Βρε λες…;

Υποτίθεται ότι θα μας έδιναν τη δόση μας εδώ και μήνες γιατί αλλιώς θα χρεοκοπούσαμε και δεν θα είχε το κράτος να καλύψει μισθούς και συντάξεις. Δεν έγινε! Υποτίθεται ότι θα ζητούσαν λιγότερα μέτρα αφού γλιτώσαμε το μπάχαλο των προηγούμενων κυβερνήσεων κι έχουμε νέα μετά τις εκλογές! Δεν έγινε! Υποτίθεται ότι είχαμε διασφαλίσει ότι μετά από τόσο σκληρά νέα μέτρα που ψηφίστηκαν στη βουλή, η δόση ήταν σίγουρη… Διαπιστώνουμε ότι δεν είναι ακριβώς έτσι… Λες να μας δουλεύουν τελικά…;

Μεσούντος του Νοεμβρίου πλέον, πέρασαν κι οι υπερατλαντικές εκλογές που είχαμε πάθει πανικό όταν μάθαμε ότι τότε θα μας έδιναν τη δόση κι εμείς ακόμη τρωγόμαστε μεταξύ μας  για το τι ψήφισε ο καθένας και πώς το αντιμετώπισε ο άλλος!

Διαλύονται τα κόμματα που κυβερνούν κι ειδικά ο κύριος υπαίτιος για την αρχή των μνημονίων που ξεκίνησε και σταματημό δεν έχει… Ο λόγος που δεν τρωγόμαστε και μεταξύ μας οι πολίτες, παραμένει άγνωστος και σίγουρα προς διερεύνηση αφού απορεί το σύμπαν με τις αντοχές και την ανοχή μας!

Κι εκεί που λέμε ότι τη γλιτώσαμε και ψηφίσαμε και πάλι τα μέτρα και τελειώσαμε, όλο και κάτι βγαίνει και τώρα φαίνεται ξεκάθαρα ότι μάλλον μας εμπαίζουν οι εταίροι και δανειστές μας, ενδεχομένως ανταποδίδοντας το παιχνίδι που έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Κι έχουμε φτάσει σ’ αυτό το σημείο της μεταξύ μας φαγωμάρας, κινδυνεύει να διαλυθεί ό,τι απέμεινε απ΄αυτό που θεωρούσαμε πολιτική, κράτος, πολιτεία, θεσμούς, λειτουργία μιας κοινωνίας και δεν έχουν διασφαλίσει τα τζιμάνια που διαπραγματεύονται, τέλος πάντων, με τους δανειστές μας, ότι τα κάνουμε όλα αυτά για έναν σκοπό!

Φοβόμαστε πλέον το καθετί… κι όχι μόνο αν θα έρθει η δόση! Κι ο φόβος είναι σε τέτοια μεγέθη και για τόσα αντικείμενα καθημερινά, που έχει ξεπεράσει τα όρια κι έτσι φτάσαμε σε κείνο το σημείο της αδιαφορίας και της απραξίας που μόνο κακό κάνουμε πλέον στον εαυτό μας και στους διπλανούς μας και τελικά σ’ αυτό που καλώς ή κακώς, χτίσαμε επί δεκαετίες, καλώς ή κακώς…

Το ενδεχόμενο να μας δουλεύουν και μάλιστα χοντρά, οι εταίροι μας και μετά τις τελευταίες απαράδεκτες διαπιστώσεις χειρισμού σοβαρών υποθέσεων όπως η λίστα με τα ονόματα που διέρρευσε τελικά αλλά δεν απέδωσε όσα έπρεπε επιτελώντας τον σκοπό ύπαρξής της, δεν το είχαμε μάλλον εντάξει στους φόβους μας μέχρι τώρα.

Μήπως ν’ αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε σοβαρά πλέον και να το δούμε πιο ζεστά το ενδεχόμενο; Όχι ότι θα έχουν κι άδικο εδώ που τα λέμε… Αλλά είναι και το τελευταίο σκαλοπάτι πια που θα μπορούσαμε να βρεθούμε ως σύνολο! Κι επειδή η κακία είναι διάχυτη όπως κι η πλήρης απαξίωση, για καθετί ελληνικό, είναι μάλλον καιρός να επιλέξουμε ως λαός κι όχι ως ψηφοφόροι απλώς, τι θέλουμε να κάνουμε και πώς θέλουμε να πορευτεί αυτό το κράτος….

Με τα μηνύματα που στέλνουμε ως ψηφοφόροι μέσω των προσώπων που αναδεικνύαμε κατά καιρούς στο παρελθόν και διαφαίνεται ότι θα επιλέξει το ρεύμα…, στο άμεσο μέλλον…, μόνο ως χιουμοριστική πράξη μπορούν να το πάρουν οι εταίροι μας πια το σύντομο ανέκδοτο «εκλογές στην Ελλάδα»…

Ποια σοβαρότητα και ποιους τρόπους για να μας πάρουν στα σοβαρά! Γελοιοποιηθήκαμε ως κράτος περισσότερο απ’ την γελοία εικόνα του ΓΑΠ με το παπάκι ενώ διαλυόταν η χώρα που κυβερνούσε! Πώς αποκαθίσταται αυτό; Υπάρχει άραγε τρόπος; Γιατί με τις δημόσιες σχέσεις μόνο, όσο καλές κι αν είναι, δεν πρόκειται να πετύχουμε κάτι… είναι σαφές!

Μάλλον ρητορικό είναι το ερώτημα «βρε λες…;»… Μας πήραν είδηση και μας δουλεύουν… απλά πράγματα!

Καληνύχτα σας!

e-thrakinews.gr