Ρωσική βαρεμάρα…

Ειδικοί αναλυτές, κάποιοι που νομίζουν ότι είναι αναλυτές, εκείνοι που θα ‘θελαν να θεωρούνται αναλυτές αλλά κι εκείνοι που απλώς πιστεύουν ότι κατάλαβαν κάτι εμείς οι υπόλοιποι ούτε είδηση πήραμε, όλοι πάντως, κατέθεσαν τη σοβαρή, λιγότερο σοβαρή ή εντελώς ασόβαρη θέση τους για την πολύκροτη επίσκεψη στη Μόσχα. Κι όμως, όλα τα είπε το ύφος Πούτιν…

Πήγε λοιπόν ο πρωθυπουργός μας στη Μόσχα. Απ’ τη στιγμή που ανακοινώθηκε το ταξίδι, λόγια, υποθέσεις και καλά πληροφορίες, ό,τι μπορεί να σκεφτεί ο καθένας, κυκλοφόρησε ως είδηση. Τίποτε απ’ αυτά τελικά δεν ίσχυε κι απεδείχθη περίτρανα πριν ακόμη ξεκινήσει η επίσκεψη, με δηλώσεις ευρωπαίων πολιτικών παραγόντων που ‘τράβηξαν το αυτί’ των μελών της αντιπροσωπείας.

Μετά μάθαμε ότι αφίχθη και μάλιστα μετά της συντρόφου ο πρωθυπουργός στη ρωσική πρωτεύουσα κι είδαμε και την υποδοχή από αξιωματούχους… όχι υπουργούς ή άλλους υψηλόβαθμους. Το πρώτο μήνυμα λοιπόν εστάλη… Τα συμπεράσματα μάλλον αδιάφορα αφού απλώς δεν είχε πάει Ρωσία η Περιστέρα και βρήκε την ευκαιρία ή μπορεί να είχε και κανέναν γνωστό εκεί κι είπε να τον δει ενώ η απλή υποδοχή ήταν μάλλον αναμενόμενη οπότε δε δόθηκε και μεγάλη δημοσιότητα…

Κι ήρθε η στιγμή της συνάντησης στο ‘παλάτι’ που υποδέχεται ο Πούτιν κι αφήσαμε να περάσουν ασχολίαστα τα λάθη της ελληνικής αποστολής όσον αφορά το πρωτόκολλο, που ήταν πολλά όπως μπορούσε να εντοπίσει εύκολα ένας απλός παρατηρητής. Να κάτι λάθος επιλογή καρέκλας υπουργών, να κάτι βιασύνες καθίσματος του Αλέξη και να τον επαναφέρει ο Πούτιν, να κάτι γελάκια όταν δεν έπρεπε κατά τη διάρκεια των δηλώσεων. Δεν ήθελε πολύ ο κρύος, τυπικός, ψυχρός στη συμπεριφορά του και φυσικά πολιτικός σκληρής στάσης ρώσος Πρόεδρος, να ρίχνει απαξιωτικά βλέμματα στον πρωθυπουργούλη μας…

Για ποια αυτοπεποίθηση και ποια σιγουριά και θέση της χώρας μιλάμε όταν σε μια απλή επίσκεψη με συγκεκριμένο πρωτόκολλο, δε μπορεί ν’ ανταποκριθεί μια ομάδα μιας μικρής χώρας που επισκέπτεται μια τόσο αυστηρή σε εθιμοτυπικά [πρωτόκολλα χώρα; Τα γελάκια κι οι χαρούλες, μας καθιστούν ακόμη πιο γελοίους απ’ ό,τι έχουμε καταστεί λόγω πραγματικών λαθών στα σοβαρά θέματα.

Φυσικά, όταν έχεις φτάσει στον πάτο, ποιος υπολογίζει τέτοια τυπικά; Κι όμως, εκείνο το απαξιωτικό όσο και γεμάτο βαρεμάρα ύφος του Πούτιν, θα μπορούσαμε να το έχουμε αποφύγει τελικά αν δε γινόταν αυτή η επίσκεψη που τελικά τίποτε απολύτως δεν απέφερε…

Επανεκκίνηση σε κάτι που δεν είχε σταματήσει κι ένα τεράστιο μελλοντικό ‘όχι’ στην περίπτωση που σκεφτόμασταν να ζητήσουμε κάτι καθώς κι ένα μεγαλοπρεπέστατο ‘όχι’ για την περίπτωση διαχωρισμού της χώρας απ’ το εμπάργκο για τα ελληνικά προϊόντα, είναι το αποτέλεσμα αυτής της σύντομης επίσκεψης κι όλα τ’ άλλα είναι ατέρμονο μπλα μπλα όπως μάθαμε να το λέμε στην Ελλαδίτσα, όπως την καταντήσαμε.

Όπως και να το πει ή να το γράψει κάποιος, με γελοία υπεροπτικό ύφος σαράντα καρδιναλίων ή με γελοία γλώσσα πολιτικών όρων που διαβάζουμε σε βιβλία που δεν καταλαβαίνει ο μέσος άνθρωπος, με αριστερίστικη διάθεση ή με δεξιά υποκειμενικότητα, τα συμπεράσματα είναι συγκεκριμένα και μηδενικά. Η βαρεμάρα κι η βιασύνη του Πούτιν, τα είπε όλα…