Μας μισούν και δεν θέλουν… είναι απλό!

Όλοι κάτι περιμένουμε ή περιμέναμε ή θέλαμε να πιστεύουμε ότι περιμένουμε τέλος πάντων…. Κι εκτός απ’ τους δημόσιους υπαλλήλους που περιμένουν το μισθό τους, όλοι οι υπόλοιποι δεν ξέρουν ακριβώς τι πρέπει ή μπορούν να περιμένουν πλέον αφού αποδεικνύεται καθημερινά ότι μάλλον μας μισούν εκείνοι εκεί πάνω κι απλώς περιμένουν να τελειώσουμε…

Ένα απ’ τα πιο εύκολα πλέον στην περιγραφή τους στις μέρες μας, είναι μια καθημερινή μέρα ενός επαγγελματία στην Ελλάδα. Ξέρετε, απ’ αυτούς που είναι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, το κύτταρο του οικονομικού ιστού κάθε περιοχής κι όλα αυτά τέλος πάντων που κατά καιρούς λέγονται για τους ελεύθερους επαγγελματίες.

Η μέρα του λοιπόν είναι χωρισμένη σε τρία μέρη, στο πρώτο της διεκδίκησης είσπραξης για τις υπηρεσίες ή τα προϊόντα που έχει προσφέρει, το δεύτερο η προσπάθεια ρύθμισης οφειλών ώστε να παραμείνει εκτός φυλακής έτσι όπως διαμορφώθηκε η νομοθεσία και το τρίτο το νοικοκύρεμα για τις υποχρεώσεις προς υπαλλήλους και προμηθευτές.

Δική του αμοιβή και ηθική ικανοποίηση για τη δουλειά του; Μόνο ως ανέκδοτο ακούγονται πλέον… όπως κι οι ώρες που πρέπει να εργάζεται και τελικά εργάζεται… μεγάλες οι αποκλίσεις… Κι όλα αυτά γιατί τελικά; Ξέρει κανείς; Βρήκε κανείς την απάντηση;

Όσο περνάει ο καιρός και νομοθετούν όπως κι όσο το καταφέρνουν τέλος πάντων, το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι το σύστημα μισεί τον ελεύθερο επαγγελματία της σύγχρονης Ελλάδας κι όχι απλώς δεν θέλει να τον βοηθήσει, θέλει να τον εμποδίσει να λειτουργήσει με κάθε τρόπο και να τον απογοητεύσει όσο το δυνατόν περισσότερο!

Ενίσχυση δεν υπάρχει ούτε για δείγμα ενώ για στήριξη ούτε λόγος. Μόνο μίσος μπορεί να είναι ο λόγος που τον αφήνουν μόνο του στα κύματα ενώ όλοι εποφθαλμιούν στα εισοδήματά του που γίνονται όλο και πιο δύσκολα, όλο και λιγότερα.

Η καραμέλα περί φοροδιαφυγής, φυσικά δεν αφορά το σύνολο αλλά μια μειοψηφία ενώ τα μεγάλα «ψάρια» της φοροδιαφυγής συνεχίζουν να κάνουν πάρτυ εις βάρος των κορόιδων. Κι ενώ οι ελεύθερος επαγγελματίας δεν έχει τη δυνατότητα να καλύψει ούτε τα βασικά της επιχείρησης και τους σπιτιού του, οι φοροδιαφεύγοντες με κάθε τρόπο, απολαμβάνουν ασυλίας και προκαλούν με τον τρόπο ζωής και λειτουργίας γενικώς, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους, φυσικά.

Κι η κρίσιμη όσο και ρητορική ερώτηση που προκύπτει εύλογα και αφορά στο, πού θα πάει αυτό, απλώς πλανάται γεμίζοντας όλο και περισσότερη απογοήτευση και προβληματισμό.

Το εύκολο όμως είναι το συμπέρασμα που προκύπτει και φυσικά αφορά στο ότι το σύστημα απλώς μισεί τον ελεύθερο επαγγελματία και προφανώς κάποιοι εκνευρίζονται και μάλιστα πολύ, που οι Έλληνες επαγγελματίες ακόμη αντέχουν! Πού θα πάει όμως; Θα τελειώνουν μ’ αυτούς κάποια στιγμή και μάλιστα πολύ σύντομα… Λίγη υπομονή πρέπει να κάνουν απλώς… Λιγότερη απ’ αυτήν που κάνει ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας καθημερινά για να τα βγάλει πέρα και τελικά δεν τα καταφέρνει….