Μπλόφες και εκβιασμοί…

Απ’ τα πρώτα πράγματα που διδάσκονται οι νέοι πολιτικοί μάλλον είναι το πόκερ τελικά αφού οι μπλόφες αποτελούν ένα απ’ τα εργαλεία της δουλειάς τους, όπως κατάντησαν το λειτούργημα που ασκούν κι αν δεν οδηγήσουν σε κέρδος, περνάνε στους εκβιασμούς όπως μαθαίνουμε τελευταία απ’ τους σύγχρονους κυβερνήτες που εξέλιξαν το παιχνίδι προσπαθώντας να καλύψουν την ανικανότητά τους…

Εξωφρενικά, γελοία, εξοργιστικά και σίγουρα ταπεινωτικά τα όσα παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες στην κεντρική πολιτική σκηνή, ανίκανοι να κάνουμε οτιδήποτε για να βοηθήσουμε ή ν’ αποδοκιμάσουμε! Εγκλωβισμένοι στον φόβο και την ανασφάλεια, φρόντισαν να μας παροπλίσουν τα «τζιμάνια» που μας κυβερνούν αναγκάζοντάς μας να τους παρακολουθούμε στην κάκιστη παράσταση του θεάτρου του παραλόγου που πρωταγωνιστούν. Κουρασμένα πρόσωπα, εκνευρισμένοι αρχηγοί, ταπεινωμένοι κυβερνήτες, απελπισμένοι απλοί «στρατιώτες», αγωνιώδεις δελφίνοι εναλλάσσονται μπροστά στα μάτια μας ως παίκτες μιας τραγικής παρτίδας πόκερ που μάθαμε κι όσοι από μας δεν είχαμε την τύχη να γνωρίζουμε. Εμπεδώσαμε πλήρως τι σημαίνει μπλόφα που αποτελεί την αγαπημένη πρακτική του πρωταγωνιστή που παρά την ανικανότητά του έχει καταφέρει να κρατάει όλη την παράσταση και το ενδιαφέρον των θεατών, εντός κι εκτός χώρας, αμείωτο! Κι επειδή δεν πιάνει πάντα η μπλόφα, ανακάλυψε το επόμενο στάδιο για την επίτευξη των στόχων του εξελίσσοντας το παιχνίδι… και προχωράει σε εκβιασμό για πολλοστή φορά! Εκβιασμός με ψέματα και λόγο τιμής που έχει ξευτιλίσει τόσο πολύ που κανείς πλέον δεν τον μετράει…! Η ανικανότητα όμως κι έλλειψη συναίσθησης της θέσης που κατέχει, τον οδηγούν στην παράβλεψη του γεγονότος ότι οι σοβαροί συμπαίκτες του που τον δανείζουν συνεχώς για να παραμένει στο παιχνίδι, τον πήραν είδηση κι απλώς τον ανέχονται πλέον περιπαίζοντάς τον και περιμένοντας να καταλάβει από μόνος του ότι δεν τον θέλουν στο παιχνίδι. Και συνεχίζει να γελοιοποιείται ξεχνώντας ότι πίσω του στέκονται και περιμένουν εναγωνίως τις κινήσεις του εκείνοι που ξεγέλασε κάποτε και τον έβαλαν στο παιχνίδι δίνοντάς του την καρέκλα του παίκτη με τους υπόλοιπους! Για κείνους όμως έχει τον εκβιασμό κάθε φορά που περιχαρής στην αρχή, διαπιστώνει ότι οι μπλόφες του δεν αποδίδουν! Τη μεγάλη μπλόφα όμως που έπαιξε και κόντεψε να τινάξει στον αέρα το παιχνίδι, την διαπίστωσαν όλοι αμέσως κι έφτασαν όλοι στα όριά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να προχωρήσει σε εκβιασμό πλέον! Η συνεχής επανάληψη με στόχο να κρύψει την ανικανότητα και την ματαιοδοξία του, τον οδήγησε στον μοναχικό δρόμο που τον οδηγεί για τα καλά έξω και μακριά απ’ το παιχνίδι… Αυτό περιμένουν όλοι τώρα κι είναι άγνωστο πόσο περιθώριο του δίνουν… Η παρακολούθηση όμως απ’ τους υπόλοιπους, έχει ξεπεράσει το επίπεδο της γκρίνιας και της απογοήτευσης κι έχει περάσει στο επίπεδο της οργής και της απόφασης για άμεση δράση που αποτελεί και την πιο επικίνδυνη επιλογή που δείχνει να προκαλεί ασύστολα ο ταπεινωμένος και ανίκανος παίκτης… Κι η εύλογη ερώτηση που προκύπτει είναι κατά πόσο θα μας επιτρέψουν και για πόσο, οι υπόλοιποι παίκτες, να ορίζουμε κάποιον στην καρέκλα που μας έχουν διαθέσει και μέχρι πότε θα μας δανείζουν για ν’ ανέχονται ανίκανους να κάνουν μπλόφες… Μικροί άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης και παιδάκια σε παιχνίδια ζωής, αυτό κατάντησε να εκπροσωπεί έναν ολόκληρο λαό που μπορεί να μην ήξερε καλό πόκερ αλλά πάντοτε ξεπερνούσε εαυτόν ώστε να σώσει το σύνολο και το μέλλον της πατρίδας. Η επικίνδυνη ερώτηση είναι μέχρι πότε θα κάθεται απαθής πίσω απ’ την καρέκλα να παρακολουθεί και θ’ ανέχεται εκβιασμούς και ψευτοδιλήμματα που τον υποβαθμίζουν και τον αδικούν…;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ