Μπορεί
η φιλοσοφία του Χριστιανισμού να είναι μια και συγκεκριμένη όπως διαμορφώθηκε
απ’ τον Λόγου του Χριστού διά των μαθητών του αλλά η Εκκλησία οφείλει να
εναρμονίσει κάποιες παραμέτρους που δεν επηρεάζουν τη βάση της πίστης των Χριστιανών,
με τα νέα δεδομένα που δημιούργησαν η επιστήμη και οι οικονομικές κι άλλες
συγκυρίες στις οποίες καλούνται πλέον να ζήσουν οι χριστιανοί… που πλέον δεν
οργώνουν τη γη μόνο κι ούτε μόνο βόσκουν πρόβατα… ως εργασία
Μεγάλη η συζήτηση για τον ρόλο της Εκκλησίας στη
σύγχρονη κοινωνία ενώ πολλά και σημαντικά είναι τα ζητήματα που προκύπτουν για
πολλούς χριστιανούς που βρίσκονται μπροστά σε σύγχρονα προβλήματα.
Περιπτώσεις όπως αυτή της εξωσωματικής γονιμοποίησης
που αποτελεί ένα επιστημονικό θαύμα που συγχρόνως όμως εγείρει και ηθικά
ζητήματα που καλείται ν’ αντιμετωπίσει κάθε κληρικός ή πνευματικός κάθε φορά
που ένας Χριστιανός αναρωτιέται, αποτελούν την μεγαλύτερη απόδειξη ότι
χρειάζεται οπωσδήποτε εναρμόνιση της Εκκλησίας με τα νέα δεδομένα ώστε ν’
αποφεύγονται παραφθορές και παρανοήσεις.
Ανάμεσα
στα επιχειρήματα εκείνων που αντιτίθενται στο άνοιγμα της αγοράς και τις
Κυριακές, επιστρατεύθηκε κι ο λόγος του Χριστού περί αναπαύσεως την Κυριακή
ημέρα. Ωστόσο, ήδη πολλά είναι εκείνα τα επαγγέλματα που απασχολούν χριστιανούς
την Κυριακή με πρώτο φυσικά εκείνο του κληρικού και των ιεροψαλτών! Κι αυτό
συμβαίνει διότι απλούστατα, έχει εδώ κι αιώνες πλέον, πάψει η ανθρωπότητα, να
οργώνει χωράφια και να βόσκει πρόβατα…, μόνο!
Τα περί αμαρτίας που μάλλον πρέπει επίσης να
επαναπροσδιορισθούν από κάποια Οικουμενική Σύνοδο, αποτελούν ένα πολύ σημαντικό
θέμα για τους χριστιανούς αφού εκείνοι που καλούνται να χρησιμοποιήσουν ή να
«υποκύψουν» σε αμαρτωλές πράξεις βάσει των προηγούμενων δεδομένων, ώστε να
ξεπεράσουν σύγχρονες δυσκολίες, βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος χωρίς σαν
έχουν ξεκάθαρες απαντήσεις απ’ τους αρμόδιους να οδηγούν την πίστη.
Η εργασία την Κυριακή για τους κτηνοτρόφους,
σύγχρονους του Χριστού όταν εξανθρωπίστηκε, ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό απ’
τη σημερινή κατάσταση εργασίας κι αναγκών αλλά και συνολικά, δομής της
κοινωνίας πλέον! Το επιχείρημα που γίνεται προσπάθεια να χρησιμοποιηθεί, είναι
τόσο σαθρό κι εκ των πραγμάτων ανούσιο, όσο κι η άποψη ότι ίσως κάποιο ζευγάρι
που δεν μπορεί να τεκνοποιήσει, δεν πρέπει να κάνει εξωσωματική επειδή δεν
αποτελεί φυσικό τρόπο σύλληψης!
Μπορεί
να μας απασχολούν φλέγοντα και καθημερινά μεγάλα προβλήματα που άφησαν στην
άκρη τέτοιου τύπου αναζητήσεις αλλά όσο δυσκολεύει η ζωή μας και δημιουργούνται
νέα δεδομένα και νέες συνθήκες που καλούμαστε ν’ ανταπεξέλθουμε, τόσο η ανάγκη
για στήριξη κι «αποκούμπι» μεγαλώνει και φέρνει ερωτήματα και θέματα που
απαιτούν άμεσα απαντήσεις σοβαρές κι υπεύθυνες!
Είναι φανερό ότι στην απόγνωσή του ένας λαός,
γυρνάει το βλέμμα στο Θείο για ελπίδα και δύναμη! Αυτή την ελπίδα και την
ανάγκη για συγχώρεση και για αισιοδοξία, είναι αδιανόητο να την συννεφιάζει ή
να την εξαφανίζει η στείρα άποψη των «μεσαζόντων» ανάμεσα στο Θείο και στον άνθρωπο!
Σαθρά
κι ανούσια επιχειρήματα που αφορούν στην σοβαρή υπόθεση της πίστης και της
θρησκείας, καλό θα είναι να μένουν εκτός των υπολοίπων που ούτως ή άλλως έχουν
εξελιχθεί σε κυκεώνα που κανείς μας ακόμη δεν γνωρίζει αν και πότε θα
ξεμπλέξουμε! Ας μείνει κάτι καθαρό κι ανέγγιχτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου