε πολλές αξιομνημόνευτες ατάκες.

Όταν έχεις βέβαια τον αρχηγό, να πετάει τα απίστευτα, ο πήχης των κριτηρίων επιλογής των στελεχών, καταλαβαίνεις ότι είναι πολύ χαμηλά τοποθετημένος! Αλλά θεωρείς ότι υπάρχει ένα όριο! Κι εκεί που πιστεύεις ότι έπιασε πάτο η ηλιθιότητα, να και μια καινούργια δήλωση να σε στέλνει αδιάβαστο για τη συνεχιζόμενη όσο κι αυξανόμενη βλακεία!  

Για πολλά θα μας μείνει αξέχαστη αυτή η κυβέρνηση αφού καταρχάς θα πληρώνουμε για πολλά πολλά, πολλά χρόνια, τον λογαριασμό της ανικανότητά της τους πρώτους έξι μήνες διακυβέρνησης της χώρας, πόσο μάλλον τα επόμενα χρόνια που δεν έχουμε μάθει ακόμη ακριβώς με τι φόρτωσε τις επόμενες γενιές…

‘Ο κύκλος των χαμένων στελεχών’ της όμως , θα μείνει στην ιστορία ως η αποκλειστική, μοναδική, απίστευτη περίοδος συγκέντρωσης τόσων άσχετων, σε τόσο μικρά σχήματα με τόσο μεγάλη παραγωγή μπουρδολογίας!

Όλο αυτό βέβαια, πληγώνει ανεπανόρθωτα την πολιτική ζωή της χώρας, αφού στην προσπάθειά τους τα υπόλοιπα κόμματα και ειδικά αυτά που προσβλέπουν στην ανάληψη της εξουσίας, ν’ αντικρούσουν τα όποια, τέλος πάντων, επιχειρήματα ακούγονται απ’ τα απίστευτα στελέχη του σημερινού μορφώματος, αναδεικνύουν σε υψηλές θέσεις, παρόμοιου ΄χασίματος’ χαμηλού επιπέδου πολιτικούς, με το απίστευτο επιχείρημα ότι είναι οι μόνοι που μπορούν ν’ αντέξουν την τραγική κατάπτωση του δημόσιους πολιτικού διαλόγου.

Το χειρότερο όλων είναι ότι πλέον, ενώ έχουμε καταλάβει πόσο αρνητικό ρόλο έχουν παίξει στην εξέλιξη της χώρας, οι λανθασμένες επιλογές κομματικών στρατιωτών, αμφιβόλου ικανότητας, επί σειρά ετών από διάφορες κυβερνήσεις, καταντήσαμε, στη χειρότερη και πιο κομβική στιγμή για το μέλλον μας, να διαθέτουμε ό,τι χειρότερο και γελοιοδέστερο μπορούμε να παράξουμε ως μεταλλαγμένοι σύγχρονοι κάτοικοι αυτής της πολύπαθης χώρας.  

Το μόνο θετικό, λέμε τώρα, είναι ότι με τις τελευταίες απίστευτες ατάκες κυβερνητικών στελεχών, όπως η περίφημη ‘ας φύγουν οι καλοί στο εξωτερικό’ αναφερόμενη στους καθηγητές πανεπιστημίων, είναι ότι η λέξη ‘χαμένων’ με όλα τα παράγωγά της, παίρνει νέα έννοια, διευρυμένη πλέον, κυρίως ως προς την απώλεια συνείδησης, άγνοιας κινδύνου ακόμη και υπερκατανάλωσης απαραίτητων, ενδεχομένων, χημικών ουσιών, ως φάρμακα, που ενδεχομένως έχουν ως παρενέργειες ένα ‘χάσιμο’ που οδηγεί σε τέτοιες δηλώσεις….

Όπως και να ‘χει, ζούμε ιστορικές στιγμές κι απλώς τις παρακολουθούμε ήρεμοι απ’ τις παραλίες ενώ τα βιογραφικά των άριστων που ίσως μπορούσαν να δώσουν ελπίδα στον έρημο τον τόπο, φεύγουν κατά χιλιάδες πλέον κι ο Σεπτέμβριος, ως μήνας συνεντεύξεων, θα φέρει μεγάλη κίνηση στα αεροδρόμια της χώρας, ακολουθώντας της εντολές του αχαρακτήριστου στελέχους, με την παρότρυνση για μετανάστευση των καλών…   

Καληνύχτα μας…