Ανάξιοι φύλακες, πόσο μάλλον κληρονόμοι!

Κι ενώ τυλιγόταν στις φλόγες ένα απ’ τα πολυτιμότερα κληροδοτήματα του πλανήτη στις Μυκήνες, οι σύγχρονοι Έλληνες ασχολούνταν με ένα τηλεπαιχνίδι και την επανεμφάνιση ενός γηραιού τηλεοπτικού αστέρα, στο γυαλί…

Έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια πολλές ευκαιρίες, δυστυχώς, για να δηλώσω ότι ντρέπομαι για την εξέλιξη των Ελλήνων τα τελευταία κάποιες χιλιάδες χρόνια. Όσο υπερήφανη αισθάνομαι όταν ταξιδεύω στο εξωτερικό και διαπιστώνω με πόσο δέος μιλούν οι υπόλοιποι λαοί για την κληρονομιά μου ως Ελληνίδα, άλλο τόσο θλίβομαι και ντρέπομαι για την εξέλιξη και την ‘πρόοδο’ που διαπιστώνω στην καθημερινότητά μου ως σύγχρονη Ελληνίδα.

Προσπάθειες να ‘πληγωθεί’ η ιστορία κι οι μοναδικές καταβολές μας ως έθνος, άπειρες κι ατέρμονες! Οι σοβαρότερες σε μένος και συχνότητα επαναφοράς, φυσικά εκπορεύονται από Έλληνες που δηλώνουν επιστήμονες διαφόρων σχετικών ειδικοτήτων ή καθηγητές πανεπιστημίου.

Όλα τα επιχειρήματα που στόχευαν στην αλλοίωση του μεγαλείου του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού ή τη διάλυση του δίκαιου για πιο σύγχρονες αδικίες, υιοθετήθηκαν άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη από σύγχρονους Έλληνες επιστήμονες, προκαλώντας σκεπτικισμό, αν τελικά υπάρχει στοιχειώδης διάθεση αναχαίτισης όλων των επιχειρημάτων που παγκοσμίως κυκλοφορούν κατά καιρούς, εναντίον ενός απ’ τους σημαντικότερους πολιτισμούς του πλανήτη διαχρονικά!

Κι όλη αυτή η διάθεση, αντί να εκλείψει και τη θέση της να πάρει δυνατή και σίγουρη επιχειρηματολογία υπέρ των προγόνων μας, παρακολουθούμε με θλίψη και θυμό συχνά, να εξελίσσεται και να θεριεύει, παράλληλα με την αδιαφορία για οτιδήποτε αφορά το παρελθόν μας.

Οι σύγχρονοι Έλληνες, που μας κληροδοτήθηκε ένα απ’ τα ομορφότερα οικόπεδα του πλανήτη, μια απ’ τις σημαντικότερες ιστορίες του κόσμου, η αρχή όλων των επιστημών και τα περισσότερα απ’ τα σημαντικότερα ονόματα φιλοσόφων, όλων των αιώνων, μόνο αυτό που περιμένει κανείς ν’ αντικρύσει δε βρίσκει κανείς τελικά όταν ασχολείται μαζί μας!

Τα αρχαία ελληνικά διδάσκονται στα μεγαλύτερα απ’ τα ξένα Πανεπιστήμια, οι αρχαιολογικοί μας χώροι μαγνητίζουν εκατομμύρια επισκεπτών που δε χορταίνουν να βλέπουν και να ξαναβλέπουν το μεγαλείο τους από κοντά, μακαρίζοντας εμάς που ζούμε δίπλα τους, ο έναστρος ουρανός είναι γεμάτος με αστρικά σώματα και πλανήτες με ονόματα αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, ρήσεις αρχαίων ελληνικών κοσμούν προμετωπίδες σύγχρονων ναών του πολιτισμού, της τέχνης και της γνώσης, αγάλματα Ελλήνων γλυπτών έχουν κλαπεί και γίνονται αντικείμενα θαυμασμού ως κύρια εκθέματα σημαντικών μουσείων του πλανήτη.

Αυτή την πραγματικότητα όπως περιγράφεται γρήγορα και με ελάχιστα παραδείγματα παραπάνω, καλούμαστε οι σύγχρονοι Έλληνες να τη διαχειριστούμε και κυρίως να τη διατηρήσουμε και να την κληροδοτήσουμε στους επόμενους, υποτίθεται καλύτερα και πιο υπεύθυνα απ’ τους προγόνους που μας κατέστησαν κληρονόμους της.

Τους σύγχρονους Έλληνες που τελικά, στη συντριπτική μας πλειοψηφία είμαστε για γέλια και για κλάματα! Για γέλια με τον τρόπο που επιλέγουμε, ψηφίζουμε, εργαζόμαστε, κινούμαστε γενικώς, αδιαφορούμε, διατεινόμαστε ότι προοδεύουμε! Για κλάματα για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε μεγάλα και σημαντικά που μας βαραίνουν, για την αδιαφορία που επιδεικνύουμε για καθετί εκτός του σπιτιού μας, για το γεγονός ότι δε γνωρίζουμε ούτε καν τα ονόματα πλέον των αρχαίων φιλοσόφων προγόνων μας που υποκλίνεται ακόμη όλος ο πλανήτης, πόσο μάλλον τις θεωρίες τους και τα όσα αποτελούν την απαρχή όλων των επιστημών!

Δε γνωρίζουμε την ιστορία μας, την πορεία του έθνους μας, δεν ενδιαφερόμαστε για την εξέλιξή του, δεν ασχολούμαστε με τους εχθρούς που το μόνο εύκολο είναι να βρουν συμμάχους εντός των τειχών πλέον, δε ψηφίζουμε με στοιχειώδη κριτήρια αξιοσύνης κι επιτυχίας, δεν αντιστεκόμαστε σε οτιδήποτε μειώνει τη δύναμη της μόρφωσης, της παιδείας και της γνώσης που αποτελούν διαχρονικά, υπερόπλα εκείνων που επιθυμούν να εξοπλιστούν για τον σημαντικότερο πόλεμο, αυτόν της προόδου και της εξέλιξης, ατομικής και συλλογικής!

Βιώσαμε πριν λίγες μέρες την καταστροφή ενός παγκόσμιου πολιτιστικού μνημείου, με την πύρινη λαίλαπα να κατατρώγει τον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών και η γαλλική τηλεόραση διέκοψε τη μετάδοση του προγράμματός της για να δώσει ζωντανή εικόνα απ’ τη θλιβερή εικόνα καταστροφής του μνημείου 3,5 χιλιάδων ετών!

Εκείνη την ώρα οι Έλληνες ήταν απασχολημένοι όμως, με ένα τηλεπαιχνίδι που υποβαθμίζει την ανθρώπινη νόηση καθιστώντας σε τραγικά πειραματόζωα κάποιους συνανθρώπους και την παρατήρηση, του πόσο γέρασε ένας παλαιός τηλεοπτικός αστέρας που επανεμφανίστηκε στο τηλεοπτικό γυαλί.

Και φυσικά δεν είναι η μόνη περίπτωση απόδειξης της κατάντιας μας και της θλιβερής εξέλιξής μας ως κληρονόμοι τόσο σημαντικού πολιτισμού! Τα παραδείγματα πολλά και σχεδόν καθημερινά πλέον!

Οργή, θυμός, αγανάκτηση για την κατάσταση που έχουμε περιέλθει! Απογοήτευση, θλίψη, ντροπή για την ‘εξέλιξη΄ που υποτίθεται παρουσιάζουμε και ως έθνος και ως λαός και ως κράτος!

Διαχρονικά το μόνο που εξελίσσεται είναι η ανικανότητά μας να επιλέξουμε άξιους και ικανούς να διαχειριστούν τα κοινά μας μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται βέβαια η παιδεία μας, η μόρφωσή μας, η διαφύλαξη των ιερών και οσίων μας, η διατήρηση του πολιτισμού μας, η απαραίτητη προσοχή στα αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται παντού στη χώρα!

Δικαιολογίες πολλές κι εύκολες! Το αποτέλεσμα όμως θλιβερό και προφανώς χωρίς καμιά περίπτωση αναστροφής!

Είμαστε ανάξιοι να διαχειριστούμε την τεράστια κληρονομιά μας κι είμαστε άξιοι της μοίρας μας με την ηλιθιότητα που κάναμε δομικό στοιχείο του σύγχρονου Έλληνα και την αδιαφορία μας που κατέστη δεύτερη φύση μας!

Κι ο πιο αισιόδοξος έπαψε πλέον να πιστεύει ότι μπορεί ν’ ανατραπεί ο κατήφορος που όπως εύκολα αποδεικνύεται απ’ τις πράξεις μας, δεν έχει τελειωμό κι απλώς διαπιστώνουμε καθημερινά ότι πάντα υπάρχει και πιο κάτω ενώ τη φιλοδοξία και την προσπάθεια για το καλύτερο, τις έχουμε προφανώς καταχωνιάσει σε ανήλιαγα, θεοσκότεινα, ξεχασμένα, μπαούλα του νου, εκεί που ξεχάστηκε η καταγωγή κι η χρυσή σελίδα που άφησαν οι πρόγονοί μας στον πλανήτη!