Θα περίμενε κανείς ότι μετά απ’ όλα αυτά που υποκείμεθα ως κοινωνία, θα είχαμε μάθει πολλά και μάλιστα με σκληρό τρόπο και θα διορθώναμε τα λάθη του παρελθόντος που μας οδήγησαν στην πεποίθηση των πολιτικών ότι από όντα με ελεύθερη βούληση μεταλλαχθήκαμε σε «κομματικά πρόβατα» που δεν επιτρέπεται να σκέφτονται και να ενεργούν αυτοβούλως αλλά μόνο κατόπιν εντολών…
Πολύτιμο αγαθό η ελευθερία, το πολυτιμότερο μετά το οξυγόνο που μας επιτρέπει να ζούμε αλλά εξίσου σημαντικό αφού και χωρίς την ελεύθερη βούληση ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει όπως του πρέπει. Οι Έλληνες το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό κι υπερήφανα διατρανώνουμε ότι οι πρόγονοί μας ανακάλυψαν τον τρόπο επικράτησης της ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας έναντι των μειοψηφιών.
Ωστόσο, μέσα στην βαρεμάρα, την αδιαφορία και την εύκολη διαβίωση που κυνηγήσαμε ως λαός τις τελευταίες δεκαετίες με τα «καθρεφτάκια» του καπιταλισμού να μας απορροφούν και την αντίσταση στα κακώς κείμενα να εξαφανίζεται, μεταλλαχθήκαμε και καταντήσαμε το πειραματόζωο όχι μόνο της Ευρώπης αλλά της υφηλίου ολόκληρης!
Καλώς ή κακώς εμείς είμαστε εκείνοι που τροφοδοτούμε την πολιτική σκηνή του τόπου και καλλιεργούμε νοοτροπίες που εξελίσσονται εις βάρος του συνόλου από γενιά σε γενιά πολιτικών. Κι έτσι φτάσαμε να μας θεωρούν όλους «κομματικά πρόβατα» που απλώς κάποιες φορές μετακινούνται ομαδόν προσωρινά δίνοντας απίστευτα εκλογικά ποσοστά σε εμφανώς ανίκανους και «ολίγους» αλλά τελικώς ανήκουν σε κάποιον κομματικό στρατό έχοντας την υποχρέωση απλώς ν’ ακολουθούν τις εντολές των «ηγετών».
Απαγορεύεται ρητά η ελεύθερη βούληση, η αυστηρή κριτική και φυσικά η διαφωνία με τα όσα πιστεύει ή απλώς δείχνει να πιστεύει ο πυρήνας του στρατού και φυσικά περιθωριοποιείται όποιος τολμήσει να έχει το θράσος να είναι αντικειμενικός και προς Θεού, να έχει φίλους από άλλους κομματικούς στρατούς! Τι μας λέτε; Σοβαρά; Δηλαδή ένας ελεύθερος άνθρωπος με κρίση και λογική όπως ευλογήθηκε απ’ τον Θεό ή τη φύση κι απλώς οι ιδέες του περί διαχείρισης των κοινών πλησιάζουν ή ταυτίζονται με τις βασικές αρχές της κόμματος, δεν έχει το δικαίωμα της διαφωνίας και της κριτικής και κυρίως, της επιλογής εκείνων που θα ψηφίζει, θα συναγελάζεται ή έχει αποφασίσει ν’ αποτελούν το κοινωνικό του περιβάλλον;
Δηλαδή αν κάποιος χρωματιστεί μ’ ένα απ’ τα γελοία, όπως κατάντησαν, κομματικά χρώματα, δε μπορεί να είναι και να αισθάνεται ελεύθερος να κινείται και να λειτουργεί κατά το δοκούν; Υπάρχει χειρότερη χούντα απ’ αυτή την αντίληψη;
Το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να είναι εγγεγραμμένος σ’ ένα κόμμα, σε καμιά περίπτωση δεν εξυπακούεται ότι είναι υποχρεωμένος ν’ ακολουθεί όλες τις επιλογές του κόμματος, σ’ όλα τα επίπεδα! Τοπικές εκλογές και εκλογικές διαδικασίες άλλου τύπου για όργανα και συνδικαλιστικές οργανώσεις, αποτελούν ευκαιρίες για επιλογή προσώπων άξιων ή καταψήφιση εκείνων που δεν χαίρουν της ανάλογης εκτίμησης της θέσης που διεκδικεί. Αν ένα κόμμα επιλέγει για δικούς του λόγους ή απλώς λόγω επιλογής συγκεκριμένων προσώπων που βρίσκονται κοντά στην ηγεσία του, να υποστηρίξει ψηφοδέλτια σε όργανα και οργανώσεις σε τοπικό επίπεδο, πόθεν πηγάζει η υποχρέωση ν’ ακολουθήσουν ως πρόβατα με την πραγματική έννοια της λέξης, όλοι οι πολίτες που βρίσκονται ιδεολογικά κοντά στις αρχές του συγκεκριμένου κόμματος; Και μάλιστα να υπάρχει και κριτική στην περίπτωση που κάποιος αποκλίνει της κοινής γραμμής;
Αυτή η τακτική μας οδήγησε στην αγελοποίηση τα κοινωνίας και την μετακίνησή της μέσω δημοσκοπήσεων κι άλλων γνωστών εργαλείων, στις επιλογές που όπως αποδεικνύεται άλλοι έκαναν για μας χωρίς εμάς αφού εμείς αποδειχθήκαμε ανίκανοι να επιλέξουμε σωστά εκείνους που θα διαχειριστούν τη δημοκρατία προς όφελος του συνόλου. Αν δεν θέλουμε να το δούμε και ν’ αντιδράσουμε, κακό του κεφαλιού μας! Αν συνεχίζουμε να θεωρούμε ή να επιτρέπουμε να θεωρούν κάποιοι, ότι πρώτη και κυρίαρχη θέση μας είναι αυτή που εκφράζεται από κάποιο κόμμα κι όχι απ’ την ελεύθερη βούλησή μας, καλά να πάθουμε και καλά παθαίνουμε!
Γεννηθήκαμε ελεύθεροι κι αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωσή μας στους προγόνους και τους απογόνους μας η διατήρηση της ελεύθερης βούλησης, κρίσης, επιλογής, κοινωνικής λειτουργίας και οδού που θ’ ακολουθήσει ο καθένας μας στα μεγάλα της ζωής της αλλά και στα πολύ μικρά όπως οι επιλογές εκπροσώπων μας σε διάφορες ομάδες που «χαρισματικοί χρισματούχοι» φέρονται ως απόλυτοι κομματάρχες στην διεκδίκηση προεδρίας της δημοκρατίας… τουλάχιστον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου