Μια ακόμη, τελευταία ευκαιρία….

Πανηγυρίζουν οι φιλελεύθεροι της χώρας για τη νίκη του νέου αρχηγού του κόμματος που όλα δείχνουν ότι θα είναι το επόμενο που θα κληθεί να κυβερνήσει τη χώρα. Δηλαδή βρέθηκε ο ηγέτης που θα ενώσει τις φιλελεύθερες φωνές και θα δώσει λύσεις στα αδιέξοδα της χώρας…;

Θα μπορούσε να είναι η πρώτη μέρα μιας ιστορικής εποχής για την Ελλάδα, με την εκλογή του φιλελεύθερου νέου αρχηγού της ΝΔ και τον επικρατέστερο επόμενο πρωθυπουργό, μετά και την πλήρη απομυθοποίηση και διάλυση της επιλεγόμενης, αριστερής διακυβέρνησης.

Ο ενθουσιασμός των πιο εκδηλωτικών, δε συνάδει με το γενικότερο κλίμα, ειδικά με το θέμα του ασφαλιστικού προ των πυλών. Ευφορία για μια εσωκομματική νίκη ενώ σχεδιάζεται η πλήρης διάλυση της αγοράς μέσω νέων προβλέψεων για τις αλλαγές στην ασφάλιση, μάλλον δείχνει βιασύνη κι όχι σοβαρή αντιμετώπιση της κατάστασης.

Μεγάλο κομμάτι της επιλογής του νέου αρχηγού, για ευθεία δήλωση φιλελευθερισμού που θα έφερνε και την επιλογή των χειμαζόμενων πολιτών και ειδικά των ελεύθερων επαγγελματιών και επιχειρηματιών, αποτελεί φυσικά το γεγονός ότι μετά και την απομυθοποίηση των αριστερών που κυβερνούν, δεν έμεινε κάτι άλλο για να ελπίζουν οι Έλληνες. 

Αποτέλεσμα φυσικά θα είναι κι η ένωση όλων των φιλελεύθερων φωνών που αναμένουν πλέον να υλοποιηθούν όσα προτάσσει ως λύσεις για το τεράστιο θέμα της χώρας, το πολιτικοοικονομικό σύστημα της ελεύθερης αγοράς. Αυτό που εν πολλοίς επικρατεί και στις περισσότερες χώρες των δανειστών και εταίρων μας.

Για να συμβούν όμως όλα τα θετικά που περιμένει ο φιλελεύθερος χώρος, απαραίτητο είναι να γίνει η στροφή συνολικά, του κόμματος εξουσίας που μάλλον θα κληθεί να κυβερνήσει μετά τις επόμενες εκλογές, ως επικρατέστερο. Κι αφού επέλθει και κείνη η νίκη, θα φτάσουμε να δοκιμάσουμε αν γίνονται οι φιλελεύθερες αλλαγές σε μια πληγωμένη χώρα όπως θα την αφήσει η δραματική σημερινή συγκυβέρνηση, με αποφάσεις καθαρά υπέρ του κρατισμού, με μεγαλύτερο κράτος, καθοριστικό για τη διάλυση της μικρομεσαίας επιχείρησης, ασφαλιστικό κι ό,τι άλλο τέλος πάντων υπαγορεύσουν εν τω μεταξύ οι δανειστές μέχρι τις επόμενες εκλογές.

Η περίφημη φράση ‘γυρνάμε σελίδα’, ισχύει για το μεγάλο κόμμα εξουσίας κι όλοι ελπίζουν ότι θα ισχύσει και για τη χώρα. Αυτή η ελπίδα όμως είναι που μας κατέστρεψε κι ανέδειξε τη σημερινή συγκυβέρνηση. Αυτή η ελπίδα είναι που έφερε τις ολέθριες καθυστερήσεις που τώρα πλέον καταλάβαμε ότι δεν μαζεύονται με τίποτε! Θα πρέπει να διατηρηθεί η ψυχραιμία και να μην αποκλίνει η εστίαση στον στόχο που είναι η ανάκαμψη της πατρίδας.

Ωστόσο, μια ενδεχόμενη ταύτιση του νέου εκλεγμένου με το περίφημο προσωνύμιο ‘αντιτσίπρας’, θα μπορούσε ν’ αδικήσει όλο το εγχείρημα και να προσδώσει χαρακτηριστικά που τελικά θα πληγώσουν τη χώρα κι όχι μόνο τον ίδιο ή το κόμμα που ηγείται.

Η χώρα χρειάζεται πρωτοβουλίες και αντοχές ώστε να διορθωθούν λάθη, πλέον και των τελευταίων ετών, που έχουν αποδεχθεί κι εκείνοι που τα υπαγόρευσαν. Χρειάζεται σοβαρότητα, οργάνωση και σχεδιασμό προς μια κατεύθυνση, με στροφή απ’ τον κρατισμό που την πλήγωσε και καλλιεργήθηκε στο παρελθόν κι από ηγεσίες κομμάτων που θεωρητικά είχαν άλλη ιδεολογική ατζέντα.

Το ερώτημα που μένει ν’ απαντηθεί για το πρόσωπο, είναι αν τελικά ο Κυριάκος είναι ο πρώτος ηγέτης του φιλελεύθερου χώρου στην Ελλάδα κι αν θα είναι αυτός που θα καταφέρει να μαζέψει γύρω του όλες τις φιλελεύθερες ομάδες που προσπαθούν να ενημερώσουν, να εκπαιδεύσουν τους απογοητευμένους όσο και καταχρεωμένους πλέον, πολίτες. Τα μέγιστα βέβαια για τη συνειδητοποίηση της κατάστασης, προσφέρει η συγκυβέρνηση που εμφανώς τροφοδοτεί τον κρατισμό με την κάλυψη κι ενίσχυση του δημόσιου τομέα έναντι του ιδιωτικού καθώς και της προστασίας κι αύξησης του κράτους έναντι της απελευθέρωσης των δυνάμεων της αγοράς.

Η αναπόφευκτη σύγκρουση των δυο πολιτικών, έφτασε η στιγμή να γίνει ξεκάθαρα, σε μια πληγωμένη χώρα όμως που έχει μπροστά της να λύσει πολλά και δύσκολα πριν ξεκινήσει ν’ ασχολείται με τις πολιτικές διαφορές. Η πίεση σε πρώτη φάση, ώστε να μην παρθούν λανθασμένες αποφάσεις σήμερα και στη συνέχεια η άμεση παρέμβαση για διόρθωση των κακώς κειμένων, προηγείται όλων.

Η θεωρία που είναι εύκολη και μπορεί να δώσει στα χαρτιά όλες τις λύσεις, αποτελεί αγαπημένο τρόπο έκφρασης του φιλελεύθερου χώρου στην Ελλάδα. Έφτασε λοιπόν η στιγμή να διαπιστωθούν η διάθεση για ένωση του χώρου και κατά πόσο θ’ αποδώσει η επί χρόνια θεωρητική εκπαίδευση ατόμων και ομάδων που ενέταξαν σημαντικό κομμάτι πολιτών, γνωρίζοντάς τους τον φιλελευθερισμό ως σύστημα λειτουργίας ενός κράτους.

Πολλά τα μέτωπα που καλείται ν’ αντιμετωπίσει ο νεοεκλεγείς και μεγάλη η στήριξη που έλαβε απ’ τους ψηφοφόρους του κόμματος ενώ είναι σίγουρο ότι και πολλοί εκτός ΝΔ, ελπίζουν πλέον σε κάτι καλύτερο και διαφορετικό που περιμένουν ότι κομίζει ο Κυριάκος.

Έχουμε λοιπόν και πάλι ελπίδα, εκείνο που δεν έχουμε όμως είναι χρόνος…