Καινοτομία, ναι! Αλλά για ποιον….;

Όταν οι νέοι μιας κοινωνίας έχουν το πάθος και τον ενθουσιασμό να διαδώσουν μια καινοτόμα ιδέα, το μόνο που μένει είναι να βρεθεί το σύνολο εκείνο που θα μπορέσει να κατανοήσει και ν’ ανταποκριθεί….

Τι καλύτερο, πιο ελπιδοφόρο κι αισιόδοξο για έναν μεσήλικα, να παρακολουθεί τις επόμενες γενιές, να προσπαθούν να εξελίξουν πρακτικές του παρελθόντος και να προχωρούν σε νέες ανακαλύψεις και προχωρημένες σκέψεις κι ενέργειες!

Έχοντας την τύχη να συμμετάσχεις σε μια παρουσίαση ενός καινοτόμου προϊόντος σκέψης και προσπάθειας, νεαρών επιστημόνων με εξειδίκευση σε μοντέρνες επιστήμες, που συνεργαζόμενοι συνέθεσαν μια νέα πρακτική σ’ έναν απ’ τους πιο απαιτητικούς και δύσκολους τομείς όπως αυτός της πώλησης υπηρεσίας, μόνο ενθουσιασμό και πάθος για την ανακάλυψη εισπράττεις.

Σε μια παρακμάζουσα κοινωνία που συνεχίζει την ελεύθερη πτώση κι η μετανάστευση αποτελεί πλέον τη μόνη ένδειξη κινητικότητας και προσπάθειας απόδειξης ζωής, με απορία αντιμετωπίζεται κάθε παρόμοια προσπάθεια καινοτομίας, έστω κι αν πλουσιοπάροχα επιδοτείται απ’ τους ευρωπαικούς μηχανισμούς στήριξης, στα κράτη μέλη της Ε.Ε.

Παρακολουθώντας την παρουσίαση με λεπτομέρειες που μόνο θαυμασμό κι επιπλέον απορίες για την πρωτοτυπία και την εξέλιξη που επιδεικνύονται, η σκέψη αυτομάτως τρέχει στους άνεργους νέους που απλώς βαριούνται να εργασθούν ή αιθεροβατούν αναζητώντας διευθυντικές θέσεις χωρίς διάθεση πραγματικής εργασίας που θα φέρει και την πολυπόθητη ανέλιξη.

Μια φρέσκια πνοή αισιοδοξίας κι ελπίδας κρύβεται πίσω από κάθε ομάδα νέων Ελλήνων που επιλέγουν να μείνουν εδώ και να παλέψουν με τα θηρία, καινοτομώντας και προσπαθώντας. Για πόσο, κανείς δε γνωρίζει αφού κάθε ιδέα που μπορεί να οδηγήσει παρακάτω τα ειωθότα , γίνεται φυσικά ανάρπαστη, απ’ τα κέντρα εκείνα, που στηρίζονται σε καινοτόμες και πρωτοπόρες ιδέες!

Κι αφού περάσουν λοιπόν και το στάδιο υλοποίησης, οι ιδέες γίνονται αντικείμενο ενημέρωσης και διάθεσης, προς το ευρύ κοινό. Αυτό σημαίνει φυσικά την είσοδο στην τεράστια αγορά του ανταγωνισμού και της ελεύθερης επιλογής με ό,τι αυτό συνεπάγεται….

Κι η ερώτηση που απομένει, τουλάχιστον για την ελληνική κοινωνία όπως έχει διαμορφωθεί, είναι φυσικά, κατά πόσο μπορεί να υποστηρίξει πλέον τέτοιου τύπου καινοτόμες ιδέες.

Κατά πόσο έχει ακολουθήσει, έστω κατά μέσο όρο, μια χώρα σε βαθιά κρίση και συνεχιζόμενη οικονομική ύφεση, τον υπόλοιπο κόσμο, σε εξέλιξη ικανή ώστε να μπορεί να έχει τα σωστά αντανακλαστικά σε καινούργια πράγματα;

Η συνολική εικόνα που παρουσιάζουμε ως κοινωνικό σύνολο, με τις επιλογές μας σε διάφορους τομείς όπως η πολιτική, δεν επιτρέπει και μεγάλη αισιοδοξία πάντως. Μόνο κάτι μαχαίρια που κόβουν καλά και διάφορα προϊόντα για τεμπέλικη εκγύμναση απ’ τον καναπέ, 

ίσως τύχουν θερμής υποδοχής απ’ τον αδιάφορο και καταταταλαιπωρημένα σύγχρονο Έλληνα.

Καινούργιες πρακτικές και τακτικές στους τομείς της προώθησης προϊόντων και ιδεών, προχωρημένες αναλύσεις κι έρευνες που μετουσιώνονται σε εργαλεία αφύπνισης για συμμετοχή σε τομείς που στο εξωτερικό αποτελούν εδώ και χρόνια, αυτονόητες επιλογές, μάλλον αποτελούν δύσπεπτες προκλήσεις που χρειάζονται πολύ περισσότερο απ’ τον αναμενόμενο, χρόνο ωρίμανσης ώστε να γίνουν αποδεκτές απ’ τους Έλληνες.

Μια ταλαιπωρημένη, απαισιόδοξη και αδιάφορη κοινωνία, που έχει φτάσει στα όρια του φόβου για όλα εκείνα που κάποτε θεωρούσε δεδομένα και σήμερα εκπαιδεύεται στην ιδέα να τα χάσει, αποτελεί το πλέον δύσκολο και πάντως σημαντικά καχύποπτο και δύσπιστο ακροατήριο για καινοτομίες νέων μυαλών και φρέσκων ιδεών, όσο κι αν ενισχύονται οικονομικά απ’ την Ε.Ε. και κινητροδοτούνται ώστε να αναδεικνύονται συνεχώς καινούργια πεδία και δράσεις.

Εύλογη λοιπόν κι αναμενόμενη η εξαγωγή ΚΑΙ της καινοτομίας που στόχο έχει φυσικά να μετουσιωθεί σε επιχειρηματική ευκαιρία ώστε να γίνει ευρέως γνωστή και ν’ αποφέρει όσα φυσιολογικά στοχεύει εκείνος που την ανακαλύπτει.

Κι ο φαύλος κύκλος της αναπαραγωγής μιζέριας, στασιμότητας και χρεών, συνεχίζεται ακάθεκτος εντός συνόρων ενώ ο ανθός συνεχίζει να εξάγεται με όλο και ταχύτερους ρυθμούς, με την Ελλάδα αδιάφορη και κουρασμένη απλώς να συνεχίζει να βαθουλώνει τον καναπέ καταναλώνοντας όλο και χειρότερα τηλεσκουπίδια που απλώς αντικαθιστούν τα βαριά ηρεμιστικά που όλο και συχνότερα πλέον κρίνονται απαραίτητα ώστε να ξεχνιέται η τραγικότητα της απάνθρωπης καθημερινότητας που βιώνουμε ….