Γίνεται όλο και δυσκολότερο να
αισθανθούμε εορταστικά κι είναι μακριά εκείνα τα χρόνια που
ετοιμαζόμασταν για ταξίδια και ξεχωριστές βραδιές που απαιτούσαν
προετοιμασία ημερών και την ανάλογη διάθεση φυσικά! Ωστόσο, η Γενέθλια
μέρα δεν παύει να είναι μια μοναδική μέρα που δίνει τη δυνατότητα
γιορτής σ’ όλα τα επίπεδα και φυσικά την ευκαιρία για ανάταση και
πλημμυρίδα αισθημάτων που μπορούν να μαλακώσουν την ψυχή μας… Ας το
θυμηθούμε μόνος του ο καθένας!
Όταν το επάγγελμα επιτάσσει την
καθημερινή ενασχόληση μ’ όλα τα απαίσια που μας συμβαίνουν ως λαό τον
τελευταίο καιρό, είναι αναπόφευκτο να καταγράφεται κι όλη η απογοήτευση
κι η κατάθλιψη που επικρατεί πλέον και ειδικά αυτές τις μέρες που
παραδοσιακά είναι μέρες γιορτής, το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο.
Ωστόσο, μέρες Άγιες όπως αυτές
που έρχονται, καλό όχι μόνο για τη διάθεση αλλά κυρίως για την ψυχή,
είναι ν’ αφήνουμε όσο μπορούμε πίσω για λίγο όλα αυτά και να θυμηθούμε
όλα εκείνα που νιώθουμε για τον συνάνθρωπο, τον εαυτό μας, τον Θεάνθρωπο
στην κούνια του. Να μαλακώσει η ψυχή μας και να γεμίσει αισιοδοξία και
τρυφερότητα που τόσο ανάγκη τα έχουμε!
Είναι τα μόνα πραγματικά όπλα στον
πόλεμο που βρεθήκαμε χωρίς να το επιλέξουμε και να ξεχάσουμε ότι προς το
παρόν χάνουμε πανηγυρικά! Τα προβλήματα που μας φόρτωσαν, δυστυχώς θα
είναι εκεί και μετά τις γιορτές και θα περιμένουν να τα λύσουμε όπως και
να είναι η διάθεσή μας, όποιες κι αν είναι οι αντοχές μας! Καλύτερα να
επιστρέψουμε γεμάτοι με αισιοδοξία και πιο ήρεμοι ώστε να έχουμε
δυνάμεις ν’ αντιμετωπίσουμε κι όσα καινούργια έρθουν.
Μόνοι μας πρέπει όμως να τα καταφέρουμε
όλα αυτά και καμιά τηλεόραση, κανένα έντυπο και κανένα βιβλίο δε μπορεί
να μας πει πώς θα το καταφέρουμε ο καθένας χωριστά. Κι αν κοιτάξουμε
προσεκτικά μέσα μας, θα βρούμε τον μοναδικό τρόπο που ο καθένας έχει.
Το τελετουργικό της εκκλησίας
είναι γνωστό και δεδομένο αλλά ίσως κάποιους τους βοηθάει κι αυτό. Έστω
όμως κι αν δεν το ακολουθήσουμε όλοι, αυτά που προκαλεί η Θεία γέννηση
υπάρχουν ριζωμένα σε κάθε Έλληνα κι είναι δικά του! Είναι ίσως και τα
μόνα που δε μπορούν να μας πάρουν! Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να τα
διεκδικήσουν! Είναι και τα μόνα που θα μας απομείνουν τελικά όταν
τελειώσουν τα κοράκια μαζί μας!
Ας αφήσουμε λοιπόν όλα, τα πολλά, άσχημα
για λίγο κι ας θυμηθούμε ότι έρχονται Χριστούγεννα! Ας βγάλουμε απ’ το
μυαλό μας όλα αυτά τα μισητά πρόσωπα που καθημερινά μας βομβαρδίσουν κι
ας βάλουμε στη θέση τους το γλυκό, ήρεμο πρόσωπο του μικρού Χριστού που
ήρθε για να μας σώσει, έστω κι αν εμείς του γυρίσαμε την πλάτη και παρά
τις δυσκολίες συνεχίζουμε να το κάνουμε!
Με περισσότερα ή λιγότερα στο
χριστουγεννιάτικο τραπέζι, εντός ή εκτός Ξάνθης, μαζί ή μακριά απ’ τους
δικούς μας ανθρώπους, ας θυμηθούμε όλοι ότι έρχονται Άγιες Μέρες!
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου