Πετυχημένο φύλο σε αποτυχημένο κόσμο…;

Τι ακριβώς γιορτάζουμε στις 8 Μαρτίου ως γυναίκες; Την επιτυχία μας ως μητέρες με τις Μήδειες παγκοσμίως ν’ αυξάνονται; Την επιτυχημένη συγκυβέρνηση του πλανήτη με τους άνδρες, με τους λαούς να υποφέρουν και τη φτώχια ν’ αυξάνεται παγκοσμίως; Την οικονομική συνδιαχείριση με τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους να σπαταλώνται ή ν’ αποκρύπτονται; Ποια είναι αυτή η επιτυχία που θ’ ανεβάσει τις πιο αδαείς από μας, στα τραπέζια για τσιφτετέλι, γιορτάζοντας μια, έτσι κι αλλιώς, μέρα μνήμης αγώνων που μάλλον έπεσαν στο κενό…;

Λιτότητα ξελιτότητα, προβλήματα ξεπροβλήματα, η 8^η Μαρτίου θα γιορταστεί κανονικά όπως όλα δείχνουν, με τα μαγαζιά να ετοιμάζονται και να διαφημίζουν την ιδιαίτερη μεταχείριση, τη συγκεκριμένη μέρα ‘γιορτής’. Επαγγελματίες είναι , τη δουλειά τους κάνουν, ειδικά όταν εμφανίζεται τέτοιο ενδιαφέρον από γυναίκες που ένας Θεός ξέρει, για ποιον λόγο συνεχίζουν να θεωρούν ότι κάτι γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου.

Οι εποχές που η γυναίκα ήταν κλεισμένη στο σπίτι κι έψαχνε τρόπους και λόγους να βγει, να διασκεδάσει και να το παίξει αφεντικό, πέρασαν εδώ και χρόνια! Μια χειραφετημένη γυναίκα του σήμερα που έτσι κι αλλιώς η κοινωνία έχει αναγνωρίσει τη θέση της, τουλάχιστον σε πολιτισμένες χώρες, δεν έχει ανάγκη από ηλίθια ξεσαλώματα που την υποβαθμίζουν!

Άλλωστε, η 8^η Μαρτίου είναι μια παγκόσμια ημέρα μνήμης των αγώνων των γυναικών και των όσων πέτυχαν οι εκπρόσωποι αυτού του φύλου, σε άλλους αιώνες. Κι είναι πολλά αυτά που πέτυχαν αλλά υπάρχουν πάρα πολλά ακόμη που μένουν να επιτευχθούν, ειδικά όσο υπάρχουν μέρη του πλανήτη που η γυναίκα είναι ένα βήμα πριν το ζώο, με την ανάλογη εκμετάλλευση κι αντιμετώπιση και καθημερινά βιάζεται, χτυπιέται, υποβαθμίζεται, δολοφονείται και γενικώς διασύρεται, με μπούργκα ή χωρίς.

Όσο υπάρχουν τέτοια φαινόμενα, καμιά διάθεση για γιορτή δεν επιτρέπεται να υπάρχει σε καμιά χώρα της παγκοσμιοποιημένης σύγχρονης κοινωνίας των εθνών. Της κοινωνίας που ακόμη και στα πιο πολιτισμένα κράτη, ο διασυρμός του γυναικείου φύλου έχει ξεπεράσει τα όρια, με τα κοριτσόπουλα να κάνουν πλαστικές έχοντας γελοία πρότυπα και τις έφηβες να περνούν τη ζωή τους φωτογραφιζόμενες σε απίθανα μέρη διαφημίζοντας τα όποια κάλλη τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Θεωρούμε ότι οι γυναίκα έχει φτάσει ψηλά επειδή συγκυβερνά πλέον τον πλανήτη, δίπλα στον πάλαι ποτέ ισχυρότερο άνδρα. Πόσο μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία η διακυβέρνηση όμως, όταν εμφανίζεται αυτή η κατάπτωση σε όλους τους τομείς, σε όλες τις χώρες; Σύγχρονες Μήδειες, που πολλαπλασιάζονται, γυναίκες εκτός ορίων που δυσφημούν το φύλο, διαπλεκόμενες και εμπλεγμένες σε σκάνδαλα παγκοσμίου εμβελείας, τρομοκράτισσες και καμικάζι, πληρωμένες εκτελέστριες, όλα τα κάνουν πλέον! Αυτή είναι η θετική εξέλιξη της γυναίκας; Αυτό είναι που πρέπει να γιορτάζουμε ξέφρενα κάθε 8^η Μαρτίου;

Τότε τι θα γιορτάζαμε αν απέδιδαν όντως οι αγώνες εκείνων που σήμερα θυμόμαστε κι η γυναίκα έπαιρνε ένα κομμάτι της κατάστασης στα χέρια της, όχι ως σύζυγος δικτατόρων ή ερωμένη αδύναμων ανδρών αλλά με την αξία της και πετύχαινε νοικοκύρεμα, ειρήνη, δικαιοσύνη, αποκατάσταση των κακώς κειμένων; Τι θα γιορτάζαμε αν οι γυναίκες στο θόλο των επικρατέστερων χωρών, σταματούσαν τους πολέμους και καταπολεμούσαν την τρομοκρατία; Αν σταματούσαν τον θάνατο χιλιάδων αδύναμων παιδιών και γυναικών σε κράτη με εξωπραγματικά ήθη κι έθιμα κατά των αδυνάτων;

Η αποτυχία της σωστής διαχείρισης και διακυβέρνησης του πλανήτη, με τους θανάτους ν’ αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, τις αδικίες να εξαπλώνονται σαν τσουνάμι και τους ανθρώπους να μεταλλάσσονται αργά αλλά σταθερά σε κτήνη, λιγότερο ή περισσότερο ανά περίπτωση, μόνο επιτυχία δε μπορεί να θεωρηθεί. Η ενεργός συμμετοχή του γυναικείου φύλου στην παγκόσμια διακυβέρνηση κι η περίφημη ισότητά της με τον άνδρα, σε μια ηλίθια προσπάθεια ανταγωνισμού δύο, ούτως ή άλλως, διαφορετικών προτύπων, του αρσενικού και του θηλυκού, επιφέρει και τις ανάλογες ευθύνες.

Η μόνη επιβεβλημένη κίνηση για τη φετινή παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας, είναι η μνήμη και τιμή εκείνων που πραγματικά αγωνίστηκαν ως οραματίστριες ενός καλύτερου και δικαιότερου κόσμου, με τη γυναίκα σε ενεργό ρόλο κι ίσως και την προσπάθεια να βρούμε τρόπους αντίδρασης στη διαφαινόμενη αρνητική εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, με την ενεργό συμμετοχή πλέον και της κάποτε αδύναμης γυναίκας.

Γλέντια και πανηγύρια δε χωράνε, τουλάχιστον για όσες γνωρίζουν να χρησιμοποιούν στοιχειωδώς τις πλούσιες πηγές ενημέρωσης για τα δεινά του φύλου μας και δε χρησιμοποιούν μόνο τις φωτογραφικές μηχανές και τις οθόνες για να υποβαθμίζουν κάθε έννοια συνδεδεμένη με τη γυναίκα…