Φεύγουμε σιγά –σιγά αλλά ουδείς ενδιαφέρεται!

Το ακούμε όλο και συχνότερα γύρω μας σε σημείο που το συνηθίσαμε πια και το θεωρούμε απολύτως φυσιολογικό! Πολλοί νέοι ξανθιώτες ήδη επέλεξαν πανεπιστήμια του εξωτερικού για να βρουν το δρόμο τους σε ευρωπαϊκές χώρες ενώ και πολλοί επιχειρηματίες ήδη δρομολογούν την παύση δραστηριοποίησης στην Ξάνθη και την μετανάστευση. Αυτό το κύμα φυγής όμως στην Ξάνθη και στη Θράκη γενικότερα, θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις ενώ φυσικά διευκολύνει πολύχρονα σχέδια εκείνων που απλώς περιμένουν να υλοποιηθούν με πολύ λιγότερο κόπο και κάθε είδους κόστος…
Ακούμε συνεχώς γύρω μας για μετανάστευση και ειδικά από νέα παιδιά που έχουν επιλέξει το δρόμο των επιστημών πέρα απ’ τα κλασικά  και εντελώς «μπουκωμένα» όσον αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση επαγγέλματα, που η εξειδίκευσή τους έχει προχωρήσει πολύ στα ξένα πανεπιστήμια προσφέροντας τη δυνατότητα επιλογής των φοιτητών απ’ τα πρώτα χρόνια, αποφεύγοντας να τους φορτώσουν με πολλές παραπανίσιες γνώσεις απλώς για να δικαιολογούνται  θέσεις καθηγητών πανεπιστημίων όπως συμβαίνει στη χώρα μας…
Αυτή η μετανάστευση όμως θα είναι πολύ πιο οδυνηρή για την Ελλάδα αφού φεύγουν επιστήμονες ή εκκολαπτόμενοι επιστήμονες, μυαλά που θα μπορούσαν να προσφέρουν τα μέγιστα στην επανεκκίνηση της νέας Ελλάδος που όλοι ευχόμαστε κι ελπίζουμε ότι θα προκύψει κάποια στιγμή τέλος πάντων…  Άλλο να φεύγουν εργατικά χέρια επειδή δεν υπάρχει βιομηχανία σε μια χώρα κι άλλο να φεύγουν τα μυαλά γιατί δεν αναγνωρίζονται λόγω πλήρους διάλυσης τους εκπαιδευτικού συστήματος με επιλογή επιβράβευσης των παπαγάλων κι όχι των έξυπνων που δόξα των Θεώ αποτελούν ικανό αριθμό του δυναμικού του λαού μας!

Δε φεύγουν όμως μόνο νέοι. Ας αναρωτηθούμε πού είναι οι επαγγελματίες κι οι επιχειρηματίες που κλείνουν τις επιχειρήσεις και τα γραφεία ή τα μαγαζιά τους και τους χάνουμε ξαφνικά. Τα πρώτα στοιχεία αποδεικνύουν περίτρανα ότι προτίμησαν να δραστηριοποιηθούν σ’ άλλες ευρωπαϊκές χώρες, κοντινές ή πιο μακρινές.
Και φυσικά πέρασε η εποχή που θα μπορούσε κάποιος εύκολα να σηκώσει το δάχτυλο για να τους κρίνει! Πριν το κάνει πάντως ο οποιοσδήποτε, καλύτερα να συλλέξει στοιχεία για την καθημερινότητά τους κι όσα τους βαραίνουν καθημερινά.
Το αποτέλεσμα αυτής της μοντέρνας μετανάστευσης; Μια βόλτα στο κέντρο της Ξάνθης πρωί ή απόγευμα, το αναδεικνύει περίτρανα! Για βράδυ, ούτε λόγος! Ειδικά τώρα που έφυγαν κι οι φοιτητές, φαίνεται η γύμνια της πόλης…!

Τι σημαίνει όμως αυτό για την περιοχή; Γιατί δυστυχώς δε σημαίνει μόνο ξεγύμνωμα από μυαλά κι επενδύσεις που είναι τραγικά από μόνα τους αλλά σημαίνει αυτόματα και δημιουργία κενών που δεν θα μείνουν ακάλυπτα…! Άλλωστε η «ειρηνική επανάσταση» που κάποτε μιλούσαμε, επιτελείται εδώ και χρόνια στη Θράκη, με τους κατοίκους να ξεκινούν τώρα να το συνειδητοποιούν και τις αρχές απλώς να παρακολουθούν…!
Και τι θα γίνει; Μα είναι απλό και ηλίου φαεινότερον πλέον! Αυτό που οι «κινδυνολόγοι» φωνάζαμε εδώ και χρόνια αλλά δεν ήταν τόσο «πιασάρικο» όσο άλλες ταπεινές και συχνά γελοίες ειδήσεις που τραβούσαν την προσοχή. Θα έρθουν ευκολότερα να ορίζουν τη μοίρα του τόπου που φθηνότερα φυσικά θα πουλήσουμε έτσι απογοητευμένοι και χωρίς ελπίδα, γεμάτοι ανασφάλεια που καταντήσαμε να είμαστε!

Άραγε ενδιαφέρεται κανείς για το φαινόμενο που παίρνει διαστάσεις καταστροφικού τσουνάμι; Πάντως δε δείχνει κανείς το έμπρακτο ενδιαφέρον του! Ίσως λόγω της συνειδητοποίησης ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολα ανατρέψιμη, ίσως απλώς λόγω ανικανότητας ή έλλειψης πολιτικής εμπειρίας. Όπως και να ΄χει, ελπίδα για αποφασιστικές και ρηξικέλευθες κινήσεις δεν διαφαίνεται από πουθενά και ξεκίνησε πλέον η αποψίλωση της περιοχής απ’ τους ιδιώτες βγάζοντας απ’ την δύσκολη θέση το ανάλγητο, αδιάφορο κι επικίνδυνο ενίοτε, κράτος που φροντίζει να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες ώστε η ξεπουληθεί η χώρα χωρίς ούτε καν την πλήρη ενημέρωση των πολιτών για τα δεινά που τους περιμένουν. Ακούστε γύρω σας και θα διαπιστώσετε εύκολα ότι εκτός απ’ τις καταθέσεις που έχουν ήδη φύγει σε άλλες χώρες και δεν αναφερόμαστε βέβαια στις παράνομες αλλά στις νομιμότατες, στις καταθέσεις των κάποιων χιλιάδων ευρώ που με κόπο κατάφεραν οι προνοητικοί να συλλέξουν τα καλά χρόνια, για να έχουν ένα μαξιλάρι στα δύσκολα, εκτός απ’ τα νέα παιδιά που επιλέγουν σπουδές στο εξωτερικό, υπάρχουν κι οι μεγαλύτεροι, εκείνοι που έδιναν θέσεις εργασίας κι επένδυαν μέχρι χθες στον τόπο τους, ετοιμάζονται να φύγουν αφήνοντας κενό που δεν θα είναι δυσαναπλήρωτο. Θα είναι ακόμη χειρότερο, θ’ αναπληρωθεί από πρόσωπα και επενδύσεις που θα φέρουν απλώς γρηγορότερα, πιο κοντά αυτό που όλοι απευχόμασταν και φοβόμασταν ακόμη και ν’ αναφέρουμε πριν δέκα χρόνια…

Τι μπορούμε να κάνουμε; Έτσι όπως τα κατάφεραν οι επιφανείς που ψηφίζαμε, δυστυχώς όχι και πολλά πράγματα πλέον! Μέχρι να έρθει η ώρα να φτιάξουμε βαλίτσες όμως, μπορούμε να το παλεύουμε μήπως και σώσουμε τίποτα γιατί μόνο στις δικές μας δυνάμεις μπορούμε να υπολογίζουμε πλέον!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
algrigoriou@yahoo.com