Ευρώπη «όπως Αμερική»….; Γιατί όχι;

Είναι σαφής ο προσανατολισμός των διοικούντων την Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά μετά τις εξελίξεις στα οικονομικά κρατών μελών, για δημιουργία ενός κράτους τύπου ΗΠΑ χωρίς τόση ομοσπονδοποίηση βέβαια αλλά με έλεγχο απ’ την κεντρική διοίκηση για τα οικονομικά κυρίως αφού όποτε χρειαστεί στηρίζει κι ενισχύει τα μέλη της. Μήπως κάποιες χώρες που απέδειξαν ότι δεν έχουν ικανό προσωπικό διακυβέρνησης, τις σώσει αυτό το ενδεχόμενο…;

Η αντιμετώπιση ενός προβλήματος, ξεκινάει απ’ τη στιγμή της αποδοχής της ύπαρξής του! Για το οικονομικό χάος που επικρατούσε στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια και κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά να το διορθώσει, είμαστε πλέον γνώστες, επιτέλους! Όπως και για την αποτυχία εκείνων που ψηφίζαμε επί δεκαετίες και πιστεύαμε ότι διεκδικούσαν για το καλό του τόπου και τώρα αποδεικνύεται ότι διεκδικούσαν για την τσέπη τους και την επανεκλογή τους τελικά…

Αποδεχόμενοι αυτά τα δεδομένα δυστυχώς, ξεκινάμε και τον μακρύ και δύσκολο δρόμο της προσπάθεια διόρθωσης της κατάστασης που μας έφερε στην ελεύθερη πτώση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια κι όπως φαίνεται , ακόμη ούτε δείγμα εδάφους δεν έχουμε δει…

Απ’ την άλλη, είμαστε ως κράτος, μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας που τώρα μας στηρίζει οικονομικά κι εξαιτίας της υπάρχουμε ακόμη, άσχετα αν οι όροι που παραδοθήκαμε αποδεικνύουν την ανικανότητα εκείνων που χειρίστηκαν το ζήτημα της διαπραγμάτευσης…

Το ενδεχόμενο μιας νέας λειτουργίας των κρατών της Ε.Ε. στο πρότυπο των ΗΠΑ χωρίς τους όρους της ομοσπονδοποίησης που αφορούν σε σύμβολα π.χ., αλλά προσαρμοσμένα σε μια ήπειρο με την ιστορία της Ευρώπης και του κάθε λαού χωριστά, αν το δούμε ήρεμα κι αντικειμενικά κι αν επιτέλους αποκτήσουμε πολιτικούς που δεν κοιτούν το στενό πολιτικό τους συμφέρον, θα μπορούσε να διασφαλίσει πολλά για κράτη όπως η χώρα μας με τους κινδύνους και τις ιδιαιτερότητες που παραδοσιακά έχει.

Πόσο θα μας ενοχλούσε αν τα σύνορά μας ήταν αναγνωρισμένα ευρωπαϊκά σύνορα με την ευθύνη της φύλαξης να επιφορτίζει την κεντρική διοίκηση της Ε.Ε.; Πόσο θα μας ενοχλούσε να συνδιαχειριζόμαστε λεπτά θέματα όπως ο φυσικός υπόγειος πλούτος, με εταίρους που θα «σφάζονταν» να στείλουν εταιρίες εκμετάλλευσης, αποκομίζοντας φυσικά ως κράτος τα οφέλη που πρέπει και χωρίς τον φόβο της απειλής των «φίλων γειτόνων» που δεν μας επιτρέπουν ούτε στον δικό μας χώρο να κάνουμε ό,τι θέλουμε!

Πόσο θα μας ενοχλούσε να υπάρχει συνεχής έλεγχος μιας κεντρικής κυβέρνησης για τη διαχείριση των οικονομικών του δημοσίου, τη στιγμή που έχει αποδειχθεί ότι η «τσανάκα με το δημόσιο μέλι» έχει τραβήξει πολλούς Έλληνες πολιτικούς που πλούτισαν ενώ ο λαός υποφέρει;

Εθνική κυριαρχία και πλήρης αυτονομία με αποτυχημένο πολιτικό προσωπικό που δεν εμπιστεύεται κανείς πλέον κι όχι άδικα, δεν μπορεί να υπάρξει όσο κι αν κάποιοι αριστερίζοντες διεκδικούν την πατέντα ανακάλυψης του τρόπου…

Σ ένα πλαίσιο που θα συνδιαμορφωθεί με τη συμμετοχή όλων των κρατών μελών της Ε.Ε. και με ίσους όρους για την εθνική κυριαρχία και τα όριά της, στο γενικό πλάνο της έννοιας του ομόσπονδου κράτους, θα μπορούσε να ωφεληθεί πολλά τόσο η Ελλάδα ως ισότιμο μέλος όσο κι η Ευρώπη απ’ την παρουσία ενός λαού όπως οι Έλληνες που απλώς δεν ξέρουν να ψηφίζουν ενώ κατά τ’ άλλα γίνονται ανάρπαστοι στις υπόλοιπες δραστηριότητες κι εργασία λόγω των ικανοτήτων και της πειθαρχίας που επιδεικνύουν σε οργανωμένα συστήματα.

Η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης ξεκίνησε και δεν μπορεί να συνεχιστεί χωρίς έναν απ’ τους θεμέλιους λίθους της, την Ελλάδα που όμως πρέπει σοβαρά κι υπεύθυνα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να δηλώσει παρούσα στις εξελίξεις!


e-thrakinews.gr