Πολύχρωμη Σαλονίκη...αχρωμάτιστη...

Δελεαστική η ύπαρξη «δεξαμενής ψηφοφόρων», μπλε, πράσινη, πορτοκαλί, κόκκινη αλλά τα τοπικά προβλήματα δεν έχουν χρώματα… Και κάποιοι από μας που ζητάμε την άδεια των συμπολιτών μας να διαχειριστούμε τα κοινά, την άποψή μας για τα μνημόνια και τα λάθη ή τα ορθά της κεντρικής εξουσίας, την κρατάμε για τον εαυτό μας αφού δεν θα βοηθήσει σε τίποτα στη διαχείριση της Θεσσαλονίκης….

Παρουσιάζονται τα προγράμματα των συνδυασμών που διεκδικούν την ψήφο των Θεσσαλονικέων κι ως είθισται, στο κάθε πρόγραμμα αποτυπώνεται το όραμα και το σχέδιο κάθε συνδυασμού για την πόλη και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοί της. Όπως επιτάσσει η δημοκρατική τακτική, η ανάγνωση του προγράμματος των συνδυασμών κι η σύγκριση μεταξύ τους ώστε να επιλέξει ο καθένας μας εκείνο που θεωρεί πληρέστερο κι εκείνο που δίνει τις περισσότερες και καλύτερες λύσεις, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να επιλεγεί συνδυασμός και πρόσωπα.

Άλλωστε, ο καθένας έχει την πορεία του κι έχει διαγράψει το προσωπικό, επαγγελματικό και οικογενειακό του αποτύπωμα που όσοι τον γνωρίζουν διά ζώσης, μπορούν να το βεβαιώσουν και να το κρίνουν, βοηθώντας και τους υπόλοιπους. Η συνολική πορεία για τους μεγαλύτερους αλλά κι ο σχεδιασμός σε συνδυασμό με τη μόρφωση, για τους νεώτερους, αποτελούν τα εφόδια για τον «πόλεμο της κάλπης».

Είναι όμως έτσι; Θα έπρεπε να είναι πάντως και καλά θα κάνουμε να ξεκινήσουμε να το βλέπουμε και να το αντιμετωπίζουμε έτσι, αν βούληση είναι να πάμε μπροστά κι όχι απλώς παρακάτω χρονικά…  

Όλοι ανήκουμε σ’ έναν ιδεολογικό χώρο και κάποιοι έχουν και πλούσιο κομματικό παρελθόν. Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που σήμερα δε μπορούν να βρουν έναν κομματικό μηχανισμό της χώρας να τους εκφράζει. Αυτό φυσικά σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι έπαψαν να είναι πολιτικά όντα ή ότι απαγορεύεται να εμπλακούν στην πολιτική σκηνή. Ειδικά δε, στην τοπική πολιτική σκηνή που επιβάλλεται να είναι ακομμάτιστη και πέρα από λάθη ή εξαρτήσεις που έχουν προκύψει για τα κόμματα εξουσίας.

Οι επιλογές των κομμάτων της κεντρικής εξουσίας, απλώς αδικούν την αυτοδιοίκηση όταν προσπαθούν να την «κουκουλώσουν». Οι συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες υπογράφηκαν σωστές ή λάθος, συνεργασίες και συμφωνίες για τη χώρα, από συγκεκριμένα πρόσωπα που ψηφίστηκαν μέσω κομμάτων, δεν έχουν καμιά σχέση με τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας που θα κληθεί να παλέψει πλέον, στις μέρες μας, για το κοινό καλό της πόλης.

Κι αν κάποτε η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελούσε το πρώτο βήμα για την πολιτική καριέρα ενός επίδοξου πολιτικού, στις μέρες μας αυτό είναι τουλάχιστον δύσκολο πλέον λόγω κυρίως της κατάστασης όπως έχει διαμορφωθεί με τον πολυκομματισμό και την πολυπροσωπία υποψηφίων. Άλλωστε, τα κίνητρα της εμπλοκής ενός νέου στην τοπική αυτοδιοίκηση ατόμου, είναι σίγουρα διαφορετικά και φυσικά πιο αγνά, μετά το ξεκαθάρισμα που έγινε για τις παλιές φρουρές αυτοδιοικητικών που είχαν παρεξηγήσει πολλά πράγματα, κυρίως προς ίδιον όφελος…

Καλές οι χρωματιστές δεξαμενές ψηφοφόρων αλλά οι κίνδυνοι που ενέχουν είναι σημαντικά περισσότεροι απ’ τα όποια ωφελήματα, οπότε, μακριά απ’ την γράφουσα… Αρκετά «ζει επικινδύνως» με την επιλογή της να παλεύει στα «κύματα του ωκεανού του επιχειρείν» αυτής της χώρας… Για την πόλη που λατρεύει και ζει, επιθυμεί απλώς καλύτερες συνθήκες και λύση των προβλημάτων, όχι απλώς χρωματισμό τους….