Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

‘Πολιτική ευθύνη’, αυτή η άγνωστη…

Πόσο ρισκάρει ένας πολιτικός αρχηγός, απόβλητος του συστήματος, όταν δυο μέρες πριν τις εκλογές θυμίζει μια έννοια που έχει ξεχαστεί στη χώρα που κατρακυλάει λόγω πολιτικών ευθυνών που δεν αναλήφθηκαν ποτέ;

Κίνηση εντυπωσιασμού ώστε να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, προκαλώντας γι’ ακόμη μια φορά ο αρχηγός του κοινοβουλευτικού κόμματος που ο ίδιος κι οι μισοί του βουλευτές είναι υπόδικοι και διεκδικεί με αξιώσεις τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην επόμενη βουλή. Αυτή είναι η άποψη που επικρατεί για τα περί ‘πολιτικής ευθύνης’ που ανέλαβε ο αρχηγός της Χ.Α. για τη δολοφονία Φύσα.

Για το ποινικό κομμάτι, η περίφημη δίκη, θ’ αποδείξει πράγματα και ενόχους. Αν κι όποτε ολοκληρωθεί τελικά, βέβαια… Οι κατηγορίες σε πρόσωπα και ομάδες του συγκεκριμένου κοινοβουλευτικού κόμματος, δε δείχνουν να πτοούν βέβαια τους ψηφοφόρους του που όπως αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, αυξάνονται επικινδύνως και με υψηλές, πλέον, αξιώσεις.

Η περίφημη πολιτική ευθύνη όμως, σ ‘ αυτή τη χώρα, ως έννοια, ποιος θυμάται άραγε τι σημαίνει; Πότε ακούστηκε τελευταία φορά στην πολιτική σκηνή του τόπου; Ποιος ήταν ο προηγούμενος πολιτικός αρχηγός που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για κάτι; Και να πεις ότι είχαμε μια ήσυχη κι αδιάφορη πολιτική ζωή σ’ αυτό τον τόπο, να θεωρηθεί και ψιλοαναμενόμενο.

Με τόσες λανθασμένες κινήσεις, με τόσες υπόγειες διαδρομές που καταλήγουν σε προσωπικό όφελος δημοσίων προσώπων, με τόσες εξόφθαλμες αστοχίες που οδήγησαν στην απόλυτη καταστροφή, δεν έχει κανείς , ποτέ, πολιτική ευθύνη;

Για τον Άκη που βρίσκεται στα κάγκελα και θεωρείται ο χαζός της παρέας επειδή πιάστηκε, δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη; Για όλους εκείνους που κατά καιρούς απασχόλησαν με τις παρανομίες τους, όντας στελέχη κομμάτων και μάλιστα εξουσίας, πολιτική ευθύνη για την επιλογή και τη δράση, δεν υπάρχει;

Όταν εντάσσεται κάποιος σε ένα κόμμα, εννοείται ότι την ευθύνη για τις πράξεις τους, τη μοιράζεται με την ομάδα αφού πληγώνεται το σύνολο απ’ τις δικές του άστοχες ή παράνομες κινήσεις. Αν δεν υπάρχει κάποιος ή κάποιοι, ν’ αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη για το σύνολο της ομάδας, πώς διασφαλίζεται η ορθότητα κι οι όροι λειτουργίας, ειδικά όταν εμπλέκεται και διαχείριση ζητημάτων δημοσίου συμφέροντος;

Δηλαδή για την απόκρυψη ημιπαράνομων επιχειρηματικών δράσεων, βουλευτών κομμάτων που υπουργοποιήθηκαν κιόλας, δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη του αρχηγού που τους πρότεινε να ψηφισθούν και να υπουργοποιηθούν; Για στελέχη που στο παρελθόν πηδούσαν απ’ τα μπαλκόνια από φόβο μην αποκαλυφθούν βρωμίτσες, δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη εκείνων που τους επέλεξαν και τοποθετήθηκαν σε θέσεις ευθύνης;

Πολιτική ευθύνη θεωρείται ότι δεν υπάρχει, μόνο σε λαούς που ανέχονται τα πάντα και δεν αντιλαμβάνονται την πηγή των δεινών τους ενώ είναι ξεκάθαρα το πολιτικό σύστημα που εγκαταστάθηκε στη χώρα τους. Οι πολιτισμένοι, σύγχρονοι λαοί, θεωρούν δεδομένη την ανάληψη ευθύνης των εκλεγμένων να διαχειριστούν τα κοινά συμφέροντα όπως διαπιστώνεται καθημερινά ανά τον κόσμο.

Το γεγονός ότι εμάς, δυο μέρες πριν τις εκλογές, μας θύμισε αυτή την έννοια της δημοκρατίας, ο αρχηγός της ακροδεξιάς που στοχεύει στην τρίτη θέση των κοινοβουλευτικών κομμάτων της επόμενης βουλής, αποδεικνύει πολλά και σίγουρα όχι ευχάριστα κι ελπιδοφόρα για τον τόπο.

Όσο αντίθετος κι αν είναι κάποιος με τις πρακτικές και τα όσα πρεσβεύει ένα ακροδεξιό κόμμα με υπόδικους, αρχηγό και βουλευτές, δε μπορεί να μην παραδεχθεί ότι η ανάληψη πολιτικής ευθύνης μπορεί να οδηγήσει το συγκεκριμένο κόμμα πολύ υψηλότερα απ’ τη θέση που φοβάται το σύστημα, απλώς και μόνο επειδή ξέχασε την έννοια της φράσης ‘πολιτική ευθύνη’.

Άλλωστε, επειδή ακριβώς το σύστημα αποδεικνύεται με πολύ ‘κοντή μνήμη’, φτάσαμε στην κατάπτυστη θέση που βρισκόμαστε κι ανεχόμαστε φασιστοειδή στο ελληνικό κοινοβούλιο και μάλιστα σε διάφορα κόμματα και με ανερχόμενη πορεία…

Πληγώσαμε τη δημοκρατία διασύροντάς την και τώρα μας εκδικείται….

Καλή ψήφο σε όλους… 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου