Επιταχυνόμενη διάλυση διά των…προτύπων….

Υπάρχουν, ο δύσκολος κι ο εύκολος τρόπος, σε όλα. Στη διάλυση, ο ευκολότερος επιτυγχάνεται με τα λάθος πρότυπα….

Και φυσικά η διάλυση αυτού που είχε απομείνει, συνεχίζεται ακάθεκτη με την παροιμιώδη προσπάθεια που όμως καθόλου δεν κουράζει όπως διαπιστώνεται καθημερινά, τους διαχειριστές του κράτους μας, στις όλο και δυσκολότερες συνθήκες που διαμορφώνονται με τα συνεχή λάθη, παραλείψεις κι αναλγησίες.

Με δεδομένη λοιπόν αυτή τη συνεχιζόμενη κατάσταση που προφανώς δεν ενοχλεί κανέναν αφού καμιά προσπάθεια ανατροπής της δεν έχει διαπιστωθεί από πουθενά, αναζητούνται, απ’ τους ελάχιστους που μείναμε ν’ αναρωτιόμαστε τι συνεχίζει να πηγαίνει λάθος…, οι λόγοι της κατάντιας που δε λέει να σταματήσει, ανακαλύπτοντας όλο και νέους πάτους, μόλις θεωρήσουμε ότι πιάσαμε τον τελευταίο….

Μια γρήγορη αναδρομή από μας τους πιο ώριμους σε ηλικία, χρειάζεται μόνο λίγα λεπτά για ν’ ανασυρθούν απ’ τη μνήμη, οι εικόνες προσώπων και τακτικών, που σταδιακά επέφεραν τη σημερινή απαράδεκτη εικόνα των κυβερνώντων του μπάχαλου που ακόμη από συνήθεια αποκαλούμε Ελλάδα.

Πολύ γρήγορη η διαδρομή απ’ τους μορφωμένους, γνωρίζοντες τη γλώσσα, τρόπους συμπεριφοράς και σεβασμού προσώπων και συμβόλων, που τύγχαναν κοινής αποδοχής απ’ τους ομολόγους τους στο εξωτερικό, χωρίς σαν διανοηθεί κανείς δημοσίως να τους κάνει κεφαλοκλειδώματα και κρύα αστεία, ενώ κάθε λέξη τους υπολογιζόταν κι έδιναν όλοι την ανάλογη βαρύτητα, γνωρίζοντας ότι ήταν πολύ προσεκτικά επιλεγμένη.

Και μετά ήρθε ο δημαγωγός με το ζιβάγκο, που κράτησε βέβαια το κοστούμι και τη γραβάτα αλλά έφερε τη διάλυση της γλώσσας, τη χαλάρωση των ηθών και φυσικά τους πεινασμένους κι άπληστους συνεργάτες, συγκυβερνήτες του, που απέδειξαν ότι τα κοστούμια κι η εξουσία στη χώρα, μόνο εις βάρος του λαού λειτουργούν.

Κι άρχισε το κρυφτούλι με τους απέναντι που λίγο λίγο, παραδόθηκαν κι εκείνοι, αν όχι τελείως, πάντως σημαντικά, στο εύκολο και γρήγορο, στο απλό και καθόλου επιτηδευμένο με τη δικαιολογία της ανάγκης να παταχθεί η κατάντια με τα ίδια όπλα.

Και λίγο λίγο, κατρακύλα στην κατρακύλα, με την οικονομική κατάρρευση, αναδείχθηκε κι η τραγική κατάπτωση σε όλα τα υπόλοιπα με το αποκορύφωμα, όπως όλα δείχνουν, να μην το έχουμε ζήσει ακόμη αφού μ’ αυτούς που καταντήσαμε να μας κυβερνούν σήμερα, οι εκπλήξεις είναι συνεχείς κι όλες δυσάρεστες!

Κι επειδή τούτοι εδώ, βιάζονται να εξομοιώσουν με τα μούτρα τους, το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, απλώς επιδεικνύουν την αγραμματοσύνη τους και την έλλειψη σεβασμού σε κάθε ιδέα, πρόσωπο, θεσμό, που κάποτε μετρούσαν σ αυτή τη χώρα!

Γιατί, όταν ο πρώτος τη τάξει, κυβερνήτης αυτής της δύσμοιρης χώρας που τον ανέδειξε, όχι μόνο δεν προσπαθεί να κρύψει την αγραμματοσύνη του αλλά την επιδεικνύει με τρόπο παραπάνω από προκλητικό, όταν ανταμείβεται δημοσίως κι επανειλημμένως η θρασύτητα κι η έλλειψη κάθε σεβασμού και επιπέδου, όταν αναδεικνύονται σε υψηλές θέσεις κι αξιώματα, άνθρωποι που στοιχειωδώς αγνοούν τι σημαίνει αστική ευγένεια και κανόνες πολιτισμένης λειτουργίας μιας κοινωνίας και μάλιστα δίνουν και δημόσια μαθήματα στους ‘αδαείς’, είναι ξεκάθαρο ότι απλώς, στόχος είναι να λειτουργήσουν ως πρότυπα καταλύοντας κάθε διάθεση αριστείας κι ευγενούς άμιλλας.

Και το χειρότερο όλων είναι ότι, στην προσπάθεια των πολιτικών αντιπάλων, ν’ αντιμετωπίσουν τη λαίλαπα, αναδεικνύεται η ανάγκη αντίστοιχων προσώπων που θα μπορέσουν ν’ αντιμετωπίσουν, στο ίδιο επίπεδο, τους καταστροφικούς κυβερνήτες. Κι έτσι, απλώς συνεχίζεται κι η κατρακύλα που εξελίσσεται ακόμη δυστυχώς.

Απομακρυνόμαστε με ταχύ βήμα απ’ όλα εκείνα που μας έκαναν μοναδικό λαό στον πλανήτη και με την ανοχή κα την αδιαφορία μας, χτίζεται ένα νέο όνομα για τον Έλληνα, κάτοικο της Ελλάδας, που κάθε άλλο παρά τιμητικό είναι με έναν αγράμματο, άξεστο, ασεβή, απολίτιστο, χαζοχαρούμενο, περίγελο, κυβερνήτη, που απλώς περιφέρεται για δανεικά και μοιράζει φθηνές δικαιολογίες για να καλύψει τα εντός κι εκτός των συνόρων, ψέματα που μοίραζε, προφανώς θεωρώντας ότι δε θα βρισκόταν ποτέ τόσο αφελής λαός που θα του εμπιστευόταν τη διακυβέρνηση της χώρας, ώστε να χρειαστεί να τα υλοποιήσει.

Το μόνο ελπιδοφόρο είναι ότι οι πραγματικά άξιοι νέοι μας, που αριστεύουν και μαθαίνουν ότι με την προσπάθεια, τον πολιτισμό, τον σεβασμό και τους κανόνες αριστείας κι ευγενούς άμιλλας, μπορεί κάποιος να πετύχει, μεταναστεύουν διασφαλίζοντας δυο πράγματα: ότι θα στήσουν τη ζωή τους σε χώρες που θα τους αναγνωρίσουν και θα μπορούν να σχεδιάζουν και να υλοποιούν όνειρα και στόχους κι ότι θα διαφυλάξουν, μακριά απ’ την εστία μόλυνσης, ό,τι αξίζει απ’ αυτόν τον λαό που έπεσε σε λήθαργο διαρκείας κι όπως φαίνεται, δύσκολα θα ξυπνήσει!

Η καταστροφή που ξεκίνησε πριν 4, 5 δεκαετίες και συνεχίζεται σε κανονικούς ρυθμούς, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος ασχολείται με πολλά και σημαντικά, μόνο να μας πετάξει εκτός κάθε υγιούς και ορθής πορείας πετυχαίνει, καθιστώντας μας την τελευταία πολιτισμένη χώρα που επέλεξε ένα αποτυχημένο μοντέλο διακυβέρνησης ενώ κουβαλά το μεγαλύτερο χρέος των ανεπτυγμένων χωρών που κάποτε ανήκε.

Είναι αμφίβολο αν υπάρχει χρόνος για διόρθωση αλλά εκείνο που είναι σίγουρο πλέον, είναι ότι όντως, με την ανάδειξη των λανθασμένων προτύπων, η διάλυση επιταχύνθηκε θεαματικά κι αυτό είναι το μόνο που σίγουρα κατάφεραν οι τριτοτέταρτοι αριστεροιδεοληπτικοί κυβερνήτες της χώρας, να πετύχουν, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα!

Με τη βοήθειά μας βέβαια διά της ανοχής και της αδιαφορίας μας….