Έλληνες Λουδοβίκοι πολιτικοί, αυτή η μάστιγα…

Διότι, τι να την κάνεις την εξουσία, αν δε μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου… Τι να την κάνεις τη δύναμη αν δεν την ασκήσεις σε άλλους… Τι να τα κάνεις τα λεφτά αν δεν τα επιδείξεις σε όλους… Το μότο των Ελλήνων πολιτικών διαχρονικά…

Κι ακούς κάτι περίεργους σε άλλες χώρες, που ψηφίζονται να κυβερνήσουν και σου λέει, εγκαλούνται και παραιτούνται, επειδή πχ χρέωσαν στο υπουργείο, το καθαριστήριο των ρούχων τους! Σέρνονται στη δικαιοσύνη, με την υποψία σχέσεων με επιχειρηματίες. Παραιτούνται λόγω υπόνοιας ότι προσπάθησαν να ελαττώσουν πρόστιμα φίλων τους βιομηχάνων.

Αυτά δε πιάνουν στον άγιο ετούτο τόπο! Εδώ έχουμε παγκόσμιες πρωτοτυπίες που θα τις ζήλευαν σε όλους τους πλανήτες! Εδώ, αριστεροί που ήταν σοσιαλιστές κι έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο γελοιότητας που απορείς αν γνωρίζουν την ύπαρξη του διαδικτύου, κατέχουν υπουργικές καρέκλες και κάνουν επίδειξη εξουσίας, χρήματος, σχέσεων με, αν μη τι άλλο, ύποπτους εφοπλιστές.

Συνάδελφοί τους κυβερνήτες, με την ακριβώς αντίθετη ιδεολογία, όταν διέθεταν τέλος πάντων, μιλούν με τις ώρες με ισοβίτες εμπόρους ναρκωτικών, ξέχασαν οι ίδιοι κι οι οικογένειές τους να περπατούν και να οδηγούν και μόνο πετάνε με ελικόπτερα εκμεταλλευόμενοι το υπουργείο που ΄διοικούν’, πάνε για ψώνια σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ξοδεύουν τα ευρώ σαν να ναι μαρουλόφυλλα ενώ οι υπήκοοι’ στενάζουν απ’ τους φόρους….

Στήνουν τον πολιτικό στρατό τους με διορισμούς ημετέρων ξεκινώντας απ’ τους ερωτικούς τους συντρόφους, αφού ελάχιστοι είναι παντρεμένοι ώστε να τους προσδιορίσουμε διαφορετικά…, τοποθετούν μπαμπάδες, θειάδες, κουμπάρες που ΑΝ εργάστηκαν ποτέ στη ζωή τους, έκαναν κάτι εντελώς άσχετο με τις τοποθετήσεις σε καίριες θέσεις μελών Δ.Σ. κρατικών οργανισμών κι εταιριών προσφάτως κρατικοποιημένων.

Σβήνουν πρόστιμα συγγενών τους πρώτου βαθμού, εκδικούνται ιδιώτες επιχειρηματίες, με μια αδυναμία σε όσους ασχολούνται με τα μέσα ενημέρωσης, ειδικά εκείνα που δεν τους στηρίζουν…. Κάνουν διακοπές σε κότερα επιχειρηματιών που ασχολούνται με δημόσια έργα, συμμετέχουν σε ΜΚΟ που λαμβάνουν απευθείας οικονομική ενίσχυση απ’ την Ε.Ε.

Κι όλα αυτά, ενώ ευαγγελίζονται ότι είναι αριστεροί, σοσιαλιστές, απέναντι στο σύστημα, που ήρθαν για ν’ αλλάξουν τα όσα συνέβαιναν και μας οδήγησαν στον γκρεμό που βρισκόμαστε συνεχίζοντας την ελεύθερη πτώση… Όλα αυτά ενώ είναι εκείνοι που τελικά αποφυλάκισαν τον μοναδικό που κατάφερε το σύστημα, να τιμωρήσει όταν απεδείχθη ότι είχε βουτήξει ολόκληρος στην τσανάκα με το μέλι!  

Αυτοί που θα καταργούσαν όλα τα κακώς κείμενα, την οικογενειοκρατία, την επικράτηση των τζακιών και θα καταργούσαν όσα περίεργα είχαν διαπιστώσει ότι ίσχυαν προς όφελος κάποιων εκ των κυβερνητών του παρελθόντος!

‘Ο πολιτικός πρέπει να κατοικεί σε γυάλινο σπίτι’ έχει λεχθεί πολύ σωστά, αποτυπώνοντας το αυτονόητο για όποιον διαχειρίζεται δημόσια συμφέροντα και χρήμα! Γυάλινο όμως ώστε να διακρίνεται η καθαρότητα, η λευκότητα, η άριστη νοοτροπία κι η άμεμπτη καθημερινότητά του. Όχι για να προκαλεί με τη ζωή και τις επιλογές του, με τα ψέματα και τις κυβιστήσεις του, όχι να διαπιστώνει ο πολίτης καθημερινά πόσο τον κοροϊδεύει και τον απαξιώνει αφού τον ξεγέλασε πρώτα, υφαρπάζοντας την ψήφο του!

Το ότι φτάσαμε να βιώνουμε την κατάντια που ονομάζουμε καθημερινότητα, οφείλεται όπως πολύ καλά ξέρουμε όλοι πλέον, στην αποτυχία της συντριπτικής πλειοψηφίας των προηγούμενων κυβερνητών της χώρας. Κάποιες λάθος επιλογές, κάποιες στρεβλές εκτιμήσεις αλλά και κακή νοοτροπία και σαφής υποτίμηση της νοημοσύνης μας ως σώμα εκλεκτόρων, μας οδήγησαν στον όλεθρο!

Σήμερα όμως, αυτό που βιώνουμε, την κοροϊδία που υποκείμεθα απ’ τους προκλητικούς, χωρίς σαφή ιδεολογία, μέτριους, ανίκανους, πεινασμένους για εξουσία, μεγαλεία και εύκολη επικράτηση μεταξύ των μέτριων, Λουδοβίκους, ξεπερνάει κάθε προηγούμενο στη χώρα και φυσικά μας καθιστά παράδειγμα προς αποφυγήν, σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες!

Υπάρχουν κράτη που βασιλικές οικογένειες, είναι περισσότερο προσεκτικές και υπολογίζουν πολύ περισσότερο τους υπηκόους τους, έστω κι αν δεν υπάρχει περίπτωση να μετακινηθούν απ’ την κορυφή τους κράτους, που κατέχουν κληρονομικώ δικαίω….

Η Λουδοβίκια αυτή αδιαφορία για την πρόκληση και η πλήρης απαξία για την άποψη των πολιτών, από ένα τσούρμο πεινασμένων για εξουσία αριστεροδεξιών μετριοτήτων, το μόνο που διασφαλίζει εκτός απ’ την πλήρη υποτίμηση της νοημοσύνης μας, είναι η παντελής διάλυση κάθε χαρακτηριστικού που ενδεχομένως είχε απομείνει, ώστε να χαρακτηρίζεται αυτή η χώρα ως ανεπτυγμένη και μέλος της ομάδας των κρατών που θα βοηθούσαν στην εξέλιξη της πολιτικής στον πλανήτη.

Κάθε φορά που ένας μικρός Έλληνας πολιτικός Λουδοβίκος, κάνει επίδειξη δύναμης, απαξίας, χρήματος κι εξουσίας, κάθε Έλληνας πολίτης διασύρεται ακόμη περισσότερο, κυρίως λόγω της ανοχής και της έλλειψης διάθεσης αντίδρασης στην πρόκληση και την άδικη θέση που έχει καταστεί.

Μέχρι να ξυπνήσουμε, ΑΝ συμβεί ποτέ αυτό, δε θα έχει μείνει τίποτε να θυμίζει εκείνον τον Έλληνα που πιστεύουμε ότι θυμούνται στον πλανήτη….