‘Οικονομικό πραξικόπημα’…

Μεσούντος του Αυγούστου, με τις παραλίες γεμάτες, παρά τη γρήγορη κι απόλυτη διάχυση των ειδήσεων, λίγοι θα σταθούν σε σημαντικές ειδήσεις – προάγγελους του ιδιότυπου αλλά σαφώς διαφαινόμενου ‘οικονομικού πραξικοπήματος’ που έρχεται απ’ τον Σεπτέμβριο…

Η είδηση της ημέρας, μετά από κείνη της αλλαγής των κριτηρίων για την ένταξη της ρύθμισης του 100 δόσεων, είναι η απειλή του τέως εφοριακού και νυν εξωκοινοβουλευτικού κυβερνητικού στελέχους, έναντι εκείνων που δεν δέχτηκαν έλεγχο σε νησί του Αιγαίου, ότι μπήκαν στο στόχαστρο των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους.

Καθαρός ρεβανσισμός και ευθεία απειλή σε κείνους που αρνήθηκαν έλεγχο! Και φυσικά είναι παράνομο και φυσικά αποτελεί κίνηση κατά του συνόλου, η άρνηση ελέγχου απ’ τα αρμόδια όργανα, υπεύθυνα για την διασφάλιση των δημοσίων εσόδων που χρειαζόμαστε ως κράτος περισσότερο από ποτέ! Και φυσικά η φοροδιαφυγή αποτελεί κολάσιμο αμάρτημα στις μέρες μας κι επιβάλλεται να σταματήσει για το καλό όλων! Ξεκάθαρα όλα αυτά!

Ωστόσο, όταν κυβερνητικό στέλεχος, βγαίνει με δημόσιες δηλώσεις και καθαρά ρεβανσιστικά, δηλώνει ότι εκείνοι που αρνήθηκαν έλεγχο, μπαίνουν στο στόχαστρο για συνεχείς ελέγχους, μόνο τη διαμόρφωση φορολογικής συνείδησης δε διαμορφώνει και φυσικά κάθε άλλο παρά το καλό παράδειγμα δίνει.

Ένα κράτος που έχει διαχειριστεί σωστό πολιτικό προσωπικό και άψογος δημόσιος τομέας, που είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του έναντι των πολιτών και παρέχει όλα όσα δικαιούται ο φορολογούμενος, που έχει τιμωρήσει τους μεγαλοφοροφυγάδες που έχουν καταληστέψει τα ταμεία του εμμέσως και φυσικά έχει τιμωρήσει όλους τους πολιτικούς που ευθέως το έχουν κλέψει, ναι, έχει το δικαίωμα να προειδοποιεί. Όχι να απειλεί! Να προειδοποιεί!

Το κράτος όμως με τη σημερινή του εικόνα, που κατάντησε να έχει μεταλλαχθεί μόνο σε έναν βαρύ φοροεισπρακτικός μηχανισμός και θεωρεί εξ οφιτσίου, όλους τους πολίτες του φοροφυγάδες, κάθε άλλο παρά έχει το δικαίωμα να απειλεί και να εκφράζεται ρεβανσιστικά έναντι των ηρώων, καθημερινών πολεμιστών, πλέον, της τραγικής καθημερινότητας όπως έχει διαμορφωθεί.

Τα μπάνια του λαού κι οι υψηλές θερμοκρασίες, έχουν οδηγήσει την πλειοψηφία σε διάφορες λύσεις, που ονομάζουμε διακοπές πλέον… με τα εξοχικά μας ενοικιασμένα σε Αλβανοβούλγαρους και Ρουμάνους αφού οι Ρώσοι έλειψαν πλέον και τα ξενοδοχεία μας γεμάτα με άλλους βαλκάνιους που μας ξεπερνούν πλέον σε ανάπτυξη και εισοδήματα.  

Τον Σεπτέμβριο όμως, με την επιστροφή όλων στην καθημερινότητα, θα διαπιστωθεί το ιδιότυπο ‘οικονομικό πραξικόπημα’ που σχεδιάζεται και θα έχει υπογραφεί όπως όλα δείχνουν απ’ την ‘πρώτη φορά αριστερά’ και τους δανειστές μας. Και πώς δικαιολογούνται οι δυο λέξεις αυτές δίπλα δίπλα; Το ‘οικονομικό’ φυσικά διότι θα αφορά αποκλειστικά και μόνο τον τομέα των οικονομικών μας, τα έσοδα και τις εναπομείνασες περιουσίες μας και το ‘πραξικόπημα’ διότι απλούστατα θα δουλεύουμε μόνο για να πληρώνουμε φόρους πλέον, όχι για ενδυνάμωση του κράτους και των υπηρεσιών του αλλά για την καταβολή των υποχρεώσεών μας στους δανειστές και με τον φόβο πάνω απ’ τα κεφάλια μας, χωρίς να έχουμε δικαίωμα ούτε για σκέψη εναλλακτικών.

Θα μας ‘στύβουν’ μέσα, χωρίς ανάπτυξη και επενδύσεις, ώστε να βγαίνει ‘ζεστό’ και στην ώρα του το χρήμα έξω, για να ικανοποιήσουμε τους ‘εταίρους’ μας. Κάτι τύποι λοιπόν που θα κάνουν δηλώσεις προς όφελος των δημοσίων εσόδων, θα είναι τα νέα πρόσωπα της ημέρας κι εκείνοι που θα βλέπουμε ακόμη και στον ύπνο μας μέχρι να φοβόμαστε να κλείσουμε τα μάτια μας. 

Και φυσικά δε σκέφτεται κανείς τον απλό Έλληνα της καθημερινότητας πλέον! Και φυσικά ο στόχος είναι μόνο το πορτοφόλι μας ,όσο άδειο κι αν είναι! Και φυσικά δεν περιμένουμε στήριξη από πουθενά πλέον με τις επιλογές των κυβερνώντων που συνεχίζουμε να κάνουμε!

Και φυσικά, είμαστε μόνοι μας σ’ αυτόν τον ατελείωτο Γολγοθά που μόνο ανάσταση δεν έχει για τέλος… Κι όλα αυτά είναι διαπιστώσεις που θα φανούν ξεκάθαρα απ’ τον επόμενο μήνα και θα δεχτούμε όλοι, αναγκαστικά, αισιόδοξοι ή όχι, δουλευταράδες ή τεμπέληδες, έχοντες ή όχι, αντέχοντες ή όχι…