Η ελπίδα κι οι ευχές ο πραγματικός αντίπαλος….

Κι αν το λέγαμε εδώ και χρόνια, τώρα ήρθε η στιγμή που είμαστε πράγματι σε μεταίχμιο και σε χρονική στιγμή που επιλέγουμε για τα πολλά επόμενα χρόνια… Μόνο που απέναντι στο κατεστημένο και το φθαρμένο, όπως παρουσιάζονται τα πολιτικά κόμματα που κυβερνούν, δεν έχει πείσει κάποιος ότι κομίζει το καινούργιο… Μόνο ευχές κι ελπίδες είναι ο πραγματικός αντίπαλος του παλιού…

Και μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις πιο γρήγορες, ήρεμες και τελικά διαφορετικές σε πολλά επίπεδα εκλογές. Όσο ήσυχα όμως κι αν είναι τα πράγματα, εκτός από κάποιους γνωστούς ηλίθιους που απλώς μας υπενθυμίζουν την απύθμενη βλακεία τους και την ψήφο με χιούμορ των συμπολιτών τους που τους έβαλαν στη βουλή, τόσο σημαντική είναι η χρονική στιγμή για την επιλογή μας.

Ακούγαμε σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις ότι πρόκειται για τις εκλογές που καθορίζουν το μέλλον της χώρας. Μόνο που βιαζόντουσαν να μας το πουν. Τώρα ήρθε η ώρα που όσοι έμειναν να το λένε, έχουν δίκιο. Αυτό είναι το πραγματικό σταυροδρόμι που λέγαμε εδώ και χρόνια ότι βρίσκεται η χώρα.

Τώρα είναι η πραγματική στιγμή που θα επιλέξουμε προς τα πού θα πορευτούμε ως κράτος. Με τη διαμορφωμένη κατάσταση ως έχει, στα οικονομικά μας κυρίως που τελικά όμως επηρεάζουν όλη την υπόλοιπη ζωή μας, δεν είναι εύκολο να σκεφτούμε ψύχραιμα κι αντικειμενικά, αυτό είναι δεδομένο.

Η ανάλυση για ιδεολογική προτίμηση, φαντάζει πολυτέλεια που λίγοι, ελάχιστοι ίσως, έχουν απομείνει να την απολαμβάνουν σ’ αυτή τη χώρα. Η κομματική τοποθέτηση γίνεται πλέον δύσκολη αφού οι επιλογές είναι πολλές και κοντά σε μεγάλα κόμματα έχουν ξεφυτρώσει μικρότερα πιο δελεαστικά και με τη φρεσκάδα του νέου και άφθαρτου που όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε… και άπειρου…

Έτρεξαν να συμπορευτούν, νέοι άνθρωποι, με νέα κόμματα. Υποψήφιοι χιλιάδες τελικά, ανταγωνίζονται τους αυτοδιοικητικούς… σχεδόν! Και τι λέει ο καθένας; Άλλα αντ’ άλλων στις περισσότερες περιπτώσεις, δυστυχώς.

Όρεξη να παρακολουθήσουμε; Καμιά! Ποσοστό σοβαρότητας; Μικρό! Σοβαροί υποψήφιοι; Οι λιγότεροι! Διέξοδος για τα προβλήματα; Δύσκολα…

Σ’ αυτή τη μάχη λοιπόν, του παλιού και φθαρμένου όπως εμφανίζεται, με το νέο κι άφθαρτο, δυστυχώς διαπιστώνεται ότι η απογοήτευση απ’ τους παλιούς, δεν αντικαθίσταται από πειθώ για σοβαρότητα απ’ τους νέους!

Αυτό που εμείς θεωρούμε ότι μπορεί ν’ απέτυχε να κάνει ό,τι έταξε, απέναντί του δεν έχει κάποιον ή κάτι που θα μπορούσε να πείσει ότι μπορεί να κάνει περισσότερα και καλύτερα! Απέναντί του έχει μόνο την ελπίδα και τις ευχές μας, που όμως γνωρίζουμε όλοι μας ότι δεν εδράζονται πουθενά!

Στις υποθέσεις ότι ίσως κάτι γίνει κι ότι ίσως μια αλλαγή προσώπων, θα έφερνε και κάτι θετικό, είμαστε. Όσο κι αν ψάξει κάποιος, αντικειμενικά να βρει διέξοδο σε πρόσωπα και θέσεις, το μόνο που διαπιστώνει είναι απειρία, ασυνεννοησία και κανένα σοβαρό επιχείρημα! Κι αυτά φυσικά, δεν αποτελούν όπλα για μια τέτοια μάχη που έχουμε με τους δανειστές μας…  

Μακάρι λοιπόν, να επιλέξουμε το καλύτερο για τη χώρα… το ευχόμαστε και το ελπίζουμε αφού δε μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο.