Βόλτα ή ανάπτυξη…;

Καλή η διεκδίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης για το κομμάτι του λιμανιού που ήδη χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις και βόλτες αλλά οι άνθρωποι που βιοπορίζονται απ’ το λιμάνι Θεσσαλονίκης, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την συρρίκνωσή του που αν συνεχιστεί θα κοστίσει πολύ ακριβά σε όλη την ευρύτερη περιοχή

Στον απόηχο των αυτοδιοικητικών εκλογών που επέτρεψαν για πέντε χρόνια ακόμη, στη σημερινή δημοτική αρχή να συνεχίσει ό,τι ξεκίνησε και στον Γ. Μπουτάρη να συνεχίσει την ίδια τακτική αφού οι Θεσσαλονικείς του έδωσαν εκ νέου εντολή, διαφαίνεται ότι το ερώτημα γίνεται καυτό κι όσο περνάει, επιτακτικό: τι θέλουμε για τη Θεσσαλονίκη; Διάφορες παρελάσεις και γενικώς δραστηριότητες του γλεντιού και του κεφιού ή πραγματική ανάπτυξη που μπορεί να έχει κι ως επακόλουθο και την αύξηση του τουρισμού;

Πολλά τα προβλήματα του λιμανιού…

Η ερώτηση που θέσαμε σε άνθρωπο του λιμανιού όπως λέγονται εκείνοι που δραστηριοποιούνται στο λιμάνι Θεσσαλονίκης εδώ και χρόνια κι έχουν διαμορφωμένη άποψη για την κατάσταση που επικρατεί και τον τρόπο που εξελίχθηκε, ήταν κατά πόσο μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία του εν γένει η τυχόν παραχώρηση του προβλήτα που ήδη ο Δήμος Θεσσαλονίκης διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Με τον τρόπο που οι καπετάνιοι του λιμανιού γνωρίζουν, ο ερωτηθείς αναφέρθηκε στη συρρίκνωση που ήδη παρουσιάζει και την αδυναμία του να επεκταθεί όπως χρειάζεται αν συνεχίζει να υπάρχει η ίδια στόχευση, για την εξέλιξή του στο μεγαλύτερο διαμετακομιστικό κι εμπορικό κέντρο όλων των Βαλκανίων.

Όπως αναφέρει, είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός ώστε να υπάρξει χώρος για την αναμονή των εμπορικών πλοίων, εντός του Θερμαϊκού και παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει για εξασφάλιση σημείων ανατολικά του λιμανιού, δεν έχει γίνει κάτι προς την επιθυμητή κατεύθυνση.

Ένα θέμα ακόμη είναι ο περιορισμένος χώρος που επιτρέπει σε συγκεκριμένο αριθμό πλοίων να δέσουν πλαγίως στο λιμάνι με αποτέλεσμα να έχουν αποκλεισθεί σημαντικές συμφωνίες με ενδιαφερόμενες εταιρίες του εξωτερικού.

Η δυσκολία της εξόδου των μεγάλων οχημάτων απ’ την έξοδο του λιμανιού, λόγω του κυκλοφοριακού φόρτου της οδού που διέρχεται μπροστά του, σημείωσε επίσης ο ερωτηθείς, ότι αποτρέπει τους ενδιαφερόμενους να συνεργαστούν, είτε εμπορικά, είτε τουριστικά ενώ θύμισε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης προς τα δυτικά που έχουν δραστηριοποιηθεί ιδιώτες αποτρέποντας την επέκταση του λιμανιού προς εκείνη την περιοχή.

Έχει κι αλλού… λιμάνια…

Ένα θέμα που στηλίτευσε ιδιαίτερα καυστικά ο γνώστης της κατάστασης, αφορούσε στον τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων του λιμανιού Θεσσαλονίκης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι κάποιοι το θεωρούν ως το μοναδικό που μπορεί να λειτουργήσει στην ευρύτερη περιοχή ενώ τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Θυμίζει ότι τόσο ανατολικά της Θεσσαλονίκης όσο και νοτιοδυτικά, υπάρχουν λιμάνια πόλεων που εμφανίζονται έτοιμα να τραβήξουν το ενδιαφέρον των μεγάλων εταιριών και να εκπληρώσουν τις απαιτήσεις τους, ώστε να εξελιχθούν σε εμπορικό κι όχι μόνο, κόμβο της ευρύτερης περιοχής.

Αναφερόμενος δε, στην επιλογή πολλών απασχολούμενων στο λιμάνι Θεσσαλονίκης, θυμάται ότι όταν επέλεγαν το συγκεκριμένο, είχε δοθεί ελπίδα και προοπτική για την ανάπτυξή του που έφερε πολύ κόσμο στην πόλη, που εγκαταστάθηκε και δραστηριοποιείται εδώ, χωρίς όμως να διαφαίνεται και προοπτική σήμερα αλλά μάλλον συρρίκνωση.

Πνεύμονας και πόλος ανάπτυξης

Πολλά τα παραδείγματα περιοχών αλλά και πόλεων ολόκληρων, που χάρη στα λιμάνια τους και την ανάπτυξή τους, πήραν ζωή κι έσωσαν πολλές χιλιάδες κατοίκων που όχι μόνο δε μετανάστευσαν απ’ τις περιοχές όταν είχαν μαραζώσει αλλά έφεραν και νέους που δραστηριοποιούνται κι έχουν εξασφαλίσει άνετη ζωή με επαγγέλματα γύρω απ’ τα λιμάνια.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Σαλαμίνα αλλά κι οι περιοχές που χρησιμοποιούνται πλέον για την εμπορική κίνηση που κάποτε εξυπηρετούσε ο Πειραιάς. Ως απολύτως επιτυχημένη δε, απεδείχθη κι η απόφαση της χρήσης του λιμανιού του Πειραιά, μόνο για επιβατηγά πλοία.

Σε μια περιοχή που η ανεργία καλπάζει κι η ανατροπή των δεδομένων του οικονομικού ιστού, όπως συνέβη στη Θεσσαλονίκη, πνεύμονες οικονομικής ζωής και πόλοι ανάπτυξης είναι παραπάνω από απαραίτητοι ενώ η ανάγκη ορθής χρήσης σημαντικών κυττάρων για την ευκταία ανόρθωση των οικονομικών δεικτών, είναι απλώς επιβεβλημένη.

Καλές οι …βόλτες αλλά προέχει η ανάπτυξη

Και φυσικά ο πολιτισμός κι διάθεση χώρων ψυχαγωγίας στους κατοίκους μιας πόλης, είναι απαραίτητα κι άμεσα συνυφασμένα με πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη. Και φυσικά έχει άλλο χρώμα η περιοχή του προβλήτα που ήδη χρησιμοποιείται για πολιτιστικές κι άλλες εκδηλώσεις.

Ωστόσο, όταν μια περιοχή υποφέρει από ανεργία κι η οικονομία της έχει ανατραπεί πλήρως, εκείνο που προέχει είναι η ανάπτυξη που αποτελεί μονόδρομο για τη δημιουργία νέων δεδομένων που θα φέρουν και την εξέλιξη σε όλους τους τομείς.

Ο τουρισμός που αποτελεί πρώτιστο στόχο για την επανεκλεγείσα δημοτική αρχή της πόλης, φυσικά αποτελεί έναν πυλώνα ανάπτυξης όμως είναι παραπάνω από εμφανές ότι δεν είναι δυνατόν να είναι ο μόνος ενώ απαραίτητη είναι κι η προσοχή στην ποιότητα των τουριστών που επισκέπτονται την πόλη. Άλλωστε, στόχος είναι η επίλυση προβλημάτων κι όχι η δημιουργία νέων, λόγω λανθασμένων ή απλώς, αδιάφορων επιλογών.  

Ισόρροπη ανάπτυξη που θα επιφέρει πολλαπλά οφέλη σε όλους τους τομείς

Είναι παραπάνω από εμφανές ότι η λύση στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι φυσικά η δύσκολη, που απαιτεί την ισορροπημένη ανάπτυξη του λιμανιού ώστε να επέλθει η ανάπτυξη που μπορεί να προκύψει, με τον κατάλληλο σχεδιασμό και τις απαραίτητες αλλαγές. Απ’ αυτή την ανάπτυξη και την ορθή λειτουργία, θα προκύψει αβίαστα τουρισμός που και την ποιότητα και την ποσότητα που απαιτείται θα διαθέτει, ώστε να έχει πολλαπλά οφέλη η πόλη στο σύνολό της και μάλιστα άμεσα.

Συνεργασία, επιστημονική προσέγγιση και ανοιχτό μυαλό ανθρώπων με όραμα για τις επόμενες δεκαετίες της πόλης, χρειάζονται κι όχι απλώς σπασμωδικές ενέργειες κι επίμονες προσπάθειες για συγκεκριμένους τομείς που απλώς ταυτίστηκαν εκλεγμένοι, ένα βήμα πριν την αποχώρησή τους απ’ την διαχείριση των κοινών συμφερόντων των Θεσσαλονικέων.

Άλλωστε τίθεται και θέμα τι επιθυμούν οι Θεσσαλονικείς, μια πόλη του γλεντιού και των παρελάσεων ή μια πόλη με σταθερή εμπορική κίνηση κι ανάπτυξη που έχοντας λύσει το βιοποριστικό των κατοίκων της θα είναι σε θέση να παράγει και πάλι πολιτισμό…