Όταν ο δήμαρχος … «είναι αλλού» …

Μια νέα κατηγορία δημάρχων έχει αναδειχθεί απ’ τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές αφού και τα μεμονωμένα περιστατικά του παρελθόντος, εξελίσσονται, ενισχύοντας την υποψία ότι κάποιοι δήμαρχοι «είναι αλλού»…

Μια κάμψη δημοτικότητας κι ενδιαφέροντος απ’ τους πολίτες, η αλήθεια είναι ότι την περνούν οι τηλεοπτικοί και άλλοι συνήθεις αστέρες που είχαμε συνηθίσει να μας ταλαιπωρούν με διάφορους τρόπους. Μια αδιαφορία, ένα μπούχτισμα με τα καμώματά τους, το έχουμε νιώσει όλοι, ακόμη κι εκείνοι που σχεδόν αποκλειστικά, σε τέτοιες ειδήσεις περιοριζόταν η ενημέρωσή τους μέχρι πρότινος. Τα «καλά» τα χρόνια, τότε που πιστεύαμε, τρομάρα μας, ότι είχαμε λύσει τα προβλήματά μας κι είχαμε την πολυτέλεια ν’ ασχολούμαστε με τις ζωές άλλων.

Ωστόσο, φαίνεται ότι τη θέση εκείνων που «θάμπωσε» η εικόνα τους πλέον, παίρνουν νέοι αστέρες και μάλιστα εκλεγμένοι. Κι αν αφήσουμε στην άκρη τους πρωταγωνιστές της κεντρικής πολιτικής σκηνής που μας εκνευρίζει και μόνο η εικόνα τους, δείχνουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους υπόλοιπους, της τοπικής αυτοδιοίκησης. Κι εκεί, μετά τις τελευταίες εκλογές, έχουν αναδειχθεί κάτι «λουλούδια», αλλά κάτι «λουλούδια»!

Η αναφορά ονομαστικά και με σειρά προτεραιότητας στις πωλήσεις των καναλιών, είναι περιττή αν κι είναι γνωστό ότι οι πόλεις κατά σειρά που «ευτυχούν» να προπορεύονται είναι κατά σειρά προτίμησης Μαραθώνας, Θεσσαλονίκη, Βόλος, Στυλίδα αφού οι πρώτοι πολίτες τους, καταφέρνουν με διάφορους τρόπους να τραβούν τα βλέμματα και το ενδιαφέρον της υπόλοιπης χώρας.

Εκλογή απ’ τους συμπολίτες τους κι όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, μοιάζει πλέον παραπάνω από βέβαιο ότι η κάλπη είναι η «κολυμβήθρα του Σιλωάμ»  οπότε, απλώς να παρακολουθούμε μπορούμε πλέον, τα σήριαλ που ξεκίνησαν σ’ αυτές ή κι άλλες περιοχές, μετά την ορκωμοσία των νέων εκλεγμένων τους.

Είναι οι Δήμαρχοι που γενικώς «είναι αλλού» ή έτσι δείχνουν τέλος πάντων. Κάποιοι εξ αυτών δε, αγαπημένα παιδιά του συστήματος και δη, του τηλεοπτικού και των μέσων ενημέρωσης γενικά, έχουν σαφώς αφήσει όλα τα σοβαρά σε συμβούλους και υπηρεσιακούς παράγοντες, υπό την ευθύνη των εκλεγμένων της παράταξής τους κι εκείνοι επιδίδονται σε άλλες δραστηριότητες που προσφέρουν άρτον και θεάματα.

Εκείνοι δε, που είναι χορτασμένοι απ’ τη ζωή κι έχουν περάσει απ’ όλα τα στάδια της επαγγελματικής, κοινωνικής αλλά και προσωπικής περιπέτειας και δε χάνουν ευκαιρία να το αποδεικνύουν, είναι οι πιο προκλητικοί κι εκείνοι που εκνευρίζουν περισσότερο, τους πολίτες που αντιμετωπίζουν ένα σωρό προβλήματα εξ αιτίας της αργής ή και καθόλου ενίοτε, αντίδρασης του δήμου σε ζητήματα που αφορούν στην καθημερινότητα των κατοίκων του.

Και φυσικά, το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι ψηφίστηκαν απ’ τους συμπολίτες τους και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις με μεγάλες διαφορές απ τους πολιτικούς αντιπάλους τους, τους νομιμοποιεί σε όλα κι απλώς τους δίνει «αέρα» να συνεχίζουν να «είναι αλλού» και να προκαλούν με τις γελοίες, πολύ συχνά, συμπεριφορές κι αποφάσεις ή απλώς σκέψεις τους που δημοσίως εκφράζουν…

Το επικίνδυνο του πράγματος όμως, έχει αναδειχθεί απ’ την εξέλιξη του εθνικιστικού κόμματος που ψηφίστηκε από πολίτες με χιούμορ ή αγανάκτηση και τώρα παρακολουθούμε τις κρυφές δραστηριότητες που αποδεικνύουν τα πραγματικά δεδομένα του. Αν και στην τοπική αυτοδιοίκηση, συνεχίσουμε να ψηφίζουμε με κριτήρια όπως το χιούμορ, το παλιό lifestyle, οι κραυγές και οι καλές δημόσιες σχέσεις, απλώς θα πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι θα έχουμε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές για γέλια ενώ η καθημερινότητά μας θα εξελίσσεται συνεχώς για κλάματα…