Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Κάποιοι, πρέπει να θανατώνονται...!

Πολιτισμένη κοινωνία, που δε μοιάζει με ζούγκλα όπου επικρατεί ο ισχυρότερος και φροντίζει να σωφρονίζει τα παιδιά της που παραστράτησαν... Έτσι ονειρευόμασταν τις κοινωνίες μας οι άνθρωποι, μόνο που δεν υπολογίζαμε ότι μέχρι να φτάσουμε να θεωρούμαστε πολιτισμένοι με τη νέα έννοια του όρου, δημιουργήθηκαν νέα δεδομένα που οδήγησαν στη "γέννηση" πιο νοσηρών μυαλών και πολύ περισσότερων ψυχικά άρρωστων μελών αυτών των κοινωνιών! Καταργήθηκε λοιπόν η θανατική ποινή και φτάσαμε στην απίστευτη κατάσταση, να υπάρχει κοινωνία που κάθε άλλο παρά τιμωρεί ένα μέλος της που κάθε άλλο παρά άρρωστο είναι και δολοφονεί 69 παιδιά δηλώνοντας ότι απολογείται που δε σκότωσε περισσότερα, τώρα που γνωρίζει πως απλώς θα μείνει 21 χρόνια σε μια πολυτελή φυλακή για όλους εκείνους που σκότωσε! Πρόκληση! Απίστευτη! Κι αποτυχία ενός συστήματος! Πλήρης αποτυχία! Που οδηγεί εύλογα όλο και περισσότερους κι όχι μόνο για ρεβανσιστικούς λόγους,   στην έκφραση βούλησης επαναφοράς της θανατικής ποινής! Γιατί, όσο πολιτισμένη κι αν είναι μια κοινωνία, είναι αδύνατον να δείξει τόση ωριμότητα ώστε να δικαιολογήσει π.χ. φονιάδες παιδιών που σε κάποιες περιπτώσεις τα κακοποιούν βάναυσα πριν τα σκοτώσουν, γονείς - τέρατα που κακοποιούν σεξουαλικά τα παιδιά τους ή άλλα, άρρωστα ή μη, μέλη της, που η νοσηρότητα των επιθυμιών τους ξεπερνά κάθε ανθρώπινη φαντασία! Η κατά περίπτωση αντιμετώπιση κι επαναφορά της θανατικής ποινής εντός συγκεκριμένου πλαισίου, θα μπορούσε, ίσως, να λειτουργήσει αποτρεπτικά και γι' άλλους "επίδοξους" κακοποιούς ή δολοφόνους, που υπολογίζουν ότι η έσχατη τιμωρία μπορεί να είναι και λύτρωση τελικά απ' τη μίζερη ζωή που ζουν... Όλα πρέπει να ξαναμπούν στο μικροσκόπιο και να ξαναδούμε απ' την αρχή κάποια πράγματα, ως κοινωνία, είτε θέλουμε να είμαστε και να λεγόμαστε πολιτισμένη, είτε δε μας ενδιαφέρει πια... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου